มาอ่าน "ป้ายธรรมะ" ณ วัดอุโมงค์ จังหวัดเชียงใหม่ กันเถอะ :)

วันพฤหัสบดีที่ ๑๒ มิถุนายน ๒๕๕๑ ที่ผ่านมา ไม่มีสอนตอนช่วงเช้า จึงใช้เวลาไปเดินเก็บภาพป้ายธรรมะ ณ สวนสมุนไพรเพื่อการศึกษา ณ วัดอุโมงค์ จังหวัดเชียงใหม่ อันเป็นความตั้งใจมานานแล้วว่า หากมีกล้องดิจิตอลกับเค้าสักตัว อยากจะลองเดินไปเก็บภาพป้ายธรรมะเหล่านี้ดู

เมื่อทุกอย่างพร้อม วันเวลาว่างพร้อม กล้องพร้อม ใจคนพร้อม รถเครื่องพร้อม ... ก็ลุยกันเลย

ป้ายที่ ๑ ... ความแก่นี้ดี ทำให้ไม่มีแรงด่าใคร ตีใคร :)

ป้ายที่ ๒ ... คนไหนพูดไม่จริง เสียงพูดนั้นก็สู้เสียงไก่ขันและเสียงหมาเห่าไม่ได้ :)

ป้ายที่ ๓ ... จิตที่อบรมแล้วควรค่าแก่การงาน :)

ป้ายที่ ๔ ... อย่าทำดีเพียงเพื่อ....ดีกว่าคนอื่น :)

ป้ายที่ ๕ ... สมัยนี้ ผู้ทรงความรู้มีมาก ที่หาได้ยาก คือ ผู้ทรงคุณธรรม :)

ป้ายที่ ๖ ... ไปทะเลาะถุ้งเถียงกับเสือ ดีกว่าไปทะเลาะกับคนโง่ เพราะคนโง่ไม่มีเหตุผล หรือมีแต่เหตุผลของคนโง่ :)

ป้ายที่ ๗ ... การอวดว่ารู้ในสิ่งที่ไม่รู้น่าละอาย ยิ่งกว่าการสารภาพว่าไม่รู้ในสิ่งที่ไม่รู้ ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่น่าละอายเลย :)

ป้ายที่ ๘ ... มัวแต่จ้องผิดคนอื่นเขา ตัวเราเป็นอย่างไรไม่เคยรู้ จิตคิดเลวอย่างไรไม่เคยดู เรื่องคนอื่นเที่ยวรู้ไปรอบทิศ :)

ป้ายที่ ๙ ... ยิ่งโง่ ก็ยิ่งคิดว่าตัวเองฉลาด :) ... กูรู้หมดทุกอย่าง ยกเว้นตัวกู :)

ป้ายที่ ๑๐ ... คนด้อยกว่าเรานี้มีมากเหลือ คนเขาเหนือกว่าเราก็มีถม อย่าเย่อหยิ่งทรนงมัวหลงงม อย่าหลงชมว่าตัวเด่นจะเป็นภัย :)

ป้ายที่ ๑๑ ... เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป :)

ป้ายธรรมะ ... ถูกติดไว้ทุกบริเวณภายในวัดอุโมงค์แห่งนี้

ถ้าจะไม่เล่าประวัติของวัดอุโมงค์ให้ฟังบ้าง อาจจะทำให้บันทึกขาดความสมบูรณ์

ตำนานปัญหาเถรจันทร์ กล่าวว่า พญามังรายทรงสร้างวัดแห่งนี้ ณ บริเวณป่าไผ่เชิงดอยสุเทพ เดิมจึงเรียกว่า "วัดเวฬุกัฎฐาราม" (เวฬุ เป็นภาษาบาลี แปลว่า ไผ่)

ต่อมา พญากือนา อาราธนาพระภิกษุ "เถรจันทร์" ผู้มีความปราดเปรื่องในพุทธธรรมให้มาพำนักที่วัดแห่งนี้ พร้อมกับทรงสร้างถ้ำเป็นอุโมงค์ถวาย เพื่อให้ท่านใช้เป็นที่วิปัสสนากรรมฐาน ทำให้วัดแห่งนี้มีชื่อตามที่เรารู้จักกันในปัจจุบันว่า "วัดอุโมงค์"

ต่อมา วัดแห่งนี้ได้ร้างไป จนกระทั่งได้รับการพัฒนาขึ้นใหม่ เมื่อราว พ.ศ.๒๔๙๒ โดยการนำของเจ้าชื่น สิโรรส ท่านได้นำแบบอย่างของสวนโมกขพลาราม อำเภอไชยา จังหวัดสุราษฎร์ธานี ของท่านพุทธทาสภิกขุมาเป็นแบบอย่าง ทำให้วัดอุโมงค์ในปัจจุบันมีบรรยากาศที่คล้ายคลึงกับสวนโมกขพลาราม ร่มรื่นด้วยแมกไม้ และมีโรงภาพบรรยายธรรมเช่นเดียวกับโรงมหรสพทางวิญญาณ

อ่านมาถึงบรรทัดนี้แล้ว หวังว่า บันทึกคงมีประโยชน์อยู่บ้างที่จะนำไปใช้ในชีวิตประจำวัน ..

บุญรักษา ทุกท่าน :)

แหล่งอ้างอิง

สุรชัย จงจิตงาม. คู่มือท่องเที่ยว-เรียนรู้ ล้านนา : เชียงใหม่ ลำพูน ลำปาง. กรุงเทพฯ: อมรินทร์บุ๊คเซ็นเตอร์, ๒๕๔๙.

เบื้องหลังการถ่ายทำ

กล้องที่ใช้ : Olympus SP-570UZ

การบันทึกภาพ : เดินถ่ายรอบ ๆ สวนสมุนไพรเพื่อการศึกษา ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมง

การตกแต่งภาพก่อนขึ้นเว็บ :

นำมาภาพมาลดขนาดด้วยโปรแกรม Adobe Photoshop v7.01 (ความกว้างของภาพ 500 พิกเซล)
นำภาพขนาด 500 พิกเซล มาใส่กรอบใหม่ด้วยโปรแกรม PhotoScape v3.1
นำภาพที่ใส่กรอบเสร็จมาลดขนาดไฟล์ด้วยคำสั่ง Save as web ... ที่โปรแกรม Adobe Photoshop v7.01

เขียนใน GotoKnow โดย Wasawat Deemarn
ใน บันทึกความคิดดี..ความคิดชั่ว

คำสำคัญ (Tags): #wasawatdeemarn#ป้ายธรรมะ#พุทธธรรม#พุทธศาสนา#วสวัตดีมาร#วัดอุโมงค์#เชียงใหม่

หมายเลขบันทึก: 188237เขียนเมื่อ 15 มิถุนายน 2008 21:09 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:10 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (43)

small man

เขียนเมื่อ 15 มิถุนายน 2008 21:24 น. ()

สวัสดีครับ ท่านอาจารย์

อ่านธรรมะของท่านอาจารย์แล้ว ทำให้มีความมั่นใจในตัวเองขึ้นมามากครับ

ที่ผ่านมา มันแกว่งๆ ไปบ้าง

บางครั้ง ได้หันมาทบทวน และ เติมพลัง ธรรมะ บ้าง ช่วยทำให้มี "พลัง" ในการทำงาน และ ต่อสู้กับ "หมู่มาร" ได้มากครับ

ขอบคุณครับ

Wasawat Deemarn