วันแรกของการเปิดภาคเรียน... เมื่อก้าวแรกที่ย่างก้าวเข้าห้องเรียน พกพารอยยิ้มและความสดใส ถ้อยคำทักทายพรุ่งพรูจากเด็กๆ...ที่ยิ้มแย้มตอบด้วยความคิดถึงกัน.. ....เมื่อคราวปิดเทอมน้อยๆพักผ่อนสั้นๆอยู่บ้านกับแม่...เป็นการปิดเทอมที่ได้พักจริงๆไม่ได้ตะลอนๆไปไหนอย่างเคย...พบความสุขของการอยู่บ้าน...การได้ทำตามความฝัน การได้เติมเต็มความหวังของตน ของแม่ทีละนิด เห็นรอยยิ้ม ของแม่ เห็นภาพของพ่อ...วันนี้...อยากให้พ่อได้อยู่ด้วยจัง...

 ภาคเรียนนี้...ตั้งใจจะเป็นครูให้ดีขึ้นกว่าที่ผ่านมา...:)    

หัวอกของคนเป็นพ่อแม่...เวลาที่ใครมาพูดถึงลูกให้พ่อฟัง..

ในเรื่องราวที่ลูกไปกระทำมา...อาจไม่ถูกต้อง เหมาะสม

ตามที่่ผู้ใหญ่เห็นว่าถูกต้องสมควร พ่อแม่คงรู้สึกประมาณนี้

ถึงไม่เคยมีลูก แต่พอมีใครมาเล่าบอกเราว่าลูกเราเป็นอย่างนั้น

อย่างนี้...แน่ละพ่อแม่ไม่อยากจะเชื่อเลย...ในฐานะแม่ครู

ที่มีลูกเป็นศิษย์...เราเองก็ไม่อยากจะเชื่อ คิดว่าทักอย่าง

มีเหตุผลแห่งการกระทำ...เราต้องคุยกับลูกเราก่อน

ว่าเพราะอะไร ทำจริงไหม...ตอนนีีี้ได้แต่เป็นห่วงลูกชาย

อย่างบอกไม่ถูก...ไม่ใช่เพราะเรารักเขาจนลำเอียงหรือตาบอด

แต่เพราะเราเชื่อว่า...ลูกเราไม่ใช่คนแบบนั้น...เราคิดว่าเรารู้จักลูกดี

เราจึงเชื่อใจลูก จนกว่าเราจะได้ยินเรื่องราวจากลูก...

ที่ไม่ใส่อคติหหรือความลำเอียงเข้าไป มองอย่างเป็นกลาง

ณ ขณะนี้ชมละครบ้านนี้มีรัก "ตอนซุปเปอร์ฮีโร่" ฮีโร่ของคุณคือใครกันค่ะ...:)

วันนี้ละครเรื่องนี้สะท้อนเรื่องราวของซุปเปอร์ฮีโร่ผ่านตัวละครน้องมิกซ์ ชั้น ม.402

ได้ประทับใจและชวนให้น้ำตาซึม..."น่าแปลกนะคะที่ซุปเปอร์ฮีโร่คนนี้ เขามีตัวตนในชีวิตจริง

เราสามารถรักเขาได้โดยที่เราไม่อาจแม้แต่เคยเห็นตัวจริงของเขา แต่ทุกคนที่อาศัยอยู่บน

ผืนแผ่นดินไทยกลับสามารถหลงรักเขาคนนี้ได้อย่างเต็มหัวใจ" ซุปเปอร์ฮีโร่ของฉัน คงจะเป็นคน

เดียวกันกับของน้องมิ๊กแห่งบ้านนี้มีรักและทุกคน เพราะซุปเปอร์ฮีโร่ของฉันคือ "ในหลวง"

ค่ะ ^_^

วันนี้กลับถิ่นฐานบ้านเกิด...มีโอกาสได้ร่วมทำบุญคุ้มกับญาติๆ...

ถวายสังฆทาน  ช่วงเข้าพรรษาทุกๆวันพระชาวบ้านจะช่วยกันผลัดเปลี่ยนหมุน

เวียนทำอาหารคาวหวานมาถวายพระสงฆ์และผู้ที่มาปฏิบัติธรรม

เข้าพรรษาปีนี้คนในหมู่บ้านหันหน้าเข้าวัดมาปฏิบัติธรรมกันมากขึ้น

สองวันแล้ว...ที่พอฝนตกปรอยๆ..โดนหวัดกินจนได้...:)

ตื่นเช้า...เตรียมส่งงาน...เก็บตกรายละเอียดการประเมินตนเอง...(เขาให้ทำ)

วันนี้ถึงลำดับที่ต้องเดินทางไปกับลูกๆเพื่อไปทัศนะศึกษาเมืองย่าโม...:)

วันนี้ที๋โรงเรียนจัดงานสัปดาห์วันวิทยาศาสตร์ ไม่มีกิจกรรมการเรียนการสอน แต่มีกิจกรรมมากมายจากฝีมือของเด็กๆ...ตลอดทั้งวัน ทั้งซุ้มโครงงานวิทยาศาสตร์ นิทรรศการให้ความรู้ การแสดง science show การโต้วาทีวิทยาศาตร์ ละครวิทยาศาสตร์ แข่งขันวาดภาพ จรวจขวดน้ำ หรือแม้กระทั่งการเต้น cover dance

ได้รับมอบหมายจากหัวหน้ากลุ่มสาระฯ ให้เขียนความเรียง...ให้แก่คณะครูเนื่องใน โอกาสเกษียรณอายุราชการ แต่ก็ยังไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไรดี...ขอคำแนะนำด้วยนะคะ ^_^ ขอบคุณคะ

เพราะมีแม่ จึงมีชีวิต

เพราะมีชีวิต จึงมีความฝัน

เพราะมีความฝัน จึงมีความหวัง

เพราะมีความหวัง จึงมีความคิด

เพราะมีความคิด จึงมีการกระทำ

เพราะมีการกระทำ จึงมีความสุขใจ

ที่ได้ทำเพื่อแม่....ที่รักมากที่สุด ^_^

เตรียมโครงการ m.p.k mathchallenge 16 สิงหาคม 2555

เตรียมโครงการค่ายคณิตศาสตร์ 4 - 5 ตุลาคม 2555 (อัมพวา)

ในแต่ละวันมีเรื่องให้เราสนใจ ให้เราทำมากมาย...นอนน้อย...ก็พาลปวดหัว...อย่างเช่นวันนี้...รู้สึกหนักอึ้ง...แต่ภาระงานยังมีเช่นเคย...:)

กลับมาจากทำบุญ...ใช้วิถีชีวิตที่เรียบง่าย...สถานปฏิบัติพุทธะ...ล้างสารพิษจากกายด้วยการกินยาสมุนไพร จากคุณหมอจากศรีษะเกษ แพทย์แผนไทย..ยาต้มจากรากลีลาวดี ขมอย่าบอกใคร...ทำเอาถ่ายท้องไปหลายเพลา ล้างสารพิษจากใจ...ด้วยการฟังธรรมสบายๆ...แต่ทำดีทอร์ก ร่างกายต่อไปไม่แน่ใจ...อาจจะทำพิษตอนเดินทาง...กลางดึกคืนนี้...เลยทำได้เพียงแค่ล้างสารพิษออกจากร่างกาย...:)

เสาร์ที่ 28  กรกฎาคม  2555   กับ  กิจกรรม "ปักดำที่นา  แกร่งกล้าที่ใจ"

ด้วยเราหวังว่าการเรียนรู้ผ่านกิจกรรมนี้...จะได้ปลูกฝังลูกให้ได้คิิดและคิดได้

ผ่านกระบวนการนี้...:)

พยายามโหลดภาพนำไฟล์ขึ้นนานหลายชั่วโมง...แต่ไม่ได้สักที...เพราเน็ตเราฝืดเอง...หรือเพราะอะไรคะ...:(

เสร็จสิ้นกิจกรรม "ปักดำที่นา แกร่งกล้าที่ใจ" ทำเอาเคล็ดคัดยอกไปทั้งตัว...ทำนา...มันเหนื่อยยอ่างนี้นี่เอง...:)

เสร็จสิ้นจากงานระบบประกันคุณภาพภายในสถานศึกษา ทั้งรับการประเมิน และการออกนิเทศติดตามระบบประกันคุณภาพภายในของโรงเรียนที่รับผิดชอบ...:)

หายไปนานเหมือนกันนะ...ไปทำอะไรมากมาย...ไม่ได้เขียนบันทึก...แต่เก็บไว้ในความทรงจำ...อีกไม่นานก็คงลืม...สุ จิ ปุ ลิ ห่างหาย...การเรียนรู้ที่เปนระบบขาดการต่อยอด...:)

วันนี้ที่สวนป่า ใช้ wifi ได้แล้ว....:)

หมั้นไส้...บางคนวุ้ย...ตามจิกตลอด....:)

มาพักกาย พักใจ ที่สวนป่า ได้หลายเพลาแล้ว...

ทำอะไรได้เท่าที่ทำได้...ลงสวนบ้าง ลุยป่าบ้าง

วันนี้พ่อครูให้ขุดหลุมปลูกชมจันทร์ ถั่วพลู :)

อาหารหาได้จากผักนานาพรรณในสวนใกล้ครัว...เมนูหลัก...คือ ส้มตำ ตามเคย...:)

โปรแกรมหน้า..."สวนป่า มหาชีวาลัยอีสาน บุรีรัมย์"

กลับมาจากเที่ยวภูเก็ต พังงา ดำขึ้นเป็นกอง...ทุกคนต่างทักว่า...ไปดำนามาหรือ...ดำจนเหลี่ยม..(ดำจนเป็นเงาวาว) 555

อยากจะเขียนบันทึก แต่ขอหลับก่อนเอาแรง...:)

ป๊ะวอญ่า...บอกให้หนูเขียนบันทึก...กำลังรื่นไหล..แต่เน็ตเจ้ากรรมดันหลุดไปซะนิ...:)

มาถึงภูเก็ตทั้งที...ต้องไปเยือนแหลมพรมเทพ...โดย NISSAN MARCH หุหุหุ ภูมิใจสุดๆกับการได้ขับรถพาป๊ะขึ้นแหลมพรมเทพ...กับคนพึ่งขับรถเป็นได้สองทิตย์...ไปขับตะลุยเมืองภูเก็ตมาแล้ววุ้ย...;) แม้ป๊ะวอญ่าจะความดันขึ้นก็ตามด้วยตัวเกร็งสุดขีด...

12.00 น เช้าวันพุธ ที่ 4 เมษายน 2555 ถึงเมืองภูเก็ตโดยสวัสดิภาพ... ได้รับการต้อนรับอย่างดีจากป๊ะวอญ่าและลูกๆของป๊ะ...ทั้งบังนพ พี่กานดา พี่นี และวาช ทุกคนน่ารักมาก...ขอบคุณคะที่ดูแลหนูอย่างดี ;)