สิ่งมีชีวิตที่เป็นหมา ชื่อว่า “ดีเซล” คร้าบ
เมื่อไม่นานมานี้เอง ก็ผ่านมา 3 ปีกว่าเต็มๆ ชีวิตของฉันได้ถูกให้ต้องผูกพันกับสิ่งมีชีวิตหนึ่งมากเป็นพิเศษ แทบได้ว่าไม่ว่าจะกิน จะนอนก็ต้องมีเค้าอยู่ข้างๆ กาย
เรื่องมีอยู่ว่า วันหนึ่งเสียงโทรศัพท์มือถือของฉันดังขึ้น ฉันยกมันขึ้นมาอ่านพร้อมกับดูคนโทรมาหาฉันว่าเป็นใครกันแน่แท้ เพราะวันเกิดฉันก็ใกล้มาถึงเต็มที่แล้ว ไม่ใช่วันเกิดธรรมดาด้วยนะ แต่เป็นวันเกิดที่เข้าวัยเบญจเพส เค้าว่าวัยเบญจเพส จะเจอสิ่งที่ไม่ดี คิดแล้วคิดอีก โทรศัพท์ปลายทางที่โทรมาหาฉันเป็นเบอร์ที่บ้าน
เจ้าน้องสาวโทรศัพท์มาว่า“พ่อซื้อหมาให้วันเกิด”
ฉันนึกในใจว่า “โอ ร้อยวันพันปีไม่มีนโยบายซื้อหมาเนี้ยหน่า งั้นพ่อก็อนุมัติแล้วดิ”
น้องถามฉันว่า “ีรู้ไหมว่า พันธุ์ไร”
ฉันตอบไปว่า “พันพัว ไม่ห่างกายไงล่ะ”
ฉันกลับจากเชียงใหม่ในวันหยุดราชการ กลับบ้านเพื่อมาเจอเค้า เห็นครั้งแรกในวัย 2 เดือนกว่าๆ มันเป็นสิ่งที่มีชีวิตเนี้ยหน่า มันคือฝันของฉัน ที่ฉันอยากได้ตลอดเวลา พยายามเก็บหอมรอบริมก็แล้ว คุยกับอดีตหวานใจ บังคับขู่เข็ญก็แล้ว ให้ซื้อให้ แต่ก้ไม่ได้สักที เวียนไปพบปะตามฟาร์มต่างๆ แล้วคุยกับเจ้าของฟาร์ม เจ้าของฟาร์มบอกว่า 25,000 บาทต่ำสุด มีใบเพ็ดดีกรีด้วยนะการันตีว่าเป็นหมาพันธุ์แท้มีเชื้อสาย มีสกุลรุนชาติ (ในสมัยนั้นเมื่อ 7-8 ปีมาแล้ว) ฉันพยายามค้นคว้าข้อมูล โดยการหาหนังสือมาอ่านไม่ต่ำกว่า 5-6 เล่ม ยิ่งนานวันยิ่งอ่านแล้วพิสมัย เจ้าตัวดีของฉันก็เกิดขึ้นในชีวิต
อันเนื่องมาจากพ่อบังเกิดเกล้า ทนความครั่งไคร้ไม่ไหว ของลูกสาวตัวดีไม่ไหว ซื้อเจ้าดีเซลในราคา 3,500 บาท ถูกว่าตั้งเกือบ 10 เท่า ว้าว!!!! It’s make me crazy. เรื่องของเค้ามีมากมายที่จะเล่าภายในวันเดียวได้หมด ติดตามตอนต่อไป......
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น