หลังจากได้พักรับประทานอาหารเที่ยงกันอย่างอิ่มหนำสำราญแล้ว ก็ถึงช่วงบ่ายสุดท้ายของการฝึกอบรม ท่าน ผอ.เที่ยงวางแผนเปิดวีซีดีเรื่อง “เสียงกู่จากครูใหญ่” ให้ทุกท่านได้ชมกัน....
อาจารย์มองในอีกมุมหนึ่ง...ห่วงชาวบ้านค่ะ ท่านตั้งคำถามว่า "ทำไมชาวบ้านจึงต้องรอให้ครูใหญ่มาบอก ทำไมต้องทำตามครูใหญ่อยู่คนเดียว ทำไม่เขาไม่คิดที่จะเลี้ยงไก่ก่อนที่ครูใหญ่จะบอกให้เลี้ยง ลองนึกดูว่าถ้าชุมชนมีคนแบบนี้มากๆ ประเทศจะพัฒนาได้อย่างไร......"
เป็นเรื่องยิ่งใหญ่มากค่ะ...... เพราะนี่คือการสร้างเครือข่ายคุณอำนวยให้ขยายวงได้กว้างขึ้น กว้างขึ้น (คุณเมตตาพูดตอนท้ายว่า เหมือนเราโยนก้อนหินลงในน้ำ ก็จะมีคลื่นน้ำขยายออกไปรอบๆ...)
คุณเมตตา สติแตกเลยค่ะ ตอนล้วงหา handyฯ ไม่เจอ ลงทุนเดินย้อนทางเดิมทุกก้าว ในที่สุดก็เจอที่ศูนย์คอมฯ ที่แน่ๆ ต้องต้มใข่ 100 ลูก วันอังคารหน้าถวายพระบิดาค่ะ
ถามคุณขจิต ค่ะ handyฯ เขียนเช่นนี้รู้เรื่องมั๊ยคะ เคยมีเพื่อนคนนึง เขียนไปยาลน้อย ตามหลังภาษาอังกฤษที่เขียนคำเต็มไว้แล้วในประโยคก่อนหน้า ในรายงานการประชุม ปรากฏว่า ฮา! กันตรึม ค่ะ
วันอังคาร ใช่ไหมค่ะ คุณเมตตา จะได้เตรียมซื้อข้าวยำ ไปกินกะไข่ต้มคุณเมตตา