มาเมืองกรุง ตั้งแต่วันเสาร์ วันอาทิตย์ก็ได้นอนกอดลูก ความสุขอยู่ในอ้อมกอด วันจันทร์ไปตรวจรับบ้าน วันนี้ ไปทำสัญญากับหมู่บ้าน กับธนาคาร ธอส. เป็นหนี้อีกหลายปี แต่ต้องทำเพราะอยากวางทางเดินไว้ให้ลูก อย่างน้อยเขาจะต้องไม่เริ่มต้นที่ 0 เหมือนชีวิตแม่ การที่เขาเรียนจบป.โท ทั้งสองคน มีงานทำ มีรถขับ มีบ้านอยู่ ชีวิตเขาต้องดีกว่า พ่อแม่แน่นอน (วางตรงทางเขาต้องก้าวไปข้างหน้า คงไม่ถอยหลัง) แล้วนั่งดูอนาคตของเขาด้วยรอยยิ้ม.....สุขอะไรจะเท่า...ได้ชื่นชมความสำเร็จของลูกๆ...เย็นนี้กลับบ้านไปทำงานต่อไป
ไม่มีความเห็น