เก็บแรงเอาไว้บ้างนะ ลืมมันซะแล้วเริ่มต้นใหม่ ชีวิตยังมีวันต่อไป ยังไม่ท้อก็สู้ใหม่ด้วยใจเธอ เพราะคนเราไม่เท่ากัน โลกจริงและฝันเข้ากันไม่ได้ จึงยังมีคนผิดหวังมากมาย ชีวิตไม่ง่ายดายอย่างที่เป็น ไม่มีอะไรหรอกที่รัก จะอดทนมฟากนักเธออาจไม่ไหว แต่วันนี้...มีฉันอยู่ดูแลใจ จะไม่มีอะไรทำร้ายเธอ ชาร์จแบตให้ใจเสียก่อน ให้พักให้ผ่อนเสียบ้าง หยุดไว้ให้ใจมีพลัง ให้ชีวิตยังมีหวังเดินต่อไป เวลาที่ไม่มีใคร ฉันรู้ฉันเข้าใจว่ามันเหงา แต่ตอนนี้ก็ยังมีเรา เธอยังมีฉันเฝ้าดูแลเธอ ถ้าต้องเจ็บแทนกันได้ ขอรับทั้งหมดไว้ที่ฉัน อยากเปลี่ยนน้ำตาอย่างทุกวัน ให้เป็นรอยยิ้มนั้นกลับคืนมา คิดเล็กคิดน้อยอะไรอยู่ ฉันเองก็พอรู้ถึงปัญหา คิดมากทำไมเสียเวลา ชีวิตเธอยังมีค่าอย่าไปแคร์ เห็นผู้คนเดินผ่านไปมา ในเวลาที่เราอยู่เฉยเฉย ลองลุกเดินตามทางอย่างที่เคย อย่าเพิ่งหยุดเฉยจงเดินไป ฉันก็คนเธอก็คนบ่นทำไม ก็เคยเจ็บตัวเจ็บใจมาทั้งนั้น อยู่ที่เธอจะสู้หรือหนีมัน ชีวิตเราก็เท่านั้น...อย่ากังวล สนใจอะไรใครเขา มีแต่เรื่องเศร้าทั้งนั้น คิดมากทำไมเรื่องใครกัน คิดไปเท่านั้นไม่เคยดี เอาความขมขื่นไปทิ้งแม่โขง ให้มันไหลลงไหลลงไหลลงไปเลยได้ไหม เอาความผิดหวังที่คั่งค้างใจ โยนทิ้งมันไปให้สายน้ำวน งานเธอหนักหยุดพักก็ได้ พักให้สบายให้หายอ่อนล้า ปล่อยวางซะบ้างเรื่องที่ค้างคา เมื่อถึงเวลาค่อยมาทำงาน แม้จะผ่านเนิ่นนานเท่าไร หากเธอยังไม่เปลี่ยนใจไปจากเขา เธอเจ็บน่าดู...เค้ารู้หรือเปล่า มีประโยชน์มั้ยเล่า..ต้องเศร้าใจ เมื่อไหร่เธอจะลืมซักที วันที่ผ่านไปนี่ไม่มีค่าใช่ไหม เธอปล่อยเวลาให้มันผ่านไป แต่ไม่ปล่อยใจให้มันผ่านตาม สงสารก็สงสาร เห็นเธอทรมานอยู่อย่างนี้ เห็นเธอเจ็บก็เจ็บทุกที เมื่อไหร่คนดีจะกลับเหมือนเดิม แม้จะผ่านเนิ่นนานเท่าไร หากเธอยังไม่เปลี่ยนใจไปจากเขา เธอเจ็บน่าดู...เค้ารู้หรือเปล่า มีประโยชน์มั้ยเล่า..ต้องเศร้าใจ เมื่อไหร่เธอจะลืมซักที วันที่ผ่านไปนี่ไม่มีค่าใช่ไหม เธอปล่อยเวลาให้มันผ่านไป แต่ไม่ปล่อยใจให้มันผ่านตาม สงสารก็สงสาร เห็นเธอทรมานอยู่อย่างนี้ เห็นเธอเจ็บก็เจ็บทุกที เมื่อไหร่คนดีจะกลับเหมือนเดิม ดิ้นรนไขว่คว้าไปทำไม เกิดแต่ตัวตอนตายก็เท่านั้น ไม่มีอะไรเที่ยงแท้ซักอัน คิดมากก็เท่านั้น...คิดทำไม ฉันเองก็มีเท่านี้ มีแค่กำลังใจดีดีที่มอบให้ ที่เหลือคือเธอมีใจ พร้อมจะเดินต่อไปหรือยัง ความเศร้าเสียใจเป็นปัญหา และมีโชคชะตาที่โหดร้าย คนอื่นจ้องแต่ทำลาย แต่เธอยังมีใครคอยห่วงเธอ ในสมองเธอกำลังสุมปัญหา เป็นควันไฟขึ้นมายามสับสน อย่าได้คิดให้ชีวิตมันวกวน อีกไม่นานจะผ่านพ้นไปด้วยดี อย่าทำตัวเองอย่างนี้ โอกาสหน้ายังมีอยู่เสมอ หนทางข้างหน้าเป็นของเธอ อย่ากังวลหากเจอปัญหาใด จะชอบไม่ชอบฉันไม่สน แต่ฉันคงจะทนดูไม่ไหว เห็นเธอเหนื่อยเธอท้อเมื่อใด ฉันอดเป็นห่วงไม่ได้...ต้องดูแล ทำใจดีดีเข้าไว้ วันพรุ่งนี้จะเป็นไงใครจะรู้ สิ่งใดพลั้งสิ่งใดผิดคิดเป็นครู วันข้างหน้ายังรออยู่สู้ต่อไป ฉันก็มีจุดหมายของฉัน เธอก็มีเหมือนกันคนละอย่าง ถึงชีวิตเราจะเดินคนละทาง แต่ทุกก้าวทุกย่างไปพร้อมกัน ช่วงชีวิตที่ผ่านมาก็ผ่านพ้น ชีวิตคนทุกคนมีจุดหมาย เธออย่าคิดว่าชีวิตมันเดียวดาย สู้ให้ถึงจุดหมายไปด้วยกัน หากความหวังยังอยู่คู่ฟ้า อนาคตยังแรงกล้าแสงสดใส สองเท้ายังคงก้าวย่างต่อไป ความสำเร็จคงไม่ไกลเกินฝ่าฟัน ขอบคุณนะที่เธอยังนึกถึงฉัน ยามที่เธอมีวันที่ท้อแท้ ขอบคุณที่ยังรู้ว่ายังแคร์ ฉันยังเป็นเพื่อนแท้หากต้องการ ไม่รู้จะเดินไปทางไหน กังวลและลังเลใจอยู่หรือเปล่า ที่ตรงนี้มีที่ว่างระหว่างเรา ยามเธอเจ็บเธอเศร้าให้เธอมา หักห้ามจิตห้ามใจไว้ซะบ้าง อย่าทำตัวอ้างว้างขนาดนั้น ยังมีคนห่วงใยเธอนับพัน อย่างน้อยก็มีฉันอยู่หนึ่งคน ยังมีฉันนะ...ยังมีฉัน แม้ไม่อาจมีทุกวันที่เห็นหน้า ฉันยังอยู่ยังห่วงใยเธอเรื่อยมา และหวังเพียงแค่ว่าเธออย่าลืม หากวันนี้เจ็บบ้างเป็นบางคราว หากรู้สึกปวดร้าวบ้างวันนี้ จึงได้สัมผัสรักขึ้นทุกที มีเจ็บบ้างบางทีเพื่อสอนใจ แม้ลมร้อนพัดผ่าวให้ร้าวลึก ความรู้สึกทรมานกว่าหน้าไหน แต่สายฝนยังดับร้อนให้ผ่อนคลาย เหมือนร้อนใจอาจจะหายถ้าใจเย็น ฉันไม่อาจเป็นคนที่พึ่งได้ แต่พอมีกำลังใจให้เท่านั้น แค่คนหนึ่งที่คิดถึงอยู่ทุกวัน และคงเป็นได้แค่นั้นแค่เพื่อนเธอ ไม่เป็นไรหรอกนะไม่เป็นไร ดูแลตัวและใจไว้เท่านั้น ที่เหลือให้ฉันดูแลเธอแล้วกัน เธอก็ยังมีฉันคอยห่วงใย จุดเล็กเล็กของชีวิตคือปัญหา เป็นเศษผงผ่านตาก็เท่านั้น มองให้เป็นจุดเล็กเล็กก็แล้วกัน ในชีวิตเรานั้นยังอีกไกล หนึ่งหยดน้ำร่วงหล่นบนพื้นหญ้า ไหลรวมเป็นสาขาสู่แม่น้ำ รวมทุกสายสู่ท้องทะเลคราม เหมือนหนึ่งความพยายาม...จะก้าวไกล สองขายังอยู่ต้านทานไหว ล้มลงครั้งใดยังยืนต่อ ก้าวล้มอีกซ้ำน้ำตาคลอ ยังคงไม่ท้อเดินต่อไป ผ่านร้อนผ่านหนาวผ่านฝน ผ่านกี่ผู้คนกี่หน้า อย่ามองความจริงใจเพียงผ่านตา เรียนรู้ด้วยเวลาที่ผ่านไป สวรรค์ไม่มีคำตอบ ชีวิตตีกรอบเองไม่ได้ ทุกทุกอย่างมีทางที่ต้องไป อย่าให้ภายในใจต้องกังวล มองไปข้างข้างตัวเธอ หลายสิ่งที่พบเจอคือปัญหา มองไปข้างหลังทางที่มา นั่นแหละสอนเธอว่าควรทำไง มันอยู่ที่เธอจะคิดยังไง ขึ้นอยู่กับใจของเธอทั้งนั้น ฉันเป็นแค่เพื่อนแค่ได้เตือนกัน เธอจะเชื่อฉันหรือเปล่า...ตามใจ เพิ่งรู้ว่าไม่สบาย ขอให้หายเร็วเร็วนะจ๊ะ แล้วอย่าลืมกินยาล่ะ เพื่อนเป็นห่วงนะ...ให้หายเร็วเร็ว สงบจิตสงบใจไว้เถิดโยม อย่าให้ใจทรุดโทรมเกินแก้ไข มองอดีตสักนิดสะกิดใจ เรียนรู้แล้วแก้ใหม่...ก็ยังทัน หากเธอเจ็บวันนี้ใครเจ็บกว่า เธอเงยหน้าขึ้นมาเห็นใครไหม ยังมีคนหลายคนที่ห่วงใย และเจ็บปวดไม่น้อยไปกว่าใจเธอ ถ้าไม่ลุกเธออาจโดนเหยียบซ้ำ เก็บความเจ็บไว้จำเพื่อทำใหม่ เพราะยุคนี้ยุคของคนสู้ต่อไป อย่าท้อแท้เกินไป...มันไม่ดี เราหยุดเพื่อคิดผิดเพื่อแก้ จงดูแลหัวใจไว้ให้มั่น วันพรุ่งนี้ยังไม่สายเกินแก้ทัน สู้ต่อไปให้ถึงฝันอย่างตั้งใจ ใครจะรู้จักดี..อนาคต ใครเล่าจะกำหนดเส้นทางได้ อย่าไปคิดเรื่องเก่า...ให้ผ่านไป วันพรุ่งนี้ก็เริ่มใหม่...ให้ลืมมัน ขอให้เธอกลับมาที่เก่า ไม่ลืมว่าเคยมีเราอยู่ชิดใกล้ ยามที่เธอลำบากและท้อใจ ขอให้เธอจำไว้...ฉันไม่ลืม กำลังใจมีค่ากว่าสิ่งอื่น ทุกทุกวันทุกทุกคืนขอได้ไหม แค่เธอมีหน้าที่คอยเติมใจ ช่วยให้ฉันยังสู้ไหวได้เพราะเธอ เดินผ่านไปแล้วมีรอยเท้า ผิดมาแล้วเป็นทางยาวก้าวไม่ไหว อย่ากลัวเดินอีกก้าวบนทางไกล รอยเท้าเก่าสอนเราไว้เป็นบทเรียน อากาศร้อนใจร้อนนอนไม่หลับ ร้อนนะครับใครจะหลับตาลงไหว ร้อนข้างนอกไม่พอยังร้อนใน อยากมีรักมาคลายทำไงดี อย่าไหว้วอนขอพระเจ้าให้ช่วยเหลือ อย่าคอยพึ่งทุกเมื่อที่หวั่นไหว อย่าได้หวังใครจะดึงมือขึ้นไป พึ่งตัวเองเอาไว้นั่นแหละดี คงไม่ต้องการใครในยามนี้ เท่ากับเธอคนดี...คอยอยู่ใกล้ จะกี่หมื่นกี่แสนล้านความห่วงใย คงไม่เท่าได้มีใคร...ที่เหมือนเธอ โปรดอย่าลืมนะว่ามีฉันอยู่ ขอแค่เธอยังรับรู้...ฉันอยู่นี่ ทุกเวลาที่ห่วงใย...และหวังดี คือสิ่งที่ฉันคนนี้มีให้เธอ เริ่มต้นปีใหม่อย่างแน่วแน่ ที่ผ่านมาอย่าไปแคร์เรื่องความหลัง พร้อมจะเริ่มต้นใหม่ได้หรือยัง ขอให้เธอมีพลังสู้ต่อไป ยามเธอเหงาเธอเศร้าเธอท้อแท้ ยามไม่มีใครแคร์...มันแย่ไหม นึกถึงฉันนะคนดี...อยู่นี่ไง คอยเป็นกำลังใจกันและกัน บางที...จุดหมายยังไกลห่าง อาจต้องล้มลงกลางทางอีกหลายหน เป็นบทเรียนที่ดี...ชีวิตคน ต้องฝ่าฟันทุกข์ทนจึงสุขใจ ฉันรู้และเข้าใจเสมอ เชื่อมั่นว่าเธอไม่หวั่นไหว อย่าได้ท้อแท้หัวใจ เชื่อมั่นเข้าไว้ฉันคอยเชียร์ เห็นอกเห็นใจอยู่เหมือนกัน แต่ไม่แน่ใจว่าฉันจะช่วยไหว ในตอนนี้ได้แต่เป็นกำลังใจ หากเธอท้อเมื่อไรมาหากัน ยินดีเป็นที่พึ่งพายามยาก ยามใดที่เธอลำบากเกินรับไหว ฉันยินดีเป็นที่พึ่งแม้ทางใจ คงจะพอช่วยได้สักนิดนึง ในทุกความสัมพันธ์มีสายใย ที่เชื่อมโยงหัวใจเธอกับฉัน ในวันนี้ยังมีเราเข้าใจกัน โปรดจงนึกถึงฉันยามเสียใจ ทุกปัญหาใช้เวลาคอยแก้ไข บางครั้งต้องปล่อยผ่านไปไม่ต้องเห็น อุปสรรคหนักไปไม่ยากเย็น ตั้งหัวใจให้เป็นก็ผ่านไป เสียใจเสียเวลาในวันนี้ ก็เพื่อวันที่ดีในวันหน้า ทุกครั้งที่ต้องเสียน้ำตา โปรดจงคิดเสียว่าเป็นยาใจ ฉันรู้และเข้าใจเสมอ เชื่อมั่นว่าเธอไม่หวั่นไหว อย่าได้ท้อแท้หัวใจ เชื่อมั่นเข้าไว้ฉันคอยเชียร์ หากจนใจเมื่อไรคิดถึงฉัน จะอยู่เป็นเพื่อนกันคอยชิดใกล้ เธอเจ็บช้ำก็มาหาปลอบใจ ยังมีฉันโปรดเชื่อใจฉันคนเดิม โปรดเชื่อใจฉันเถอะคนดี หากเวลานี้เธอหวั่นไหว ได้โปรดให้ฉันดูแลใจ ยามเงียบเหงาเดียวดายนึกถึงกัน สิ่งที่ผ่านไปนั้นผ่านไปนาน ทิ้งความสุขความหวานให้ผ่านพ้น อาจจะต้องทนเหงาเศร้าทุกข์ทน ก็นี่แหละ..ชีวิตคนต้องทำใจ สุดท้ายแล้วก็ตัวเรา หวังพึ่งคนอื่นเขาก็ไม่ได้ แต่อย่าคิดว่าเธอจะเดียวดาย ยังมีฉันข้างกายหากต้องการ น้ำตามันมีค่าอย่าให้เห็น คิดเสียว่ามันเป็นสิ่งล้ำค่า ท่องเอาไว้ให้ขึ้นใจไร้น้ำตา หากต้องเสียให้คุ้มค่าจะใช้มัน คนไม่เจ็บไม่รู้ฉันดูออก แม้เธอไม่ปริปากบอกฉันไม่ว่า เพราะฉันก็คนหนึ่ง..เคยเจ็บมา ฉันเข้าใจดีว่าเป็นอย่างไร เราหยุดเพื่อคิดผิดเพื่อแก้ จงดูแลหัวใจไว้ให้มั่น วันพรุ่งนี้ยังไม่สายเกินแก้ทัน สู้ต่อไปให้ถึงฝันอย่างตั้งใจ เธอจะทำอะไรฉันไม่ว่า แต่อย่ามาทำร้ายใจอย่างนี้ ตัวเธอเองอย่าท้อ...พอเสียที วันข้างหน้าก็ยังมี...อย่าเสียใจ สงบจิตสงบใจไว้เถิดโยม อย่าให้ใจทรุดโทรมเกินแก้ไข มองอดีตสักนิดสะกิดใจ เรียนรู้แล้วแก้ใหม่...ก็ยังทัน หากเธอเจ็บวันนี้ใครเจ็บกว่า เธอเงยหน้าขึ้นมาเห็นใครไหม ยังมีคนหลายคนที่ห่วงใย และเจ็บปวดไม่น้อยไปกว่าใจเธอ ฉันคือคนที่ผ่านมาพบเธอเข้า แล้วรับเอาความรู้สึกที่สับสน เก็บไปคิดไปฝันจนร้อนรน ฉันคือคนที่เรียกว่า...เพื่อนของเธอ ถ้าไม่ลุกเธออาจโดนเหยียบซ้ำ เก็บความเจ็บไว้จำเพื่อทำใหม่ เพราะยุคนี้ยุคของคนสู้ต่อไป อย่าท้อแท้เกินไป...มันไม่ดี ใบไม้ยังเปลี่ยนสี สิ่งต่างๆ ไม่มีไม่แปรผัน โลกยังหมุนตามทางของมัน ชีวิตเราก็เท่านั้นไม่แน่นอน เธอต้องมีบางสิ่งติดตัว เพื่อไม่ให้เธอกลัวถึงจุดหมาย สิ่งนั้นก็คือกำลังใจ ยามลำบากครั้งใดคิดถึงกัน มีอะไรพอช่วยได้ ไม่ต้องเกรงใจบอกได้เสมอ ฉันมีความจริงใจจะช่วยเธอ และยินดีเสมอหากเชื่อใจ ฉันช่วยได้ก็แค่นี้ แค่เป็นคนที่คอยอยู่ใกล้ๆ ยามที่เธอปวดร้าวและเศร้าใจ ฉันคือคนสุดท้าย..อยู่ข้างเธอ