Flying alone...on the foggy day.
บินเดี่ยว...ในวันสายหมอก
ด้วยความคิดถึงเธอผู้อยู่ในใจเสมอ
ขอความคิดถึง...เป็นดั่งละอองนำ้
ให้ความเบิกบานแก่ดอกหญ้าระหว่างเส้นทางเดิน
ขอบคุณความคิดถึง
ช่วยเป็นเพื่อนใจมิให้ว่างเปล่าจนเกินไป
ณ เชียงราย
๑๐ มกราคม ๒๕๕๗
พฤหัสฯที่ 9 มกราคม 2557 ....23.42 น.
พ่อครับ....
วันนี้...ลูกชายที่เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตผม
ผมทำร้ายลูกอย่างเจ็บปวด
ด้วยถ้อยคำที่โหดร้ายที่สุด
ผลักไสลูกไปไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้
แต่ลูกก็กลับมาหาผม
ลูกมีนิสัยที่คล้ายกับผมมาก
เวลาที่เห็นลูก
ผมต้องกลับมามองย้อนตัวเองเองหลายครั้ง
ลูกมีบาดแผลลึกอย่างที่ผมเคยมี
น้ำตาที่เพิ่มเข้ามาในสมองของผม
ได้ไหลลงไป สู่หัวใจของลูกเช่นกัน
ผมสร้างบาดแผลลึกให้ลูก
ผมทำให้ลูกร้องไห้
ผมไม่ควรจะทำกับลูกเลย
ไม่น่าแพ้ใจตนเอง
พ่อครับ...ผมเสียใจ
นี้เป็นครั้งแรกในชีวิต...ที่เสียใจที่สุดเลยครับ
๑๐/๐๑/๒๕๕๗
อนุทิน ๑๑๑.
“ทำบุญ”
เมื่อวาน ๙/๑/๒๕๕๗... มีหนังสือของศูนย์พัฒนาเด็กเล็กบ้านแพะมาขอรับบริจาคสิ่งของฯ ทางร้านจัดให้ขนมไป ๒ ห่อ ส่วนทางโรงเรียนบ้านแพะปีนี้กลับไม่มีหนังสือมาหาแต่มีมาที่บ้านของน้าใหม่ ถึงไม่มีมาผมก็ให้คนข้างๆ นำไปมอบให้แล้ว เครื่องเขียนหนึ่งกล่องกระดาษดับเบิ้ลเอ ผลไม้ พุทรา อีก ๑ ถุงใหญ่ นำไปให้ในตอนสาย...วันนี้สั่งไอติมมาให้เด็ก ๆ ในการจับรางวัลวันพรุ่งนี้อีก ๒ ปั่น เขาคิดค่าไอติมปั่นละ ๗๐๐ บาทที่บ้านปางค้อ...คนข้าง ๆ บอกว่า... ถ้าเหลือก็ขอนำไปที่ร้านน้ำลอกนะ...ผมบอกว่ากลัวจะเหลือจังเลยหละ...ถ้าเหลือก็ยกใส่รถไปได้เลยไม่ว่ากัน…
วันนี้ ๑๐/๑/๒๕๕๗...เช้าตื่นมาสักพักได้ยินเสียงผู้ใหญ่บ้านน้ำลอกหมู่ ๑๓ ประกาศเรื่องงานวันเด็กที่อบต.จะจัดให้เด็กศูนย์ฯ ๔ ศูนย์ของ อบต.บ่อทองในวันนี้ เรื่องภัยแล้งทางอำเภอให้เตรียมจัดเก็บน้ำกันไว้เพราะจะมีโอกาสประสบภัยแล้งนานหน่อย และ เรื่องการจัดงานแข่งกีฬาเมื่อวันที่ ๑ ที่ผ่านมาโดยชี้แจงว่า แต่ละหมู่บ้านเก็บรวบรวมเงินกันได้คนละเท่าไหร่ ผ้าป่าได้เท่าไหร่ รำวงย้อนยุคได้เท่าไหร่ สรุปรายได้ทั้งหมดแล้ว ได้เงินเพื่อสร้างกำแพงโรงเรียนบ้านน้ำลอก ๒๗๐,๔๔๙ บาท เป็นที่น่าอนุโมทนาบุญกุศลการจัดงานเข้าโรงเรียนจังเลย...ได้เงินเยอะมาก...ในส่วนของช่องกำแพงโรงเรียนนั้นยังมีเจ้าภาพสร้างให้อีกต่างหาก ...งานนี้คงเหลือเงินเก็บหลายตังค์อยู่ ไม่แน่ใจว่างานผ้าป่า+กีฬาสีของ ร.ร.บ้านแพะ เพื่อสร้างถนนในโรงเรียน ช่วงปีใหม่ได้ยอดสุทธิเท่าไหร่...เดี๋ยวต้องไปหาข้อมูลสอบถามดูสักหน่อย... แต่ดูแล้วก็คงน้อยกว่าน้ำลอกแน่ เพราะหมดไปกับการกินการเล่นกันมาก...
วันนี้ ทางวัดบ้านแพะ ได้จัดให้มีการวางแผ่นปูนรอบพระอุโบสถหลังใหม่ที่จะจัดให้มีการปิดทองฝังลูกนิมิตในวันที่ ๕- ๙ มีนาคม ๒๕๕๗ ที่จะถึงนี้ ตกถึงคุ้มของที่ตั้งร้านบ้านแพะพอดี เขาให้ไปช่วยกันทำงาน...แต่ผมไม่ได้ไปจึงส่งของไปทำบุญแทนคน ประกอบด้วย น้ำแข็งหลอด ๓๐ บาท สปอนเซอร์ ๒ โหล(๑ กล่อง) เอ็มร้อย ๑ แพ็ก แรงเยอร์ ๑ แพ็ก มันแกวขาว ๑ ถุงใหญ่ และพุทราอีก ๑ ถุงใหญ่ อุดหนุนร้านของน้า(ฮย่าใหม่) ทั้งหมดก็รวมเป็นเงิน หกร้อยกว่าบาท...
๑๐ มกราคม ๒๕๕๗
(ช่วงเช้า) - ประชุมชี้แจงให้กับเจ้าหน้าที่ของกองกลางฟังในเรื่องของการวิเคราะห์งาน + Job Description + การวิเคราะห์อัตรา
กำลัง + การประเมินค่างาน
ปัญหาที่พบ : บุคลากรไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไม? เพราะอะไร? อธิบายแล้วก็มีบางคนก็ทั้งเข้าใจ ไม่เข้าใจ แต่ไม่เป็นไร? งานทุกอย่าง
ต้องเกิดการพัฒนา ครั้งแรกอาจจะให้สมบูรณ์มันคงเป็นไปไม่ได้ ครั้งต่อไป ก็จะพัฒนาให้ดีขึ้นเอง เพราะทุกสิ่ง ทุกเรื่อง
ราวเกิดจากการได้มีการพัฒนากันทั้งนั้น นี่คือ ข้อคิดในการทำงานของฉัน :):)
- เข้ามาเซ็นแฟ้มงานที่ห้องทำงานอีก จำนวน ๘ แฟ้ม
(ช่วงบ่าย) - เซ็นผ่านงาน จำนวน ๖ แฟ้ม
- เข้าพบอธิการบดี เพื่อแก้ปัญหาในการทำงานในเรื่องการจัดโครงสร้างใหม่ของ ม.และนัดประชุมจากท่านอธิการบดี
เพื่อจัดโครงสร้างใหม่ในภาพรวมของมหาวิทยาลัย,การแก้ปัญหาในการขอทุนของ อ.แต่อยู่ในหมวดของเจ้าหน้าที่ ฯ
ตาม กนผ.จัดสรร ซึ่งไม่สามารถขอทุนการศึกษาได้ ฯลฯ
- ประชุมร่วมกับเจ้าหน้าที่ในกอง ทั้งหมด ๑๔ คน เรื่องการแบ่งหน้าที่ในการทำงานเพื่อจัดโครงการพัฒนาศักยภาพ
ผู้บริหารมหาวิทยาลัย ฯ เรื่อง "กฎหมายสำหรับผู้บริหารมหาวิทยาลัย" วันที่ ๖ - ๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๗ จำนวน
๑ ชั่วโมง
บันทึกวันศุกร์...ทุก ๆ สัปดาห์
ชาวประชาเมืองตรังกำลังสับสนว่าวันที่ 13 นี้...จะมีม๊อปมาปิดโรงเรียนอีก
ซึ่งเป็นวันที่นักเรียนทำการสอบ....จะเป็นไปอย่างไรหนอ...
รู้แต่เพียงว่าถนนสายหลักในตัวเมือง
ถูกสั่งปิดตาย อัมพาต ในตัวเมือง....
ครูหยินจะมานั่งทำงานให้สบาย......
เสาร์นี้คงจะเป็นวันหยุดที่ประเสริฐที่สุด...ที่ครูหยินไม่มีกิจกรรมใด ๆ
เพราะวันเสาร์หน้าจะพานักเรียน 60 กว่าคนปีนเขาบรรทัดไปยังชุมชนบ้านตระ
17 - 19 มกราคม 2557
555...
จะกลับไปโรงเรียนสิ่งแวดล้อมอีกครั้งที่ทุกอย่างเปลี่ยนไป
คงต้องฟิตร่างกาย...กันหน่อยละ