วันที่ 15 ก.ย. 49 ช่วงประมาณ 10 โมง เศษ กำลังจัดการกับเอกสารมากมาย เนื่องจากเดินทางไปจากที่ทำงานตั้งแต่วันที่ 3 ก.ย.49 ตอนเย็น นำเกษตรกรดูงานภาคเหนือและภาคกลาง และร่วมงาน "ตลาดนัดการจัดการความรู้กรมส่งเสริมการเกษตร"ได้รับโทรศัพท์จาก "สิงห์ป่าสัก"(คุณวีรยุทธ กำแพงเพชร) บอกกล่าวด้วยความดีใจและยินดีว่าผมได้รับรางวัล "สุดคะนึง" จากการพิจารณาของคณะกรรมการ สคส.
ตอนแรกนึกว่าฟังผิดเลยถามกลับให้คุณวีรยุทธบอกอีกครั้งก็เป็นอันว่าใช่แน่วางสายจากคุณวีรยุทธ ก็มีเข้ามาอีกสายเป็น "ครูนงเมืองคอน"(อ.จำนง หนูนิล) แสดงความยินดีเข้ามา และตามมาติด ๆ จากคุณสำราญ สารบรรณ์ กรมส่งเสริมการเกษตร ผมรีบไปขอใช้เครื่องเข้า GotoKnow ทันทีและก็เห็นเป็นประจักษ์ว่าจริง
ในความรู้สึกตอนนั้นบอกไม่ถูกเลยครับ อธิบายไม่ถูก ที่รู้ก็คือดีใจมาก ๆ แต่ความรู้สึกดีใจที่ว่าไม่ได้หมายถึง ชัยชนะในเกมส์กีฬาที่มีการแข่งขัน ไม่ได้หมายความว่าเราเก่งกว่าใคร หรือดีใจที่ได้รางวัลเป็นสิ่งของ แต่ผมดีใจและภูมิใจที่ผมเป็นสมาชิกในครอบครัว GotoKnow ที่ได้รับการยอมรับ จากพี่น้องชาว GotoKnow
ผมเคยเขียนบันทึกครั้งหนึ่งไว้ว่า ที่ผมมาเขียนบันทึกเพราะอะไร(ลิ้ง) หลัก ๆ ก็คือเพื่อทราบผลการฝึกฝนการใช้กระบวนการ KM ในการทำงานของผม ซึ่งพี่น้องชาว GotoKnow ช่วยแลกเปลี่ยนให้
การได้รับรางวัล ทำให้ผมรู้จักตนเองมากขึ้น ทำให้ผมรู้ว่าผมเดินมาถูกทางและเดินมาได้ไกลพอสมควร สามารถเก็บเกี่ยวได้ตลอดทางที่เดินผ่านมาแล้ว แต่ก็ไม่หยุดที่จะเดินใน "เส้นทางเรียนรู้อันยาวไกล" นี้ต่อไปเรื่อย ๆ จะร่วมกันเรียนรู้ต่อไป
ผมจำได้แม่นยำเลยครับ กับคำพูดของ อาจารย์ ดร.ประพนธ์ ผาสุขยืด ในการปาฐกถาของท่าน ในงาน "ตลาดนัดความรู้กรมส่งเสริมการเกษตร" เมื่อวันที่ 12 กันยายน 2549 ณ โรงแรมมารวยการ์เด้นท์ โดยท่านบอกว่าสิ่งที่น่ากลัวในการเรียนรู้ KM ก็คือการที่บอกว่ารู้แล้ว เพราะนั้นคือการหยุดการเรียนรู้ เพราะเมื่อรู้แล้วจะเรียนรู้ไปทำไมอีก ฉนั้นอย่าได้กังวลว่าไม่รู้แต่ให้ลงมือทำไปทั้ง ๆ ไม่รู้ดีว่ารู้แล้วและหยุดการเรียนรู้ซึ่งเป็นสัญญาณอันตรายอย่างยิ่ง
รางวัลแห่งคุณค่า สำหรับผมแล้วกลับทำให้ผมอยากเรียนรู้อยากแลกเปลี่ยน อยากมีกัลยาณมิตรเพิ่มมากขึ้นอีกเพราะยิ่งแลกเปลี่ยนยิ่งมีความสุขมากขึ้นเพราะในสังคมแห่งการเรียนรู้มีแต่การให้และเอื้ออาทรตามเจตนารมย์ของ KM ถ้าทุกคนลึกซึ้งกับ KM พบคนคอเดียวกันจริง ๆ ท่านจะรู้สึกว่าท่านมีความสุขมาก ๆ มีหลายคนที่เมื่อเริ่มมีใจกับ KM จะเปลี่ยนไปในทางบวก (ผมสังเกตเอง) เปลี่ยนนิสัย เปลี่ยนน้ำคำวาจา ซึ่งอธิบายยากแต่ผมเจอหลายท่านแล้วครับ
ขอขอบพระคุณพี่น้องทุก ๆ ท่านที่คอยให้กำลังใจกันตั้งแต่ต้นจนผมมีวันนี้ครับ
มาแสดงความยินดีอีกครั้งคะ...
กะปุ๋มไม่ค่อยชอบระบบ...รางวัล...แต่ก็ต้องจนด้วยเหตุผลที่คุณหญิง...นภินทร แห่ง สคส. ว่าไว้ว่า...สคส.ให้เพื่อเป็นกำลังใจแด่คนทำงาน...
...
ก็น่าจะเป็นอย่างที่ว่า...ด้วยศรัทธา...ของคนที่ทำงาน...นี่เป็นเพียงน้ำหยดหนึ่งที่คอยชะโลมหัวใจยามเหนื่อยล้า...ให้ชุ่มฉ่ำได้
*^__^*
กะปุ๋ม
คำนับ...คำนับ
ขอเป็นเสียงปรบมือเพิ่มอีกเสียงหนึ่งครับ
ขอแสดงความยินดีด้วยกับคนนครฯ อีกท่านหนึ่งนะค่ะ
ชื่นชมความตั้งใจจริงที่สื่อออกมาจากบันทึกของคุณชาญวิทย์อยู่เสมอ ขอแสดงความยินดีด้วยคนค่ะ เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งที่คุณชาญวิทย์บอกว่า
"ยิ่งแลกเปลี่ยนยิ่งมีความสุขมากขึ้นเพราะในสังคมแห่งการเรียนรู้มีแต่การให้และเอื้ออาทรตามเจตนารมย์ของ KM"
ขออนุญาตเข้าชมและอ่าน blog ด้วยคนน่ะ
ขอแสดงความยินดีกับรางวัลด้วย.......ความภาคภูมิใจไม่ได้อยู่ที่รางวัล..แต่ความภาคภูมิใจมันอยู่ที่ความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ที่คุณได้ทำแล้ว....
แสดงความยินดีด้วยอีกคนค่ะ ขอเป็นกำลังใจ
ขอแสดงความยินดีเป็นที่สุด กับ รางวัลสุดคนึง นะคะ
ชื่นชมในการเขียนบันทึกของคุณชาญวิทย์คะ
จะติดตามอ่านบันทึกอย่างเนืองนิจนะคะ
ยินดีด้วยครับ
วันที่ 20 ก.ย.นี้ อ.เป้าบอกว่า ได้เชิญมาเป็นแกนเวทีเรียนรู้คุณอำนวยตำบลทั้งจังหวัด คงได้เล่าเคล็ดวิชาให้เพื่อนๆฟังนะครับ
ขอแสดงความยินดีด้วยครับ... พี่ชาญวิทย์ นับเป็นอีกแรงใจหนึ่งที่จะผลักดันให้สมาคมชาว G2K เมืองนคร โดยเฉพาะบล็อกเกอร์ สกุลเมืองนคร ได้คึกคักอีกครั้ง
ผมอ่านบันทึกของพี่ทุกบันทึกมันออกมาจากใจที่ อยากจะใจที่อยากจะถ่ายทอดดูแล้วเข้าใจง่าย อยากบอกว่าแอบขโมยไปบ้างแล้วก็มี จะรออ่าน บันทึกของพี่ต่อไปครับ...
รางวัลน้ี สมควรที่พี่จะได้ ขอชื่นชม........
ได้อ่านข้อเขียนผ่านบล็อคของคุณชาญวิทย์แล้วรู้สึกว่าตัวเองมีพลังใจ อยากเขียนมากขึ้นอีกเป็นพะเรอเกวียน
ยินดีกับรางวัลที่ได้รับครับ สมควรอย่างยิ่ง
ขอร่วมแสดงความยินดีด้วยค่ะ
เมื่อได้มาอ่านแล้วรู้สึกประทับใจและชื่นชมคุณชาญวิทย์มากค่ะ...จะคอยติดตามผลงานต่อไปค่ะ
ร่วมด้วยช่วยกัน เพื่อช่วยเพื่อนๆ นักส่งเสริมฯ ให้บันทึกขุมความรู้เพื่อให้เกิดการ ลปรร.กันมากๆ และช่วยกันขับเคลื่อนสังคมความรู้ ต่อไปนะครับ
ขอแสดงความยินดีกับพี่ชาญวิทย์ ด้วยใจครับ
และพร้อมกันนี้ขอมอบกำลังให้ Blogger ทุกท่านครับ
ขอแสดงความยินดี ด้วยคน นะครับ....