อนุทิน 55335

ห้าสิบปี กว่านี่ ที่ชีวิต..
ใช้แรงกาย แรงจิต ไปเท่าไหร่..
กินนั่งถ่าย นอนยืน บนผืนไทย..
เปลืองทั้งน้ำ ทั้งไฟ ไม่น้อยเลย..
แล้วเกือบสี่ สิบปี ที่ทำงาน..
ได้สืบสาน ตอบแทน ไทยไหมเอ่ย..
ทำอะไร ให้พ่อ ได้ชื่นเชย..
ข้าวสักต้น ก็ไม่เคย จะปลูกกิน..
ใช้กระดาษ จากแรงงาน ชาวไร่นา..
แลกเนื้อหมู ปูปลา เขามาสิ้น..
บ้านใหญ่โต เคยโบกปูน ฤาขุดดิน..
เหงื่อโรยริน ในฟิตเนส ทุเรศจริง..
บอกว่าข้าฯ ทำงาน เพื่อคนยาก..
นั่งห้องแอร์ แสนลำบาก กว่าทุกสิ่ง..
ใช้สมอง ก็เหนื่อยหนัก อยากพักพิง..
เพื่อนชายหญิง เอ้าหลับตา เข้าหาธรรม..
ถึงวันนี้ เมื่อใกล้ วัยเกษียน..
คิดวนเวียน แต่บำนาญ พาลนึกขำ..
กินแรงเขา ทั้งชีวิต ไม่คิดจำ..
ยังก่อกรรม ให้เขาเลี้ยง ไปจนตาย..