หมอขอเดาว่าคุณแม่มีคำถามตามนี้ครับ

1. แม่คงคิดว่าลูกจะเป็นสมาธิสั้นหรือเปล่า

2.ลูกจำเป็นต้องไปพบจิตแพทย์เด็กหรือเปล่า

ทั้ง 2 คำถามนี้หมอคิดว่าอย่าเพิ่งรีบสรุปครับ

แต่ขอแนะนำว่าควร"คุย"กับเค้าก่อนครับ แล้วเราจะคุยกับเค้าเรื่องไหนบ้าง

นั่นคือ ถ้าเรามองพฤติกรรมเด็กตามหลัก ABC นั่นคือ

A = Antecedent (เหตุการณ์ที่เกิดก่อนพฤติกรรมที่ปัญหา เช่น เพื่อนมาชวนคุย)

B = Behavior (พฤติกรรมที่เป็นปัญหา เช่น ก่อกวน)

C = Consequence (ผลที่เกิดขึ้นหลังจากเกิดพฤติกรรมที่เป็นปัญหา เช่น ครูดุ เด็กน้อยใจ เด็กไม่อยากไปเรียน)

สิ่งที่เราได้รับรายงานมาคือข้อ B เป็นหลักครับคือมีแต่คนตำหนิ ไม่ดีอย่างนั้น อย่างนี้

สิ่งที่เป็นปัญหาสำหรับเราจริง ๆ คือข้อ C ครับ เพราะนั่นกระทบต่อเด็กมาก

แน่นอนว่าเด็กน้อยใจ เราเองก็รู้สึกไม่ดีตามไปด้วย

ดังนั้นการแก้ไขทำที่ข้อ A เป็นหลักคือแก้ที่ต้นเหตุครับพูดง่าย ๆ ก็คือแก้ที่สิ่งแวดล้อมการที่เด็กอยู่ในบรรยากาศที่สงบได้จะช่วยให้เค้าเรียนรู้ได้ดีขึ้น

อย่างไรก็ตามข้อ C ก็เป็นสิ่งที่เราต้องแก้ไข ถ้าให้เทียบเหมือนกับน้ำสะอาด 1 แก้วที่มีหมึกหยดเปื้อนลงไป เราจะเอาหมึกออกคงยากครับ เราแก้ไขโดยเติมน้ำสะอาดไปจะง่ายกว่าครับ

พูดง่าย ๆ คือให้โอกาสเด็กในการทำความดีทั้งที่บ้านและโรงเรียน เมื่อทำได้ก็ให้ "คำชม" เพื่อให้รู้ว่าทำได้ดี แล้วเค้าก็จะทำดีมากขึ้นเอง อย่าลืมแนะนำครูเรื่องนี้ด้วยนะครับ

ลองแก้ไขสิ่งนี้ก่อนครับ ที่สำคัญคือความสม่ำเสมอของเรา ถ้ามีอะไรเปลี่ยนแปลงส่งข่าวมาด้วยนะครับ

ยินดีตอบคำถามเสมอครับ