คุณหมอเต็มศักดิ์ ค่ะ

มุมมองที่แตกต่างของคนไข้ น่าสนใจจริง ๆ ค่ะ  หนูก็ได้เรียนรู้การใช้ชีวิตกับสิ่งที่เราเป็นค่ะ เรียนรู้และใช้ชีวิตต่อไปเรื่อย ๆ ค่ะ  ชีวิตยังมีสิ่งดี ๆ อีกเยอะแยะใช่ไหมค่ะ ^-^

มุมมอง ตลอดจนสิ่งที่คนไข้ (หรือญาติ) บอกกันเรานั้น มีอะไรน่าสนใจเยอะแยะจริงๆค่ะ

บางครั้งก็อดคิดไม่ได้ว่า เสน่ห์ของการทำงานอยู่บนวอร์ด อยู่กับคนไข้ อยู่กับญาติ  บางทีมันก็อยู่ตรงนี้นี่เอง

มันทำให้เราได้เรียน และได้รู้ อะไรมากมาย อย่างที่ในตำราไม่เคยมี

เป็นการเรียนรู้ "ชีวิต" อย่างไม่มีวันจบสิ้นเลยทีเดียว

ขอบคุณที่เอาเรื่องดีๆมาเล่าให้ฟังค่ะ

^__________^

ถ้าเรามีเวลาทบทวน เราได้เรียนเยอะเลยครับ  เสียอย่างเดียว เราปล่อยให้ประสบการณ์ผ่านไปวันๆ ตามความเคยชิน กับภาระงาน

ขอบคุณ ที่แวะมานะครับ 

อยากอ่านประสบการณืของ ด้วยครับ 

แวะมาให้กำลังใจคุณหมอเต็มศักดิ์ ค่ะ

ดีมากเลยคะ  ผู้ป่วยคนที่สอง คนนี้ คงจะอยู่อย่างมีความสุขมากกว่าจริงๆ

อยู่กับเซลล์ดีๆเยอะแยะ

เขาเรียก มุมมองเปลี่ยนชีวิต ใช่มั้ยคะ 

ปัจจุบัน ผู้ป่วยคนที่สองก็ยังทำหน้าที่ช่วยเหลือผู้ป่วยมะเร็งคนอื่นในการเผชิญกับโรคร้ายยนี้ครับ

ชีวิตเขามีคุณค่า แล้วเขาก็ อิ่ม กับมันด้วยครับ 

คำถามของคุณ Jack  น่าสนใจนะครับ

ผมคิดว่าการฝึกตนเอง การเตือนสติเพื่อน การอยูในชุมชนผู้มองโลกในแง่ดี ้มองทุกสิ่งว่ามีสองด้าน น่าจะช่วยนะครับ

คุณ Jack คิดเรื่องนี้ยังไงบ้างครับ 

แวะมาเยี่ยมครับพี่เต็ม  ขอบคุณ  G2K นี่ทำให้ผมได้มีโอกาสเจอ เพื่อน พี่ น้อง ที่จริตเดียวกันครับ  เราอยู่กันคนละทิศเลยนะครับพี่  แต่ เรามี จริต เดียวกัน คอยติดตามครับพี่

น้องจิ้น  ครับ

• ยินดีครับ
  
• แหม..ครั้งสุดท้ายที่ผมได้ยินคำว่า จริตเดียวกัน คือตอนหลวงพี่ที่สวนโมกข์คุยด้วยสมัยผมบวชอยู่ ดีครับ ได้ระลึกความหลังอีกต่างหาก
• กำลังจะแซวว่า พูดเหมือนพระ เลยครับ
  

นึกถึงหลวงพี่ไพศาล เอาดินสอจิ้มบนกระดาษหนึ่งจึ๊ก ชูให้ดูแล้สถามว่าเห็นอะไร?

จุดค่ะ/ครับ จุดดำครับ/ค่ะ

"แล้วไม่มีใครเห็นสีขาวของกระดาษทั้งแผ่นนี้เลยหรือ?"

แต่ววววววว++++!!!