♡ วันจันทร์ ยินดี มีสุขเริ่มสนุก งานการ สุดเยี่ยมยิ้มแย้ม แจ่มใส ขวัญเรียมนัยน์ตา นั้นเปี่ยม มั่นใจ .. ชุติปัญโญ 5/8/2562 18:28
ไม่มีความเห็น
@ แปลกหู แปลกตา มาตรึมอย่าซึม สายตา สอดส่องจะชั่ว หรือดี ช่วยตรองจักต้อง เชื่อใจ ตัวเอง ..
ไม่มีความเห็น
♡ วันอาทิตย์ จิตใจ ผ่องแผ้วลืมเรื่อง ที่แล้ว พักผ่อนความสุข หาได้ มิรอนออกจร ท่องเที่ยว ใกล้เรือน .. ชุติปัญโญ 4/8/2562 14:20
ไม่มีความเห็น
ทำไปผลไม้ประจำบ้าน…ยาไม่เคยฉีดธรรมชาติเดิม ๆ ครับ…แต่มดแดงหวงมากมาย 55
ไม่มีความเห็น
พ่อสอนไว้…ให้คนไทยรักกัน…รักเราแข็งแรง
ไม่มีความเห็น
ยังคงอยู่ในคงามฝัน…ปาล์มกิโลละ 5 บาทไทย
ไม่มีความเห็น
ธรรมชาติสรรสร้าง…คนสรรหาธรรมชาตื
ไม่มีความเห็น
ตะลอนมาค่อนโลก…ไม่มีที่ไหนจะน้ำใจดีเท่าเมืองไทย…อยากให้รักษาความดีนี้เอาไว้…“วัฒนธรรมที่แสนงามของเรา”
ไม่มีความเห็น
@ บางท่านเพื่อนมากก็ยังบอกเหงา…ลืมเป็นเพื่อนกับตัวเองครับ…ยามเพื่อนกลับบ้านหมดยังมีตัวเองเป็นเพื่อน_ไม่วังเวง 55
ไม่มีความเห็น
อนุทินฉบับนี้สั้น ๆ มีอยู่ว่า…ทานยามา 2 มื้อแล้วตั้งแต่เย็นวาน ก็ให้พิอักพิอ่วนใจ จะทำอะไรหรือไปไหนก็กังวลไปหมด รอบแรกยามเช้าพี่ก็เฝ้าคิดถึงน้อง ยามสายพี่ก็จ้องเที่ยวมองหา ยามบ่ายพี่วุ่นวายกับกานดา ครับอ่างเดียวมับ ๆ จบกดทิ้ง…สวัสดีครับ 55
♡ ยืนนิ่งนิ่ง รอวิ่ง ซิ่งห้องน้ำ กลัวคลาคล่ำ ล้ำหน้า ถ้าไปสวน เลยหยุดงาน สานหา หากเจ้ารวน จะได้ชวน ม้วนกลิ้ง กดทิ้งลา
ไม่มีความเห็น
♡ ความต้องการของคนไม่สิ้นสุดกว่าจะหยุดฟ้ามืดจืดจนโล่งตอกตะปูตัวสุดท้ายบนฝาโลงจึงจะโยงจูงความอยากลากกันไป ..
ไม่มีความเห็น
@ อนุทินวันนี้มีอยู่ว่า…ตลอดระยะเวลา 30 ปีที่รับราชการอยู่ในบางกอก มีความรู้สึกตลอดมาว่าสุขภาพเราแย่ลงนะ ร่างกายหรือก็เปลี่ยนแปลงไปเยอะมาก เช่น ตอนเข้าบางกอกใส่กางเกงรอบเอว 27 นิ้ว น้ำหนัก 69 กิโลกรัม ที่ความสูง 178 เซ็นติเมตร แต่ปีที่เกษียณ ใส่กางเกงรอบเอว 37 นิ้ว น้ำหนัก 87 กิโลกรัม ความสูงก็เหลือ 175 เซ็นติเมตร เลยตัดสินใจกลับบ้านนอกดีกว่า จะไปอยู่ที่บ้านโคกโพธิ์ ปัตตานี ปีนั้นในตลาดโดนระเบิดเพลิง 7 ลูกพอดี แม่บ้านเลยไม่กล้าพากันมาอยู่สิชล นครศรีธรรมราช จนทุกวันนี้ มาดูแลสวนของครอบครัว มีทั้งสวนพร้าว สวนปาล์ม สวนตายายซึ่งประกอบไปด้วยผลไม้นานาชนิด…สนุกแหละครับ เด็กตลาดทำขนมแล้วมาทำสวน เพลินจนผิดเวลาอาหารเที่ยงบ่อย ๆ มักจะลงที่บ่าย 3 โมง ทีนี้กรดไหลย้อนก็ทำพิษ ผมเป็นคนสายเขียวจึงถนัดหมอแผนโบราณมากกว่า…อิอิ…ไม่ใช่อะไรหรอกครับ เป็นมนุษย์กลัวเข็ม…แต่ไม่กลัวความขมของยา หมอบอกว่าอุจจาระที่สะสมมานานเริ่มเป็นพิษแล้ว ต้องลุออกให้หมดในเบื้องต้น ก่อนที่จะก้าวไปรักษาในอาการต่อไป … นี่ก็ยาที่ต้มก็ได้ที่แล้ว กลิ่นคลุ้งไปแปดบ้าน ก่อนอาหาร 10 นาที 1 แก้วกาแฟครับ .. สวัสดีครับ
♡ เช้าวันนี้ นักกลอน ไปหาหมอก็เลยได้ ยาหม้อ มาถุงใหญ่สารพัด รากไม้ และกิ่งใบกะว่าให้ ถ่ายซ้ำซ้ำ หายค้ำพุง
ไม่มีความเห็น
♡ อังคารบริสุทธิ์ผุดผ่องตรองสิ่งที่วิ่งเข้าหาคัดสรรสบายอุราโรคภัยไม่มารบกวน…ชุติปัญโญ 30/7/2562 09:50
ไม่มีความเห็น
@ อนุทินวันนี้มีอยู่ว่า…เมื่อวานเอาเครื่องตัดหญ้าตัวใหม่มาทดลองหญ้าต้นเตี้ยและวัชพืช ผลก็พอลุยได้มีปัญหาเพียงขยะไม่กระจายกองทับที่ตัดไว้ทำให้ไม่เห็นรายละเอียดส่วนที่ตัดแล้ว และวันนี้ก็เอามาทดลองตัดหญ้าคาว่าจะสามารถลุยได้มั้ย ผลปรากฏว่ายังโอเคอยู่เช่นเดิม ใบมีดยังพาลุยให้หญ้าคาเศร้าไปเลย 55
♡ ลุยไปเลย ลุยไป ไปข้างหน้า มวลหญ้าคา รออยู่ ดูหงอยเหงา คงไม่อยาก ไปจาก สวนพวกเรา อย่าต้องเศร้า เดี๋ยวเจ้า ก็กลับมา
ไม่มีความเห็น
ขอให้โชคดี ..
♡ จันทร์เอยพารื่นชื่นสุขนั่งลุกตาจ้องมองหาหลายปีที่เราผ่านมาอุราซ้ำซากตรากตรำ…ชุติปัญโญ 29/7/2562 09:38
ไม่มีความเห็น
@ อนุทินนี้เรื่องมีอยู่ว่า…เมื่อวานนี้ขณะทดลองเครื่องตัดหญ้าตัวใหม่ พายุฝนก็ยกกำลังกันมาไล่กระเจิงทั้งผู้ทดลองและผู้ชมทั้ง 2 ตัว วันนี้เอาใหม่เริ่มทดลองต่อจากเมื่อวานตัดหญ้าต้นเตี้ยและวัชพืช ทั้งทางตรง วงกลมและเหวี่ยงไปมา สรุปผลว่า ทางตรงลุยได้ในระดับหนึ่งแต่ต้องคอยเร่งมิให้หญ้าพันคอใบพัด แต่ขยะจะกองที่เดิมไม่กระจาย ทำให้ดูยากว่าตัดเตียนเท่ากันหรือไม่ ต้องกวาดถึงจะมองเห็นแนวระดับ ส่วนวงกลมและเหวี่ยงไปมาผลงานก็อยู่ในลักษณะเดียวกัน พรุ่งนี้จะลองกับสนามหญ้าคาครับคุณผู้ชม .. สวัสดีครับ
♡ ลงทดลอง ยังไม่คล่อง ต้องฝึกต่อ แต่ก็พอ ถ่อเห็นร่อง ที่ต้องสาน ลดสะพาย คลายสายรัด ยามจัดงาน มาเข็นฐาน ยานมีล้อ กันต่อไป..
โห … ตัดหญ้ายังต้องเช็คระดับ นายช่างจริง ๆ ค่ะ
♡ ฝังอยู่ในสายเลือด…ไทย
ไม่มีความเห็น
@ อนุทินวันนี้มีอยู่ว่า…ได้เครื่องตัดหญ้าตัวใหม่มาทดสอบในช่วงบ่าย ประกอบเสร็จเติมน้ำมัน สตาร์ทเครื่อง 2 ทีก็ติด ก็มีผู้ชมผลงานวิ่งมาตามเสียง 2 ตัว สี่ตาและโทนสองแม่ลูก ส่วนตัวพ่อแลลุง แรมโบ้และแต้มคงโดนผูก ทดสอบได้ 2 ตารางเมตร ยังไม่คล่อง เสียงฟ้าร้องใกล้ ๆ ขอบฟ้าดำสนิท ลมพัดแรงขึ้น แต่ก็ฝืนตัดไปเพราะเครื่องตัดตัวใหม่เบาฝนตกก็ยกใส่รถทัน ตัดได้สัก 5 ตารางเมดร ฝนไล่ช้างเม็ดเป้ง ๆ ก็เริ่มบุก ในใจคิดเปียกแน่ จึงหันไปไล่ผู้ชมทั้ง 2 ตัวกลับบ้าน ยกเครื่องตัดขึ้นรถ ฝนตกหนักทันที วิ่งขึ้นรถสตาร์ทเครื่องเปิดแอร์ หมุนรถขับกลับบ้านท่ามกลางพายุฝนทันที…พรุ่งนี้ว่ากันใหม่นะท่านผู้ชม ..
♡ ฝนเทเอาเรื่อง หญ้าเปลื้องเล็กน้อย เลยผัดต้องคอย ร่องรอยวันใหม่ ได้ผลหรือไม่ ให้กำลังใจ พรุ่งนี้รีบไถ จักได้ชมงาน
ไม่มีความเห็น
@ อนุทินเรื่องนี้มีอยู่ว่า…แรกวา(เมื่อวานนี้)คิดถึงพ่อ อนุสนธิ(สืบเนื่อง)มาจากตอนหัวเช้า(เช้ามาก ๆ)เดินผ่านร้านกาแฟที่มีชาวบ้านนั่งเต็มไปหมด มีการทอดจาโก๊ย(ปาท่องโก๋)ที่หน้าร้านด้วย โอย!!! คิดถึงบ้าน(อำเภอโคกโพธิ์ จังหวัดปัตตานี)แปลบ(อาการที่รู้สึกวาบเข้าไปในหัวใจ) คิดถึงการออกไปกินน้ำชาทุกเช้าของพ่อ ยุคแรก ๆ ก็จำได้ว่าพ่อไปกินร้านโกถุ้งที่หลาดออก(ตลาดทิศตะวันออก) ยุคต่อมาก็ย้ายไปร้านโกตั๊ก (ถ้าจำไม่ผิดเป็นพี่ชายของโกถุ้ง) หน้าที่ว่าการอำเภอ ส่วนยุคหลัง ๆ นี้ ก่อนที่ผมจะออกมาเรียนหนังสือที่ต่างจังหวัด พ่อมาประจำที่ร้านน้าครูสิน ที่หลาดออกเหมือนเดิม หลังจากนั้นก็ไม่ทราบแล้วครับ บรรยากาศนี่เลย วันนี้ตั้งใจมาหากาแฟกิน(กิน:ปักษ์ใต้ใช้คำนี้แทนดื่มครับ) เพราะจำได้ว่าพ่อเริ่มจากโกปี๊(กาแฟ) สมใจนึกครับ 55
♡ ใจพี่ชื้น_รื่นรมย์_ในสายฝน มานั่งคน_กาแฟ_ให้เข้าที่ มอคค่าร้อน_นอนอุ่น_สมฤดี มึกสามที_หมดแก้ว_แล้วกลับเรือน..
ไม่มีความเห็น
@ อนุทินวันนี้มีอยู่ว่า…เงินรางวัลราชการออกมาสองวันแล้ว ยังไม่ได้ไปโอนมาเข้าเล่มกรุงไทยสาขาสิชลเมื่อว่างแล้วก็ไปที่ตู้เอทีเอ็มหน้าธนาคาร กดทุกอย่างตามขั้นตอนเรียบร้อย ตู้ก็คืนบัตรมาก็เอื้อมมือไปหยิบ ขณะนั้นตาก็เหลือบไปเห็นช่องจ่ายสตางค์ เจ้าความคิดก็แล่นมาทันที อ้าว !! แล้วเงินล่ะ จะเอามือไปล้วงดูเครื่องก็ล็อคช่องไว้ คิดไปคิดมาหลายตลบ ร.ป.ภ.ก็ไม่มีเพราะ 18:00 น. แล้ว บ่นอยู่คนเดียว เลยเสียบบัตรเข้าไปใหม่ใส่รหัสเพื่อดูจำนวนเงินที่เหลือว่าตรงตามจำนวนมั้ย เจ้าความคิดก็แล่นเข้ามาอีกพร้อมบอกว่า เมื่อกี้พี่โอนจากบัตรสาขาที่กรุงเทพมาใส่บัตรของสาขาสิชล ทำให้ถึงบางอ้อ…หยิบเอาบัตรสาขาสิชลมากดเงินออกมา….เฮ้อ !! มันน่านักฉันนี่
♡ พลิกฝ่ามือ สองที พี่ลืมแล้ว ยิ่งต้องแจว ให้ช้า ก่อนพาหลง หากหุนหัน พลันแล่น แก่นดำรง เราก็คง เหมือนบ้าใบ้ ถือใยบัว
ไม่มีความเห็น
คนทำงานเพื่อชีวิต…จิตใจนั้นล้วนตั้งมั่น…งานสำเร็จสิ่งสำคัญ…สำราญนั้นจักตามมา
ไม่มีความเห็น
@ อนุทินวันนี้มีอยู่ว่า…ดูรายการทีวีท่องเที่ยวญี่ปุ่น แล้วให้รู้สึกนึกถึงบรรยากาศเก่า ๆ ในแดนปลาดิบ หิวละซีครับ!!! จึงขับรถจากสิชลถึงตัวเมืองนครฯ 71 กิโลเมตร เพื่อหาอาหารญี่ปุ่นทาน จนอิ่มเหลิอชิ้นสุดท้ายข้าวปั้นปลาไหล นึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้ถ่ายรูปเขียนอนุทิน จึงได้เซลฟี่ทั้งที่ก้มไม่ค่อยลง กับข้าวปั้นปลาไหลแสนอร่อย…ขอบคุณครับ
♡ อยู่แสนไกล ยังไง ใจยังถึง ห้อตะบึง รถไป ให้เจอหน้า ได้ลิ้มรส เอมโอช โภชนา ก่อนเลิกลา ถ่ายไซร้ ปลาไหลริม…
ไม่มีความเห็น
@ อนุทินวันนี้มีอยู่ว่า…เมื่อตอนเช้าไปยืนส่องหน้ากระจก จะโกนหนวด เห็นแว่นอยู่ใกล้ ๆ ก็หยิบมาสวม อนิจจามีผู้เฒ่าคนหนึ่งยืนอยู่ อึ้ง ! ไปแป๊ปนึง แล้วรีบ ๆ โกน จะได้ถอดแว่น……เฮ้อ !! สังขารหนอ
♡ เพ่งพินิจ พิศมั่น ฉันแก่แล้ว จะเจื้อยแจ้ว แย้มยิ้ม กริ่มมีกร้าน หนังก็เหี่ยว ฟันหัก อีกไม่นาน คางคงยาน หลังค่อม น้อมตัวเดิน
ไม่มีความเห็น
คงมีสักวัน…คงมีสักวัน
ไม่มีความเห็น