สุจิตรา

เขียนเมื่อ

•         การเป็นหัวหน้า หรือผู้นำ  จะต้องเป็นบุคคลที่ยึด หลักการครองตน  ต้องมี หลักความรับผิดชอบ มีคุณธรรมจริยธรรม  มีระเบียบวินัย และต้องมีความเสียสละ  มีหลักการครองงาน  ซึ่งนอกจากมีความรับผิดชอบแล้ว  จะต้องมีความรู้ความสามารถ  ความภาคเพียรพยายามในการปฏิบัติงาน  และในเชิงประสิทธิผล  ผู้เป็นหัวหน้าในการปกครองทุกระดับต้องยึดประโยชน์ส่วนรวมมากกว่าประโยชน์ส่วนตน  หากผู้ดำรงตำแหน่งหัวหน้าในทุกระดับยึดหลักปฏิบัติดังกล่าวนี้  ย่อมส่งผลให้เกิดประโยชน์ ความเจริญ ทั้งในระดับชุมชน  และระดับประเทศชาติได้โดยง่าย
•        ในทางกลับกัน   การเป็นหัวหน้าในการปกครองระดับต่าง ๆ ที่ไม่ปฏิบัติตามหน้าที่ของตน  รวมถึงไม่รู้หน้าที่ของตน  ย่อมเกิดผลในเชิงลบ  การเป็นหัวหน้าที่ไม่ปฏิบัติตนตามหน้าที่ย่อมเป็นแบบอย่างที่ไม่ดีต่อผู้อยู่ในปกครอง หรือผู้ปฏิบัติในระดับรองลงไป  ทำให้สังคมเกิดความเสื่อมถอย  เกิดวิกฤตการณ์ความขัดแย้ง  ความสับสนวุ่นวายในรูปแบบต่าง ๆ  ความไม่เป็นระเบียบ  เกิดความเหลื่อมล้ำในสังคม  ทั้งในระดับรากหญ้าในชุมชน  และระดับชาติได้อย่างรวดเร็ว  

            จะเห็นว่า "ผลเสียของการไม่ปฏิบัติตนตามหน้าที่  หรือการไม่รู้หน้าที่ของตนเอง"   ส่งผลกระทบได้ทั้งในระดับปฐมภูมิและทุติยภูมิ