ชอบใจบันทึกของคุณ Vij เรื่อง "แสงหิ่งห้อย"...ในความมืด เขียนอะไรจากความคิดคำนึงต่อท้ายไว้หน่อยนึง ความว่า ....
แสงตะวัน หรือ แสงจากหิ่งห้อยตัวน้อย จะเลือกเป็นอย่างไหนดี ? ไม่ต้องกังวลเลยว่าเป็นอะไรดีกว่า ขึ้นอยู่กับว่าจะเปล่ง แสง ไปเพื่ออะไร แก่ใคร ความเข้มแห่งแสงหรือจะสู้พลังแห่งศรัทธาและเจตนาที่เปี่ยมด้วย รัก และ เมตตาธรรม จะขอเป็นหนึ่งในสรรพสิ่งของจักรวาล ที่มุ่งมั่นเปล่งแสงแห่งรักและเมตตาออกไปจากสิ่งสมมติที่เรียกว่า "ตัวตน" แห่งเรา แม้จะเริ่มอย่างริบหรี่กว่าแสงหิ่งห้อยตัวน้อย ฉันก็ไม่ทุกข์ใจ เพราะมั่นใจว่าแต่ละวันที่ผ่านไป ความสว่างจะไม่มีทางลดลง แต่จะเพิ่มขึ้นมากน้อยแค่ไหน ฉันก็จะพอใจเท่าที่มันเป็น !
เมื่อเรามองฟ้า เราจะรู้ว่า...
เราก็แค่จุดเล็ก ๆ จุดหนึ่ง..ในโลกนี้เท่านั้น !!
จะแหลกสลายไปเมื่อไหร่ก็ได้
นั่นทำให้เราไม่รู้สึกว่า...ตัวเองยิ่งใหญ่คับโลก..
และดูถูกคนอื่น
แต่เมื่อเราก้มหน้ามอง..ดิน..ที่ ๆ เหยียบอยู่ตลอดเวลา
ดิน ก็ไม่เคยบ่นว่าตนเองด้วยค่า แต่กลับรู้สึกยิ่งใหญ่
เพราะเป็นต้นกำเนิดของสิ่งมีชีวิต..
และถ้าเราไม่ดูถูกตัวเอง และไม่ดูถูกผู้อื่น
เราจะอยู่บนโลกนี้ได้ด้วยความคิดที่ว่า...
เราเป็นสิ่งมีชีวิตที่แสนธรรมดา
แต่ควรค่าแก่การคงอยู่...
ตามแสงหิ่งห้อยมาค่ะ...
ตามจนมาเจอน้องนิว...คนสวย
ชอบความคิดเห็นของคุณครู "Handy"
ในการเติมเต็มบทความมากเลยค่ะ
เมื่อคืนอ่านแล้วอ่านอีก อ่านเป็นสิบ ๆ รอบ
อ่านจนน้ำตาไหล...
"ความเข้มแห่งแสงหรือจะสู้พลังแห่งศรัทธา
และเจตนาที่เปี่ยมด้วย รัก และ เมตตาธรรม"
เห็นด้วยที่สุดค่ะเพราะ หนูเป็นคนสู้ชีวิตเหมือนแสงจากหิ่งห้อยของอาจารย์ที่มีแสงน้อยนิดแต่ก็เห็นแสงสว่างได้
อ่านข้อความนี้แล้วรู้สึกมีกำลังใจที่จะต่อสู้กับอุปสรรคทั้งปวงที่มาขวางกั้น ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตก็ตาม....จะต้องมีความเข้มแข็ง...อดทน..และก้าวเดินต่อไปสู่จุดหมายปลายทางดังที่มุ่งหวังไว้...ดั่งหิ่งห้อยตัวน้อย..ที่มีพลังในตัวของมันเอง
ขอบคุณมากค่ะ เมื่อดิฉันได้อ่านเรื่องนี้แล้ว ทำให้รู้สึกว่าชีวิตของดิฉันมีพลังที่จะต่อสู้กับอุปสรรคนานัปการ แม้จะเป็นเพียงครูเล็กๆ ดังแสงของหิ่งห้อยแต่จะพยายามมุ่งมันต่อสู้สิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นด้วยความเข้มแข็งและด้วยความรักแห่งศรัทธาและเจตนาที่ดีต่อทุกคนด้วยความรักและปรารถนาดี
เป็นบทความที่เตือนสติได้ดีค่ะ
ขอบคุณนะคะ
ขอบคุณมากครับ
คุณศศิธร บัวดี คุณเหมือนจันทร์ จันทร์สุข คุณสุขเพ็ง โถปาคำ คุณเชาวลี สมบูรณ็ดำรงกุล คุจุไรรัตน์ เพิ่มสุข คุณศิรี ธรรมศรี คุณกัลยา จุลเดชะ .. และคุณหมอ ซันซัน
ผ่านไปเกือบครบปีแล้วสำหรับอายุของบันทึกนี้ .. การเติมต่อของแต่ละท่าน มีประโยชน์ครับ เตือนสติได้ดี อย่าง คุณหมอ ซันซัน ว่าไว้ครับ