หายจากวงการไปนาน กลับมาอีกครั้ง Gotoknowเปลี่ยนไปเยอะมากจนจำหน้าตาแทบไม่ได้

ห่าง...หาย..ไปจากวงการนานพอดู  และคงจะเป็นแบบนี้ไปอีกสักพักนะค่ะ รอให้วิทยานิพนธ์เรียบร้อย  เราคงได้มีเรื่องสนุกๆลงให้อ่านอีกเป็นแน่

ตั้งแต่ปิดเทอมเดือนเมษายนปีนี้เป็นต้นมา นับได้ว่าชีพจรลงเท้าจริงๆ เพราะมีโอกาสได้ไปท่องเที่ยวซะจนทั่วหัวระแหง (ยกเว้นจังหวัดชายแดน ที่พยายามเลี่ยง) แม้แต่ยามที่ใกล้จะเปิดเทอมเช่นนี้ก็ยังใช้ชีวิตบนรถบนเรือซะงั้น หารู้ไม่ว่าปีการศึกษาใหม่ที่จะมาถึงนี้ พวกเราชาวครูจะต้องรับศึกอย่างหนักทั้งศึกนอก(รับการประเมินภายนอกรอบ 3 จาก สมศ.) และศึกภายใน (ประเมินผลงานครูเชิงประจักษ์) มองดูหนทางแล้วชัก.....หวั่นๆในใจพลึก....เฮ้อ!

    ได้อ่านข้อเขียนในบล็อกgotoknow ของบางท่านแล้วรู้สึกสงสารและเห็นใจผู้จัดทำ wep จังเลย จุดประสงค์ของเขาเพื่อให้คนมาแลกเปลื่ยนเรียนรู้  เพื่อให้คนนำความรู้ที่แลกเปลี่ยนกันไปพัฒนาตนเอง  พัฒนาสังคม  และพัฒนาประเทศชาติ แต่นี่เขากลับเอา wep gotoknow  มาใช้เป็นเวที ด่ากัน เถียงกัน...ช่างทำกันไปได้หนอ..คน.. 

หรือว่าโลกจะถึงกาล...อำลา  ฝนฟ้า ฤดูกาล จึงเปลื่ยนแปลงไป  เปลื่ยนไปจนน่าตกใจ 

      ขอไว้อาลัยแด่เพื่อนผู้จากไปและแสดงความเสียใจอย่างหาที่สุดประมาณค่ามิได้กับเหตุการณ์พิบัติภัยในประเทศญี่ปุ่น ไม่มีใครต้องการให้เกิดหรือให้เป็นเช่นนี้ มันเป็นความบ้าคลั่ง และเป็นความโหดร้ายทารุณของธรรมชาติ

     ขอให้ชาวญี่ปุ่นทุกคนจงเข้มแข็ง อดทน สู้ สู้ .. เพื่อนๆชาวไทยจะเป็นกำลังใจให้ตลอดไป

ค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน  ค่าของงานคือความสำเร็จกับความล้มเหลว สิ่งตอบแทนจากการทำงานคือผลพลอยได้ อย่างปล่อยให้ผลพลอยได้มาเป็นตัวชี้วัดในการทำงาน   คนทำงานย่อมรู้ว่าตนเองมีหน้าที่และความรับผิดชอบอะไร จงทำงานของตนเองด้วยความสุข  สนุกกับบทบาทและหน้าที่  ทำสิ่งที่ดีให้แก่สังคม  แล้วทุกอย่างจะดีเอง......