@29142 ขอบคุณนะคะ  *_*  สู้และอดทนคร๊า 

    ตลอดทั้งวันของวันนี้สืบเนื่องต่อจากเมื่อวาน

ในที่สุดก็เข้าใจมันสักทีเครื่องฉายโปรเจคเตอร์

   แต่สิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นอีกจนได้  อ่านะ

นัดนักเรียนสอบคาบสุดท้ายที่โรงอาหาร

ครูดันไปรอก่อนหนึ่งคาบด้วยดูนาฬิกาและเข้าใจผิด

รอไปรอมา เริ่มบ่น  อิอิ  เห้อ  เด็กพวกนี้รู้ว่าสอบ

ยังมาสาย ให้ครูรอนานสองนาน มันน่านัก

เอ๊ะๆๆพลิกนาฦกาดูอีกที  ตายละหว่า ดูเวลาผิด เอ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ

(นี่ไม่ใช่ครั้งแรก  หุหุหุ )  เอ๋อเหรอซะไม่มี 

ไม่ทักคนผิด ก็ใส่เสื้อผิดด้าน  ใส่เสื้อไม่กลับด้านในก็เคย  (อายจัง เวลามีคนมาทักนิ)

          ช่วงสายโทรหาแม่ แต่แม่ให้พ่อคุย  ปรากฏว่าคุณหมอยังไม่ยอมให้ออกจาก

โรงพยาบาลระดับน้ำตาลในเลือดยังสูงนิดหนึ่ง  ขอเชคไตก่อน กลัวเข้าสู่สภาวะไตวาย

         ขอคุณพระคุณเจ้าคุณงามความดีทั้งหลายทั้งปวง

ช่วยให้พ่อของข้านี้ปลออดภัย อย่าได้เป็นอันตรายร้ายแรงเลย

มีพ่อกับเค้าแค่คนเดียว คนที่เป็นผู้ให้ คนที่เป็นทุกอย่างของชีวิต

"รักพ่อกับแม่คร๊า"

       ได้นายกคนที่ 27  นายอภิสิทธิ์  เวชชาชีวะ 

        ขอให้ตั้งใจทำงานเพื่อประเทศชาติจริงๆจังๆสักคนด้วยเถ๊อะ

                              "   สาธุ   " 

     เริ่มต้นเช้าวันแรกของสัปดาห์กลางเดือนธันวาคม 

เมื่อยามรุ่งอรุณ สายลมหนาวพัดโปรย  หอบเอาความหวัง

ของคนในชาติไปกองไว้ที่หน้ารัฐสภา   ชี้อนาคตการเมืองไทย

วันนี้ดูคึกคึก  จัดกลุ่มกันวิพากย์วิจารย์การเมืองตามปกติ

ความคิดเห็นที่แตกต่าง  แต่ขออย่าให้ได้มีการแตกแยก

แตกความสามัคคีของคนในชาติเลย  

     เริ่มต้นการการทำงานในคาบแรกของวัน  ดูตะกุกตะกักไปบ้าง

เพราะขาดความชำนาญในการใช้เครื่องมือสื่อเทคโนโลยีการเรียน

การสอน(การใช้โปรเจคเตอร์  แหะๆหลังจากใช้มาสองสามครั้งแล้ว

แต่ไม่จำ  อิอิ) คงต้องฝึกปรือใช้ให้คล่องจะได้ไม่เสีย

เวลาในการดำเนินกิจกรรม  ในที่สุด "ความพยายามอยู่ที่ไหน

ความสำเร็จอยู่ที่นั้น"  ยังคงใช้ได้เสมอ  จึงดำเนินกิจกรรมการเรียนรู้

ไปได้ด้วยดี  ซึ่งช่วยให้นักเรียนมองเห็นภาพได้ชัดเจน 

เรื่อง ทฤษฎีกราฟเบื้องต้น  (สมัยเราไม่เห็นได้เรียนแหะ)

กับการเริ่มต้นบทเรียนใหม่ที่ต้องใส่ใจ....

        วันนี้กลับมาจากบ้านไปนอนเฝ้าพ่อที่โรงพยาบาล

หลังจากที่ตลอดสัปดาห์ที่เป็น "เทียนน้อย ที่ริบหรี่แสง"

โล่งใจไปเปราะหนึ่ง  กับอาการของผู้เป็นพ่อที่ป่วยเป็นเบาหวาน

อย่างน้อยก็ได้ทำหน้าที่ลูกเต็มที่แล้วสินะสำหรับตอนนี้

เดินทางกลับมาเพื่อเริ่มต้นใหม่กับการทำงาน

การทำหน้าที่  ที่ต้องทำด้วยหัวใจ

เพราะคืองานที่รัก 

สู้ๆเพื่ออนาคต  อีกวัน

วันนี้ตื่นมาตามเวลาปกติของการไปทำงาน

ว่าจะกลับบ้านไปหาพ่อตั้งแต่เมื่อวาน  ดันรู้สึกเหนื่อยๆเพลียๆ

หอบๆ เห้อ  จนถึงเช้าดีกะยังไม่ดีขึ้นเท่าไหร่เลย

เลยไม่กลับดีกว่า  รอกลับปีใหม่เลยและกันนะคะพ่อ

     วันนี้เลยมีคนแนะนำให้มาสมัคร gotoknow 

เอ  เข้ามาดูและก้ดีนี่นา  ดูดีมีสาระ  ( วะสั่น อิอิ) 

ไม่ว่าอะไรๆถ้าเราทำให้มีสาระ มีแง่คิด เพราะเรารู้จักที่จะเรียนรู้

และรู้จักคิดเราก็คงได้เรียนรู้โลกว้างตลอดเวลา 

วันนี้ตั้งใจว่าจะทำเครื่องมือวิจัยต่อสักหน่อย

ให้คืบหน้า  พรุ่งนี้เช้าจะได้เข้ามหาวิทยาลัย

สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆคร๊าบ

รักพ่อที่สุดเลย