สวัสดีคะ อ.แอ๊ว

         ระหว่างรอเปิดคำถามว่า เอ.....ใครน้าจะเข้ามาถาม แล้วจะถามอะไร และแล้วก็พบว่าเป็นอ.แอ๊ว ดีใจและขอบพระคุณมากเลยค่ะ หนูก็ว่าอ.แอ๊ว หายไปจากหน้าจอนานจัง ถามกับครูนงก็ไม่ได้คำตอบ หนูเขียนบล็อกได้ 3 บันทึกแล้ว ก็เพราะได้รับแรงใจ แรงเชียร์จากอ.แอ๊วและครูนงนี่แหละค่ะ  สำหรับข้อมูลจากป้าต๋อยนั่น รู้สึกเขินจัง ความจริงไม่มากขนาดนั้นหรอก (ป้าต๋อย โปโมท ดีต่างหาก)  ป้าต๋อยนี่แหละเป็นคนแรกที่สร้างแรงบันดาลใจให้หนูตอนจะไปสอบเรียน ป.โทที่เกษตรศาสตร์ เมื่อ 14 ปีที่แล้ว และอีกไม่นานป้าต๋อยคนนี้ก็จะต้องจัดเวลา (อันไม่ค่อยจะว่าง) ให้น้องคนนี้ไปปรึกษาเรื่องผลงานวิชาการ(แน่นอนต้องเรื่องเกี่ยวกับ km)  แล้วเจอกันอีกนะคะ  บุญรักษาค่ะ น้องอ๊อด