ขออภัยอาจารย์นะคะที่ใช้พิ้นที่ตรงนี้บอกเล่าความประทับใจระหว่างเรียนกับอาจารย์......ตอนนี้ยังไม่มีคำถามแต่ถามกลับไปที่โรงเรียนแล้วคงมีแน่ ๆเลยค่ะ....

        จุดประสงค์ของการมาเรียนในสาขาหลักสูตรก็เพราะหนูไม่ได้เรียนสายครูมาก่อน.....แต่ด้วยฟ้าลิขิตชีวิตต้องมาเป็นครูก็ต้องพยายามทำหน้าที่ให้ดีที่สุด  มีข้อสงสัยมากมายระหว่างการสอนที่โรงเรียน   อยากรู้ว่าการสอนคนให้เขาเป็นคนดีมีความรู้เขาต้องทำยังไง  เราจะสอนเขายังไงให้เขาเข้าใจเราแล้วจำได้ทำงานได้  มันมีอะไรที่ลึกซึ้งกว่าการสอนในหนังสืออีกรึ????  แล้วเขาทำยังไงกัน???  เพราะชั่วโมงแรกของการเป็นครูเราไม่มีหลักการทฤษฎีอะไรมารองรับเลย  เพียงแค่นึกถึงครูที่เราชอบมากที่สุดสมัยเป็นเด็กเขามีท่าทางอย่างไรเราก็ทำอย่างนั้น

         บอกตามตรงนะคะ 2 ปีแรกก็ยังไม่ค่อยประทับใจกับการสอนเท่าไรนักแต่ก็ได้รู้ได้เห็นอะไรมากขึ้น   ว่าง่าย ๆ ยังไม่ได้คำตอบในสิ่งที่อยากรู้  แต่หลังจากที่ได้เรียนกับอาจารย์ 2 ปีติดต่อกัน รู้สึกเหมือนกับว่ามันเป็น summer ที่เพิ่มพลัง  ได้ชาร์ดแบต มีไฟอยากจะนำสิ่งที่เรียนไปทดลองทำกับเด็ก ๆ มีโครงการอะไรนักก็ไม่รู้มันผุดขึ้นมาในสมอง  อันโน้นก็น่าทำอันนี้ก็อยากทำ  ไม่ใช่เพราะเนื้อหาที่อาจารย์สอนหรอกนะคะ  แต่เพราะคำพูดที่อาจารย์เพียรกรอกหูอยู่ทุกวี่ทุกวัน  มันกระตุกต่อมคิดได้ไม่น้อยที่เดียว  "พวกเราเคยคิดแก้ปัญหาเด็กบ้างไหม  สอนมา10 ปีก็ใช้วิธีเดิมตลอดไม่เคยมีอะไรเปลี่ยนแปลง  บางคนเกษียรแล้วปัญหาก็ยังไม่ถูกแก้ซะที"   

          แล้วคำตอบของการทำหน้าที่ครูที่ดีก็ชัดขึ้น  มีมุมมองกว้างขึ้น  ลึกซึ้งมากขึ้น  รู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่ได้เรียนกับอาจารย์  เพราะทุกชั่วโมงที่เรียนจะมีแง่มุมดี ๆ เกิดขึ้นทุกครั้ง  ถ้านี้คือการประเมินครูผู้สอนของมหาลัยหนูให้อาจารย์ยอดเยี่ยม  ลองให้นักเรียนเขียนความรู้สึกลงไปในเว็ปก็คงจะดีเหมือนกันนะคะ

           .....หนูรู้แล้วค่ะว่าครูที่ดีทำต้องเป็นยังไง....อาจารย์จะเป็นแบบอย่างของครูที่ดีที่อยู่ในใจตลอดไปค่ะ

คำตอบ (0)

ไม่มีคำตอบ