ร่ายอารมณ์คนเกษียณ “เพื่อนพ้อง..น้องพี่” ตอน หูมีสองด้านนะครับ Counter ๑๓๘๔ วัน

อนุทินนี้มีอยู่ว่า…เมื่อสักอาทิตย์มาแล้วรุ่นพี่ที่บ้านเกิดส่งข้อความรวมว่า ผมนี้เปลี่ยนไป มานั่งคิด อ้อ_สายนั้นเขาก่อเหตุแล้ว มีนัยยะว่าเขาเลิกคบผมทั้งสาย ก็ไม่น่าเสียใจหรอกเพราะทั้งสายไม่เคยเจอกันมา 50 ปีแล้ว…เขาคงเชื่อในสิ่งที่คนในสายเขาลือ “ไอ้แคง มันรวยแล้วหยิ่ง”

หมายเหตุ พ่อใคร ๆ ก็รักนะ จุ๊ฟ ๆ

♡ แปลกดีหนา_ห้าสิบปี_ไม่เจอกัน เธอว่าฉัน_นั้นหยิ่งหนา_มาแปรเปลี่ยน พอร่ำรวย_ฟังเขาว่า_มาตีเนียน ฉันไม่เพี้ยน_ยังแสดง_แคงเหมือนเดิม…55

ภัทรรจนา’๖๒ วันอังคาร ที่ 23/7/2019 00:00 น. @Sichon NST THA - ที่ บ้านสวนอย่างละมัย อ.สิชล จ.นครศรีธรรมราช

หน้าฝนไม่ต้องจนใจ ทำอะไรตามปกติ

☆ อยู่ใต้ฟ้ายามฝนมาพากันหลบไม่อยากพบกับสายฝนหรือไฉนแหมโดนเปียกนิดหน่อยจะเป็นไรฝนแล้งไปเห็นยืนบ่นคนหนอคน…55

ถึงหน้าฝนแล้วหนาบ้านเรา พอดีกับเข้าพรรษา ชาวพุทธรู้หมายทุกครา เวลาตรงกันทุกปี 19/7/2562

โลกนี้มีเช้ากับค่ำ ดื่มด่ำไล่กันเรียกหา ไม่หยุดเดินไปข้างหน้า ทุกคราชีวาวนเวียน 19/7/2562

มองฟ้าสดใสใจสดชื่น รื่นเริงเมื่อยามได้เห็น อิสระเสรีที่เป็น จุดเด่นสงบพอเพียง…19/7/2562

♡ ขอให้จิตสงบพบทางธรรมที่เลิศล้ำนำไปสู่สวรรค์ได้ทำบุญสุนทานเกื้อทุกวันในนิรันดร์ไร้บาปมาทาบครอง…สวัสดีครับ 17/7/2562

ตัดหญ้าเพลินเดินไปถึงท้ายสวนหัวเราะร่วนได้กินแล้วละหวามังคุดเขียวมังคุดดำลอยเข้าตาเดินไปคว้าไม้สอยค่อยค่อยแทง…

ระวังระไวฟืนไฟให้มาก พลาดแล้วลำบากจักมีแต่เสีย ฟื้นหรือแสนยากลำบากพาเพลีย จะต้องนัวเนียให้รอดปลอดภัย…

หญ้าเยอะเลอะเทอะไปหมด ต้องจรดใบมีดกรีดส่ง ให้เธอนั้นเบาบางลง ตั้งธงเอาไว้พองาม…โชคดีนะ

อนุทินนี้ที่ร้านกาแฟ ณ สิชล นครศรีธรรมราช♡ ยามเมื่อฝนพรำฟ้ามืด ให้ชีวิตจืดชืดอย่าหวัง กาแฟร้อนหนึ่งถ้วยมีพลัง ให้พี่นั่งหน้าแดงแต่งกลอน อะ 5 .. by นายช่างใหญ่ ‘ ๖๒

ผ่านกาลนานมาเพื่อนเอ๋ย…มิเคยปะหน้าพาเที่ยว…เหมือนยามที่เราปราดเปรียว…กินเที่ยวจวบจนจากจร (พ.ศ. ๒๕๑๕ โรงเรียนเทคนิคสงขลา คอหงส์ หาดใหญ่ จ.สงขลา)

ใจเปิดเชิดส่ายคลายทุกข์…จักสุขมากมายล้นปรี่…ทุกสิ่งทุกอย่างมีดี…อยู่ที่ให้ความสำคัญ

ชีวิตนั้นเหมือนละคร…บทบาทบางตอนยับเยิน…บางครั้งก็ดูแสนเพลิน…หวานเกินจะจำนรรจา

อารมณ์พระพาย…ย้ายมาเป็นตัวอักษร…ดุจดั่งภมร…ร่อนไปหาสิ่งเชยชม

ก็แค่นั้น…

อืมมม…ได้เย็นแวบเดียวก็ยังดีนะครับพี่น้อง

ต่อหน้ามะพลับ_ลับหลังตะโก นะเธอนะ

ความภูมิใจ…

บันทึกสิ่งควรจำ…ทำทุกวันจักดี

สู้ ๆ นะครับ อนาคตรออยู่ เป็นปู่เป็นตา

ศึกครั้งนี้ใหญ่หลวงนัก 23 ไร่..

ยามชรา…ก็ไป่หวนถึงผู้เคียงข้างมาตลอด

จะสุข หรือทุกข์ อยู่ที่ใจ

ล้ำลึก…ตรึกตรอง…จักไม่หมองวิญญา