อนุทิน 141487

วันหยุด

เป็นอีกวันที่ได้พัก เดินทางกลับบ้าน รอบนี้ลองเปลี่ยนจากทางเดิมๆ มาเป็นอีกเส้นทาง ที่พาเรากลับบ้านได้เหมือนกัน รอบนี้มาโดยรถบัสโดยสารต้องมาขึ้นที่ขนส่งโดยนั่งรถสองแถวมาสิบบาท จากรพ เดินเข้ามานั่งรอรถโดยไม่รู้ว่ารถจะมาตอนไหน มาถึงจุดจอดรถ ไม่มีผูโดยสารสักคน รถประจำทางยังไม่มาจอดรอ หรือเพิ่งจะออกไปก็ไม่รู้แน่ ใกล้กันเป็นจุดจอดรถของนครศรีธรรมราช ไม่มีผูโดยสารมารอ แต่มีรถเข้ามาจอดแล้ว

ก่อนมาขึ้นรถตั้งใจไว้แล้ว ว่าจะไม่รีบร้อนกลับบ้าน รอเรื่อยๆได้ เพราะไม่อยากไปขึ้นที่สถานีรถตู้ตลาดเกษตรซึ่งใช้เวลานั่งรถผ่านในตัวเมือง ประมาณ 40 นาทีกว่าจะถึง แล้วต้องเดินข้ามถนนไปอีกไกล และต้องรอรถอยู่ดี ไม่ค่อยแตกต่างกันมากนัก

หึนมองนาฬิกา บอกเบลา ตอนนี้ เก้าโมงเช้า กว่าจะถึงบ้านก็ประมาณเที่ยงนะ กลับถึงบ้านไม่มีใครอยูดี ทุกคนต่างไปทำหน้าที่ของตัวเอง กลับมาคงเย็นๆ

วันนี้ตื่นจากที่นอนเพราะเสียงโทรศัพท์ปลุกจากลูก กีอนไปโรงเรียน คงคิดถึงนะเพราะไม่ได้เจอกันหลายวันแล้ว ไม่เป็นไรนะลูกรอบนี้ ได้หยุดสองวัน กรอนจะเข้างานรอบใหม่ คงได้มีกิจกรรมทำด้วยกันนะ

ช่วงสองสามวันนี้ ฝนตกทำให้คลายร้อนลงไปได้บ้าง อย่างตอนนี้อากาศกำลังดี ไม่ร้อนไม่มีแดด ท้องฟัาอึมครึม ไปไหนช่วงนี้ต้องพกร่มติดตัวไว้ตลอด ฝนจะมาแบบไม่ส่งสัญญาณเลย

สถานีขนส่งเปิดเพลงบรรเลง น่าฟังไปอีกแบบ เย็นๆ สบายหู สบายใจ ทำให้ไม่อึดอัดกับการนั่งรอคอย

ถ้าเรามองแต่ตัวเราว่าสุขทุกข์อย่างไร โดยไม่มองไปที่คนอื่นๆ เราอาจรู้สึกว่าเราช่างเหนื่อย เหลือเกิน ท้อเหลือเกิน ทำให้หมดกำลังใจ แต่ถ้ามองไปทางอื่นบ้างจะพบว่า ที่นี่ยังมีอีกหลายชีวิต ที่ต้องดิ้นรนทำงานเพื่อความอยู่รอด บางคนลำบากกว่าเราด้วยซ้ำไป มีคนรอการกลับบ้านของคนที่รัก ขอให้ทุกคนเดินทางโดยสวัสดิภาพค่ะ

ชีวิตคือการเดินทาง อย่าประมาทกับการใช้ชีวิต แล้วเราจะถึงเป้าหมายโดยสวัสดิภาพ แม้จะช้าไปกว่าคนอื่นๆบ้างก็ไม่เป็นไร

subah

สถานีขนส่งหาดใหญ่ 09.25น 7/7/58