ตอนที่ 4 เจ็บ อบอุ่นและประทับใจ

ปิดเทอมเกี่ยวข้าว บริเวณโรงเรียนตอนบ่ายเงียบเหงา ลมหนาวจากทุ่งนาพัดแผ่วมาเป็นครั้งคราว ใบเหลืองๆ หลุดจากกิ่งไม้ฉำฉาโปรยปรายตามลมพัดผ่าน ทับถมลานดินกว้างหน้าโรงเรียน

เด็กน้อยสองคนกำลังเล่นอยู่ใต้ต้นฉำฉาสูงใหญ่ร่มครึ้ม คนพี่ผอมสูงใช้แขนงไม้ไผ่วาดรูปลงบนดินทราย วาดเสร็จก็ถอยออกมายืนดูผลงานตัวเอง ใบหน้าเฉยเมย แล้วใช้เท้าลบภาพวาดนั้น จากนั้นลงมือวาดใหม่

คนน้องในมือมีแขนงไม้ไผ่เช่นเดียวกัน แต่ใช้ลากกับพื้นดินวิ่งสะเปะสะปะ บางครั้งวิ่งมาหาพี่ ชะโงกดูภาพวาด บางครั้งวิ่งไปจนสุดร่มไม้

"วาดรูปอะไร" เด็กตัวเล็กถาม
"วาดปืน" คนพี่ตอบ

"ขึ้นไปเล่นบนโรงเรียนป๊ะ"
"ไม่ได้...พ่อไม่ให้ขึ้นไปวิ่งเล่นบนโรงเรียน"
"ข้อยอยากเห็น มันมีอะไรบ้าง" ตัวเล็กยังไม่เข้าเรียน และถูกห้ามไม่ให้ขึ้นไปเกะกะบนโรงเรียน

"น่า...พาข้อยขึ้นไปหน่อย พ่อไม่รู้หรอก พ่อกำลังหลับบนบ้าน" ตัวเล็กอ้อน เพราะรู้ว่าค่อนแจ้งเมื่อคืนมีฝนตก พ่อออกไปจับกบกับชาวบ้านที่ทุ่งนา ตอนบ่ายก็เลยนอนพักผ่อน

จะเป็นเพราะตามใจน้องหรือเบื่อกับการวาดปืนบนพื้นทราย คนพี่พาน้องขึ้นบันไดโรงเรียนไปยังชั้นบน เปิดประตูห้องเรียนที่เพียงงับไว้เข้าไปข้างใน

อาคารเรียนไม้ใต้ถุนสูงชั้นเดียว ขนาดสองห้องเรียน เพิ่งสร้างเสร็จยังไม่ถึงปี ไม่มีโต๊ะเก้าอี้นักเรียน มีเพียงม้ายาวที่ใช้วางสมุดหรือกระดานชนวน ส่วนเด็กนั่งพื้น ตอนนั้นโรงเรียนปิดเทอมม้ายาวจึงถูกวางซ้อนกันแอบที่ข้างห้อง

ผู้พี่ตรงไปยังกระดานดำ ค้นหาชอล์กพอเจอก็ลงมือวาดรูปปืนต่อโดยไม่สนใจน้อง

เจ้าตัวเล็กพอเข้ามาในห้องเรียนได้ เห็นห้องเรียนโล่ง ก็ดีใจมาก ลืมนึกถึงคำห้ามของพ่อสิ้น จับแขนงไม้ไผ่ลากกับพื้นห้องวิ่งจากสุดด้านหนึ่งไปยังอีกด้านหนึ่ง เสียงดังโครมครามพร้อมกับหัวเราะอย่างร่าเริง

ไม่ทันไร เสียงหนึ่งก็ดังขึ้น
"โครม"

แล้วตามมาด้วย

"แง๊"

เจ้าตัวเล็กสดุดพื้นที่ต่อกันไม่เรียบ ล้มคว่ำ หัวเข่าโดนเหลี่ยมพื้นไม้เป็นแผล เลือดไหล

คนพี่ผละจากกระดานดำวิ่งมาหาน้อง แต่ยังไม่ถึง เสียงหนึ่งก็ดังก้องขึ้นที่ประตูห้อง

"ขึ้นมาเล่นบนโรงเรียนทำไม บอกไม่เชื่อฟัง"

ทั้งคู่หันไปมองทางเสียง พ่อนั่นเอง เจ้าตัวเล็กหยุดร้องไห้ทันที ตัวผอมสูงชงัก

พ่อคว้าแขนงไม้ไผ่ที่ตกอยู่ข้างๆ ตัวเล็ก
"สี มานี่ ยืนนิ่งๆ"

พ่อหวดแขนงไม้ไผ่ลงที่ก้นตัวผอมสูง 1 ที เด็กน้อยสะดุ้งกัดฟัน ไม่ร้องไห้ ไม่พูดอะไร
"โทษฐานพาน้องขึ้นมาเล่น ลงไป" เจ้าผอมสูงรีบวิ่งลงบันไดไป

"ไหว มานี่" พ่อหันมาทางตัวเล็ก "ยืนขึ้น เจ็บแค่นี้ไม่ตาย"
แล้วพ่อก็หวดแขนงไม้ไผ่ลงไปที่ก้นเจ้าตัวเล็ก 1 ที เสียงร้องไห้ที่เงียบไปแล้ว ดังขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง คราวนี้ดังลั่นกว่าเดิม

"ไหวเอ๊ย..มานี่ลูก" แม่ตามพ่อมา เรียกอยู่หัวบันไดโรงเรียน ตัวเล็กรีบวิ่งไปกอดแม่ ร้องไห้สะอึกสะอื้น แม่อุ้มเหน็บสะเอวพาลงจากโรงเรียน

แม่พากลับบ้าน ใส่ยาที่แผล เจ้าตัวเล็กยังร้องไห้ สะอื้นเป็นครั้งคราว แม่จึงพาเดินเข้าไปในหมู่บ้าน

"หยุดร้องเถอะ อายเขา" เจ้าตัวเล็กที่นานๆ สะอื้น หยุดร้องไห้ทันทีที่เข้ามาถึงกลางหมู่บ้าน

"ได้บ่" แม่ถามเด็กหนุ่มคนหนึ่ง
"ได้" หนุ่มน้อยนั้นตอบ แล้วถามแม่กลับ "เอาไปเลยไหม"

แม่รับคำ หนุ่มน้อยเดินเข้าไปใต้ถุนบ้าน ขากลับมีข้องใบหนึ่งติดมือมาด้วย ในข้องมีอะไรไม่ทราบดิ้นอยู่ภายใน
"ได้ตัวหนึ่ง" หนุ่มน้อยบอก แม่หยิบเงินจากกระเป๋าเสื้อให้เด็กหนุ่ม แล้วรับข้องมาพลางบอกว่า "ค่ำๆ ไปเอาข้องนะ"

มืดแล้ว คนพี่ที่วิ่งลงบันไดโรงเรียนตอนบ่าย เพิ่งจะกลับบ้าน ซึ่งทำให้พ่อโมโหมาก ถือไม้เรียวจะเฆี่ยนอีก แต่แม่ห้ามไว้ ไล่ลูกชายไปอาบน้ำ เพื่อมากินข้าวเย็นพร้อมกัน

วงอาหารเย็นวันนั้นเงียบไม่เหมือนทุกครั้ง ที่เด็กๆ พูดคุยหยอกล้อกันพลางกินข้าวไปพลาง เด็กผอมแยกวงนั่งกินกับแม่ ด้านหน้ามีสัตว์คล้ายกิ้งก่าถูกย่างเหลือง หอม วางอยู่บนจาน

แม่ทำข้าวเหนียวเป็นคำเล็กๆ เอาเนื้อเหลืองหอมวางบนข้าวใส่ปากเจ้าตัวเล็ก พร้อมกับพูดล่อหลอกให้เคี้ยวกิน แต่แม่ยังไม่ได้กินข้าวเลย

คืนนั้นแม่รีบต้อนเด็กให้เข้านอน เจ้าตัวเล็กนอนข้างแม่และเช่นเคยมือซ้ายแม่ไกวอู่ผ้าขาวม้าลูกคนเล็กที่เพิ่งคลอดไม่ถึงปี มือขวาลูบหลังเจ้าตัวผอม ซึ่งยังไม่หลับ
"บักเซียงเมี่ยง" ตัวผอมเอ่ยเบาๆ แม่จึงเริ่มเล่านิทานซ้ำอีกครั้ง

"เชียงเมี่ยงมีเพื่อนสามตัว มีเสือ นกและไก่ ได้ตกลงกันแบ่งเวรหาอาหาร ในขณะที่คนอื่นทำนา เวรแรกเป็นเสือ เสือก็ออกไปหาอาหาร เจ้าเซียงเมี่ยงมันขี้เกียจทำนา ก็หาเหตุว่าปวดท้อง แต่แอบไปดูว่าเสือจะหาอาหารอย่างไร..."

ตัวเล็กผอมหลับแล้วด้วยความอบอุ่นพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า

อ่านตอนที่ 5 บุหรี่...การลงโทษ

(ขอขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต)

เขียนใน GotoKnow โดย ลุงเทียน
ใน กว่าจะถึงฝั่ง

คำสำคัญ (Tags): #กิ้งก่า#ตุ๊กแก#โรงเรียน#บ้านนา#ไม้เรียว#ฉำฉา#ข้อง#กระดาน#วาดรูป#ปืน#ชอล์ก#เหน็บเอว

หมายเลขบันทึก: 539202เขียนเมื่อ 13 มิถุนายน 2013 18:19 น. ()แก้ไขเมื่อ 4 พฤศจิกายน 2016 11:45 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (8)