วันแรก ที่ได้คุยกับเพื่อนๆ

สบายดีไหม หายไปสามวัน อิอิ

คงต้องไม่พ้น เรืองบ่น เรืองนี้ ที่หลายคนเองยังต้องหยุดชงัก ธุรกิจต้องหยุดไปชั่วคราว .....จะให้ทำไงหละ ก็เล่นขาดการติดต่อกับคนทางบ้านมาสอง สามวัน คงคิดถึงเสียงๆน่ารักของชาวภาคใต้เหมือนกัน จึงต้องเปิดคลื่นโทรศัพย์

"ไงบาง สบายดีไหม "

สามวันเธอหายไปใหน แกล้งทำไม่รู้อะไร อิอิ

แต่ไม่ต้องห่วงคนดี ก้อยู่ในกับสิ่งทีดี ....

วันนี้ได้ฟังเสียงเพื่อนๆๆโทรมาแทบรับสายไม่ทัน เดี่ยวคนนั้นโทรมา เดี่ยวคนนี้โทรมา จนคิดในใจ

"เล่นโทรมาระบาย ความอัดอันมานาน "

"สอนให้ออนเอม ก็ออนไม่เป็น เฮออ "

แต่ วันนี้ก็ต้อง อัลลาฮัมดูลิลลาฮฺ ที่ได้ยินเสียงเจี๋ยวจ๋าวของเพื่อนๆเลยต้องเปิดแบบประชุมสายให้คุยจนแบตหมด...

เฮออ หลายวันไม่ได้ยินเสียงเพื่อน แต่ก้อดคิดถึงแม่ ...

ผู้หญิงที่น่ากอดมากที่สุดในโลก และอยากได้ยินเสียงมากที่สุดในโลกกกก.....

......