เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา ได้มีโอกาสไปรับฟังการบรรยายจาก อาจารย์ ดร.กฤษณพงศ์ กีรติกร ท่านเป็นเลขาธิการคณะกรรมการการอุดมศึกษา เรื่อง อุดมศึกษาไทย จะไปทางไหนดี...จัดโดยสำนักหอสมุด มจธ.
มีมุมมองอยู่ห้าประเด็นหลักคือ
1. กำหนดอัตลักษณ์ของมหาวิทยาลัย สร้างองค์ความรู้
มหาวิทยาลัยควรมีจุดยืนของตัวเอง...มีความแตกต่างได้ ไม่ใช้เหมือนกันหมด อย่างในปัจจุบัน...ต้องสร้างองค์ความรู้....การวิจัยที่สามารถนำไปใช้ในการพัฒนาประเทศได้....
2. อุดมศึกษาต้องปรับตัว เพื่อการพัฒนาคนในวัยทำงาน
คนในวัยทำงานมีประมาณ 30 ล้านคน...สามารถนำการศึกษา(หลักสูตร)มารองรับคนกลุ่มนี้เพื่อเพิ่มศักยภาพในการทำงานและผลผลิต...นอกเหนือจากการรับนักศึกษาจากมัธยมศึกษาเท่านั้น...การเรียนควรมี สหกิจศึกษา...ประสานกับผู้ประกอบการ...ดูอัตราการเกิดของประชากรในภาพรวม....
3. ตระหนักว่า เด็กเปลี่ยนไป เด็กมีศักยภาพสูงมาก
การพัฒนาเด็ก ควรให้ครบทุกด้านคือ วิชาการ ความคิด คุณธรรม ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล ทักษะการวิเคราะห์....ไม่ใช้เอาแต่วิชาการอย่างเดียว....ให้มีการแนะแนวในวิชาชีพ....มีการรวมความรู้หลายๆแขนงเพื่อให้จับต้องได้...เช่นโครงการ Auto challenge Student Formula ที่เด็กสามารถทำงานและพัฒนางาน(ความรู้ ความคิด) ร่วมกัน...ให้มีความต่อเนื่องระหว่างโรงเรียนกับมหาวิทยาลัย....
4. พัฒนาธรรมาภิบาล การบริหารจัดการที่ดี โปร่งใส
มีสภามหาวิทยาลัยที่ดี...นโยบาย..มีการกำกับ ตรวจสอบ...มีการคัดสรรอธิการที่ดี...ติดตามผลงานตามแผนฯ ...มีการบริการสังคม(เชื่อมมหาวิทยาลัยกับสังคม) ...ควรทำแผนการศึกษาระยะยาว ทำงานบนฐานข้อมูล ....ดูความเห็นพ้องและการมีส่วนร่วม...
5. มีระบบการพัฒนาบุคลากรอย่างต่อเนื่อง
การวางแผนเรื่องคน ...ดูในห้าด้านคือ 1วิชาการ 2ความเป็นครู 3วิชาชีพ 4 การวิจัย 5 การบริหารจัดการ...มีการกำหนดความก้าวหน้าทางวิชาชีพที่ชัดเจน...
มีประเด็นอื่นๆอีกหลากหลายที่น่าสนใจ....ได้ข้อคิดและต้องย้อนกลับมาดูที่ตัวเรา...อาจารย์ท่านบอกว่าไม่ต้องไปรอคนอื่นๆมาบอก...ให้เริ่มปรับที่ตัวเองก่อน...น่าคิดมากเลยนำมาฝากครับ....เผื่อเราจะได้ช่วยกันไปในทิศทางที่ดีขึ้นครับ...
โอชกร
สวัสดีค่ะอ.โอชกร - ภาคสุวรรณ
เป็นประเด็นที่สำคัญทั้งนั้นเลยนะคะ แต่อยากรู้เพิ่มเติมค่ะว่า อ.กฤษณพงศ์ ได้กล่าวถึงบทบาทของสกอ. หรือนโยบายส่งเสริมของสกอ. อันจะทำให้เกิด ๕ ประเด็นนี้ไว้บ้างหรือเปล่าคะ เพราะดูแล้วทั้ง ๕ ประเด็นนี้เป็นสิ่งที่มหาวิทยาลัยต้องดำเนินการเอง ในการให้ความสำคัญ การให้ความรู้กับคนในองค์กร เพื่อให้ดำเนินไปสู่วัตถุประสงค์เดียวกัน
การมีนโยบายรวม หรือการมีเป้าหมายรวมระดับประเทศ และการกำกับดูแลของสกอ.อย่างจริงจังน่าจะช่วยได้บ้างในการให้มหาวิทยาลัยเดินไปสู่เป้าหมายเหล่านี้ค่ะ..
ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆ นะคะ..
มีคนถามเหมือนกันละครับ ในประเด็นที่ว่า สกอ. จะทำอะไร...ท่านบอกว่า ไม่ต้องรอให้ใครบอกหรอก...ให้เริ่มทำด้วยตัวเองเลย..."สกอ.เป็นใครมาจากไหนที่จะบอกให้อุดมศึกษาทำอะไร...just do it > ไม่ต้องรอ....เหมือนคณะฯไม่ใช้คณบดีครับ..." ท่านว่าเอาไว้อย่างนั้น
ผมว่าก็จริงนะครับ...เริ่มที่เรากันเองก่อน...ในวิชาที่ตัวเองรับผิดชอบก่อน...จะดีมากครับ...
แต่...มีสกอ.เอาไว้ทำอะไรละที่นี้...
โอชกร
สวัสดีค่ะ
ตอนนี้งานยุ่งหรือคะ เห็นเงียบไป เข้ามาเยี่ยมค่ะ
มหาวิทยาลัยควรมีจุดยืนของตัวเอง...มีความแตกต่างได้ ไม่ใช้เหมือนกันหมด อย่างในปัจจุบัน...ต้องสร้างองค์ความรู้....การวิจัยที่สามารถนำไปใช้ในการพัฒนาประเทศได้....
ตรงนี้คือปัญหาที่ผลผลิตทางการศึกษายังไม่ค่อยตอบสนองกับความต้องการของเศรษฐกิจสังคม และปัญหาความเสื่อมโทรมของทรัพยากรและสภาพแวดล้อมของประเทศเราค่ะ เรียนอะไรก็เหมือนๆกันหมด น่าจะแตกต่างไปบ้าง แต่นำไปใช้ในการทำงานจริงได้