อนุทิน 135184
ภูสุภา
เขียนเมื่อดอกไม้ ใบไม้ กิ่งก้าน เปลือก ผิวที่แตกระแหงของลำต้น ไล่ไปกระทั่งส่วนหนึ่งของรากไม้ใหญ่ที่ชอนไชโผล่ขึ้นมาเหนือพื้นดิน
น้องหมา สายลม แสงแดดและต้นไม้เหล่านี้ล้วนดูสดชื่น ยิ้มแย้มทักทายเรากลับ
เสียงเพลงแว่วมาตามสายลม ผสมผสานเสียงเอี๊ยดอ๊าดของเก้าอี้หรือชิงช้าที่เราใช้แรงจากการโยนตัวเบา ๆ ให้แกว่งไกว
แสงแดดสาดส่องกิ่งก้านต้นไม้ แล้วยังเลยสาดแสงชโลมใบไม้ให้เปล่งประกายระยิบระยับวิบวับราวแสงหักเหจากเพชรน้ำดี
ลมโชยเอื่อยและเย็นชื่นใจเนื่องจากมีฝนพรำทั้งคืน
ความเห็น (1)
ร่มเย็นดีจัง ทำกิจกรรมคงสบาย..
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก