เรื่องราว......ชาวหอ

เมื่อใจรักสมัครสมานกัน....มีความเข้าใจกัน ถึงมีน้อยชีวิตก็มีความสุข

โดยปกติแล้วการให้พนักงานเข้ามาพักที่หอพักก็จัดว่าเป็นสวัสดิการ

อย่างหนึ่งของบริษัทซึ่งบริษัทผมก็เช่นกันจัดให้เป็นสวัสดิการของ

เจ้าหน้าที่ระดับหัวหน้า(ระดับปริญญาตรีขึ้นไป)ซึ่งมีอยู่ประมาณ

ร้อยกว่าชีวิต ก็เป็นที่แน่นอนว่าปัญหาย่อมมีเกิดขึ้นเป็นธรรมดา

โดยปกติแล้วจะจัดให้พัก ห้องละ 2 คน ซึ่งก็มีเกณฑ์กำหนดว่า

ใครสามารถเข้าพักได้โดยมีคนจัดให้ และมีข้อห้ามไว้ว่าหอพักหญิง

ห้ามผู้ชายเข้าไป เพื่อความเหมาะสมและป้องกันปัญหาที่จะเกิดขึ้น

เพื่อให้พ่อแม่ของพนักงานมีความมั่นใจในความปลอดภัยของลูกๆ

เพราะส่วนมากแล้วก็เป็นพนักงานหญิงสาวๆสวยๆกันทั้งนั้น อาจจะเป็น

เพราะว่ายุคสมัยเปลี่ยนแปลงรวดเร็วเด็กในสมันนี้บางคนอาจจะคิดว่า

การอยู่ร่วมกันของหนุ่มสาวอาจจะเป็นเรื่องธรรมดา แต่ผมกลับมีความ

คิดว่า อะไรเป็นหลักการที่ถูกต้องของการอยู่ร่วมกันและอย่างน้อย

พ่อแม่ได้ให้ความไว้วางใจในลูกสาวมาทำงานกับบริษัทเราแล้ว

เราก็ควรมีหน้าที่ดูแล....ตามความเหมาะสม บางครั้งเราอยู่ร่วมกัน

กับเพื่อนแต่มีแฟนมาในห้อง แล้วเพื่อนเราจะอยู่อย่างไรแล้วในที่สุด

แล้วก็มีปัญหาอื่นๆตามมามากมาย ......

ผมได้บอกน้องๆว่า.....เราเป็นหัวหน้าเราต้องเป็นแบบอย่างที่ดีให้แก่

ผู้ใต้บังคับบัญชาของเราทั้งในหน้าที่การงานและการใช้ชีวิตนอกการ

ทำงาน  หากเราทำตัวไม่ดีแล้วการยอมรับของพนักงานก็จะไม่มีและไม่

สามารถที่จะให้คำชี้แนะที่ดีแก่ลูกน้องเราได้ 

 

ได้มีโอกาสเล่าให้คนที่มาอยู่ใหม่ๆได้ฟังว่าในอดีตนั้นหอพักของเรา

ขาดแคลนมากไม่เพียงพอกับความต้องการเลยบางห้องต้องอยู่กัน

แออัด 4 คน....หลังใหญ่หน่อยก็อยู่กันถึง 8 คนสลับกันเข้ามานอน

ในช่วงที่เราผลิต 2  กะแต่เพราะว่าพวกเรามีความเข้าใจในความขาด

แคลนในสิ่งนั้นๆเราก็สามารถอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขและมีความ

สนุกมีพลังในการทำงาน   แต่หากว่าใจเราไม่ยอมรับไม่มีความเข้าใจ

กันไม่แบ่งปันความรู้สึกที่ดีๆให้แก่กันแล้วต่อให้ที่ๆเราอยู่จะสุขสบาย

อย่างไรเราก็คงหาความสุขได้ยากเต็มที

ชีวิตคนเราในปัจจุบันเรามักยึดถือความง่ายความสะดวกแต่ขาด

ความปราณีตของหลักการที่ดีงามของคนในอดีตที่เคยดำเนินมาทำ

ให้เราต้องตามไล่หาความสุข...สะสมความสุขจากภายนอกกันวุ่นวาย

แต่แท้จริงแล้วความสุขที่ทุกคนใฝ่หานั้นกลับอยู่ภายในตัวเรานั่นเอง

หยุดสักนิด พักสักหน่อย คิด.....ทบทวนแล้วค่อยๆก้าวเดินใหม่ด้วย

ความมั่นใจ

 

 

 

[อุ๋ม พัชรินทร์ ศรีสุวรรณ]

อยากให้ ฉาว ฉาว อุ๊ย! สาว สาว SUNFOOD มาอ่านจัง?