ยอกรขึ้นเหนือศิโรเพฐน์ น้อมเกศบังคมประนมไหว้

บัดนั้น คำแหงหนุมานทหารไหญ่

เห็นประจักษ์เหมือนคำชนนี ยินดีก็วิ่งเข้าไป

อันโทษนี้ใหญ่หลวง นักลูกรักจากขอโทษา อย่าให้เป็นกรรมเวรา แก่ข้าน้อยนี้สืบไป *

บุญเเล้วจึ่งฆ่ากันไม่ตาย สายสวาทพ่อยอดส่งสารทั้งเทเวศผู้ปรีชาชาญ บันดาลให้พบกัน บัดนั้น มัจฉานุฤทธิ์เเรงเเข็งขันฟังลูกพระพายเทวัญขบฟันชี้หน่าเเล้วร้องไปเหม่เหม่ดูดู๋กระบี่ศรี มุสาพาทีก็เป็นได้ถ้อยคำหยาบช้าไม่เกรงใจ ใครจะเชื่อฟังวานร

ครั้นถึงซึ่งหน้าพระลาน ชึ้บอกหนุมานทหารใหญ่ อันพญาไมยราพฤทธิไกร หลับอยู่ในที่ไสยา แต่ตัวไวยวิกกุมภัณฑ์ ใส่ตรุจำมั่นอยู่ข้างหน้า นั่นดงตาลท้ายพารา ซึ่งยักษามันไว้พระจักรี

คําแห่งหนุมานทหารใหญ่สวมสอดกอดลูกเข้าไว้ลูกไล้ไปทั่วทั้งอินทรีย์รับขวัญจุมพิตพักตร์ดวงยักษุพ่อเฉลิมศรี

อันโทษนี้ใหญ่หลวงนักลูกรักจากขอโทษสาอย่าให้เป็นกรรมเวลาแก่ข้าน้อยนี้สืบไป