อย่าใช้คำว่า "เดี๋ยวก่อน" กับเรื่องของความปลอดภัย...

บางครั้ง...  การรับปาก  กับใครคนหนึ่งอาจจะง่ายในการพูดออกมา  "ครับ  ทราบครับ  เดี่ยวจัดการให้ครับ"  แต่บางครัง...  การรับปากลอย ๆ  แต่ไม่ดำเนินการโดยทันที  อาจมีปัญหาตามหลังมาอย่างไม่คาดคิด  ซึ่งในบางครั้งใครจะรู้บ้างว่าเวลาที่เดินต่อไปข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น

ตัวอย่าง...

เกิดขึ้นเมื่อ...  วานนี้เอง  เป็นวันที่ฝนตก  ลมแรง  โหมเข้ามาภายในบริเวณ  ม.มหาสารคาม  ครั้งนั่งทำงานอยู่บนอาคารราชนครินทร์  ชั้น 7  ลมก็แรง  ฝนก็สาด  ได้ยินเสียงหน้าต่างปิดเปิดกระแทกกำแพง  เสียงดัง  "ปัง  ปัง"  เป็นระยะ....

พอฝนเริ่มหยุด...  ก็เลยเดินออกไปดูด้านนอก  ปรากฏว่าพบภาพอย่างที่เห็น....

หลังจากที่เห็นภาพดังกล่าว...  ก็รู้สึกว่ามันอาจจะมีอันตรายภายหลังกับนิสิตได้  ก็เลยโทรศัพท์ลงไปบอกกล่าว  รปภ.  ชั้นล่าง...  ปรากฏว่าโทรไปไม่มีใครรับ  ก็เลยลงไปบอกด้วยตัวเอง...  ว่า  "ช่วยไปดูกระจกที่ทางหนีไฟชั้น 7  ให้หน่อยครับ  มันหักลงมา  เดี่ยวจขะมีอันตรายได้"  คำตอบที่ได้รับก็คือ  "ครับ...  ตอนนี้ไม่มีเครื่องมือ  เดี๋ยวจะไปดูให้ครับ"

และแล้ว...  ผ่านมา  2  วันแล้ว  บานหน้าต่างก็ยังห้อยค้างเติ่งอยู่เหมือนเดิม  ยังไม่มีการทำอะไรทั้งสิ้น....

แน่นอนครับ...  รปภ.  ย่อมาจาก  รักษาความปลอดภัย  แต่นี่  มันไม่ปลอดภัยต่อนิสิตซะแล้วสิ...

ลองคิดดูนะครับ...  ถ้าวันนี้ลมพัดกันโชกมาอีกหน...  อะไรจะเกิดขึ้น...  เมื่อเหล็กท่อนโต  กับกระจกบานใหญ่  ได้ลอยละล่องจากชั้น  7  ลงสู่พื้นดิน...  ภาพที่ตามหลังมาน่าคิดนะครับ... ถ้าไม่มีใครผ่านมาก็รอดไป  แต่ถ้ามีใครผ่านมา...  คงไม่ต้องบอกนะครับว่าอะไรจะเกิดขึ้น

ผมถึงบอกว่า...  คำว่า  "เดี๋ยว"  "เดี๋ยวก่อน"  นั้นพูดง่าย  แต่ในภายหลังอาจไม่ง่ายอย่างที่คิด....

ปล.  สิ่งเหล่านี้ไม่ได้ให้ร้ายต่อใคร  แต่หยิบยกขึ้นมาเพื่อให้ทุกคนเห็นความสำคัญในเรื่อง  "ความปลอดภัย"  ให้มากกว่าปัจจุบันเท่านั้นเอง....