ช่วงเวลานี้ เมื่อพ่อและแม่นัดเวลากันได้พอเหมาะ ลาพักร้อนเพื่อปฏิบัติธรรม

แม่คิดถึงหนังสือเล่มนี้ อยากอ่านเพื่อศึกษาและเรียนรู้ จำได้ว่าเห็น พ่อหยิบมาพูดคุยกับลูกใน บันทึกนี้

ซึ่งแม่เขียนไว้ส่วนหนึ่งว่า

.......จากบันทึกเก่า พ่อคุยกับลูกเรื่อง Digital Divide.......

คุณพ่อขายาวจึงเดินไปหยิบ หนังสือเล่มหนึ่ง มาโชว์ให้ลูกดู 

พุทธธรรม เขียนโดย พระธรรมปิฏก 

และอธิบายลูกว่า

สมองของมนุษย์ print out  เอกสารออกมาไม่ได้

แต่เขียน รวบรวม บรรยาย ธรรมะ

อันเป็นเรื่องเกี่ยวกับธรรมชาติ เรื่องจักรวาล เรื่องเกือบทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับจิตใจ ความคิด ความรู้ที่ควรรู้ สำหรับมนุษย์ทุกคน 

ออกมาได้

ซึ่งเจ้าสมองกลของลูก มัน ทำไม่ได้

มันคิดไม่เป็น

มันสังเคราะห์ หรือ วิเคราะห์ ชีวิตไม่ได้

พ่อไม่ได้หมายความถึงหนังสือเล่มนี้เพียงเล่มเดียว

แต่พ่อหมายรวมไปถึงคำสอนของพระพุทธเจ้า ผู้นำศาสนา ศาสนาอื่น ๆ

นักปราชญ์อีก หลาย ๆท่าน 

ที่เกิด มีชีวิต และเขียนงาน ถ่ายทอดความรู้ที่ว่านั้น..... 

มานาน แสนนาน

เป็นคู่มือการใช้ชีวิตของมนุษย์แบบเรา ๆ 

มานาน แสนนาน...นับพันปีมาแล้ว 

ก่อนที่มนุษย์จะคิด เครื่องสมองกล

เจ้าคอมพ์พิวเตอร์

เครื่องมือที่น้องสงสัยว่า มันจะฉลาดเกินกว่ามนุษย์หรือเปล่า 

เอาล่ะ 

สักวัน...ลูกจะเข้าใจ

............................

เมื่อแม่เริ่มต้นอยากอ่านหนังสือพุทธธรรมนี้

ยังไม่ได้อ่านได้ในทันที แม่ค้นหาหนังสือเล่มนี้ไม่พบ เพราะหนังสือเราเยอะมาก และยังไม่ได้จัดเรียงเป็นระบบ ต่อเนื่องจากการย้ายบ้าน

แม่ค้นหาหนังสือเล่มนี้ในบ้านอยู่หลายวัน ร่ำ ๆ จะหาซื้อใหม่ เมื่อเปรยให้เพื่อนแม่ฟัง มีหลายคนมีหนังสือเล่มนี้ และบอกว่า รอสักนิดจะค้นมาให้ยืมอ่าน

มีคนหนึ่งบอกว่า มีหลายก็อบปี้ จะยกให้แม่หนึ่งเล่ม

แม่ค้นหาอ่านในอินเทอร์เน็ต พบว่ามีให้ดาวน์โหลดฟรี พบประวัติความเป็นมาของการเขียน การรวบรวม การพิมพ์ใหม่ จนมีฉบับดั้งเดิม และฉบับพิมพ์ใหม่ขยายความ พบหลายคนที่พูดถึงผลานิสงส์ของการอ่านศึกษาหนังสือนี้

และพบว่า พระอาจารย์ไพศาล วิสาโลกล่าวไว้ว่า ถ้าให้นำหนังสือติดตัวได้หนึ่งเล่ม พุทธธรรม เป็นหนังสือที่พระอาจารย์ไพศาลเลือกนำติดตัว

แม่จึงคิดถึงลูก

นำมาบันทึกไว้ก่อนจะบอกลูกว่า

ลูกควรและต้อง อ่านหนังสือเล่มนี้โดยอ่านแบบละเอียด

เพราะเมื่อแม่เลือกมาอ่านในช่วงลาครั้งนี้ แม่อ่านจนจบเล่ม อ่านช้า ๆ ผสมผสานกับการจดบันทึกไว้ในสมุดส่วนตัว

และแน่นอนว่าจะทยอยเลือกมาเขียนบันทึกถึงในบล็อกนี้ ถือว่าพูดคุยกับลูก

เป็นหนังสือที่ทุกคนควรอ่านทำความเข้าใจในพุทธพจน์

พุทธพจน์คือคำสอนที่พระพุทธองค์ตรัสสอน

ขณะอ่าน เราควรทำความรู้จัก ตน เพียรรู้ถึง เวทนา อารมณ์ปรุงแต่ง สุข ทุกข์ เรียนรู้ไปเรื่อย ๆ แม่คิดว่า หลังจากนี้ แม่ พ่อ และลูกควรฝึกปกิบัติด้วย ทุกเมื่อเมื่อมีโอกาส 

แม่เริ่มเข้าใจแล้วว่า

คำพูดของคนหลาย ๆ คนที่ว่า

"ดีใจเมื่อประสบเรื่องขัดข้อง ปัญหา ป่วย เพราะได้เริ่มศึกษาพระธรรมของพระพุทธเจ้า"

นั้นเป็นจริง และผู้พูดมีความรู้สึกอย่างไรขณะพูด

ลูกกำลังอยู่ในโรงเรียนสำหรับย่ำค่ำวันอาทิตย์แบบนี้ คงกำลังทบทวนบทเรียน ทำการบ้านสักพัก แล้วคงสวดมนต์ก่อนเข้านอน

พรุ่งนี้ น่าจะตื่นแต่เช้ามืด ออกกำลังกาย แล้วไปเรียน 

แม่ระลึกรู้ว่าลูกมีความสงบ ปฏิบัติตนตามระเบียบวินัย

ขอให้ลูกมีสติ มีสมาธิในทุกวินาทีของชีวิต

แม่เองทบทวนถึงหน้าที่การงานในวันพรุ่งนี้

เราสามคน พ่อแม่ลูกจะพบกันวันหยุดสุดสัปดาห์นี้

พ่อและแม่มีแผนพาลูกไปที่แห่งหนึ่ง เงียบ สงบ มีต้นไม้เป็นป่าเล็ก ๆ 

ใกล้กรุงเทพฯ ใกล้บ้านเราและมีหนังสือมาก ๆ

ลูกชอบแน่ ๆ เพราะพ่อเตรียมหนังสือชุดโปรดของลูกไว้แล้วด้วย

ส่วนแม่ แน่นอน แม่เตรียมไปดูต้นไม้ เสาะหาต้นไม้ละอ่อน

และแม่จัดสวนบ้านเราใหม่ เปลี่ยนไปมากหลังพายุลงนครปฐม

อ้อ แม่ดำเลยเชียวล่ะ

รักและคิดถึงลูกครับ

แม่เอง