ประสบการณ์และความรู้สึกนึกคิดจากการไปสนทนากับชาวต่างชาติ

     เมื่อวันที่ 2 สิงหาคม 2555 ข้าพเจ้าและเพื่อนอีก2คนได้นัดหมายกันที่บริเวณศาลหลักเมืองจังหวัดอุบลราชธานี เพื่อที่จะเตรียมตัวทำกิจกรรมสนทนากับชาวต่างชาติ ตามที่ได้รับมอบหมายจากอาจารย์วิไล แพงศรี เวลาประมาณ 13.00น. เพื่อนๆทุกคนมาพร้อมกัน แล้วก็เริ่มช่วยกันมองหาชาวต่างชาติกันว่าจะสัมภาษณ์คนไหนดี และแล้วเป้าหมายของเราก็เดิมผ่านมา พวกเราเลยตัดสินใจว่าสัมภาษณ์พี่คนนี้แหละท่าท่างน่าจะใจดี กลุ่มของพวกเราเลยเดินเข้าไปและขออณุญาตทำการสัมภาษณ์และถ่ายวีดีโอ ชาวต่างชาติท่านนี้ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีพร้อมกับหน้าตาที่ยิ้มแย้มแจ่มใส พอเราสัมภาษณ์ก็ขอบคุณพี่ชาวต่างชาติไปเรียบร้อย แล้วมานั่งดูคลิปวีดีโอที่ถ่ายกันเมื่อสักครู่ ปรากฎว่าไม่ได้ยินเสียงพูดเลยเนื่องจากเราไปยืนสัมภาษณ์ชาวต่างชาติที่ข้างๆบ่อน้ำพุนั่นเอง ซึ่งเสียงของน้ำพุดังเป็นอย่างมากทำให้ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลยนอกจากเสียงของน้ำพุ เพื่อนๆในกลุ่มเลยตกลงกันว่า เราต้องไปสัมภาษณ์คนอื่นแล้วแหละเพราะพี่ชาวต่างชาติท่านเมื่อสักครู่นี้ก็เดินหายไปไหนแล้วก็ไม่ทราบ กลุ่มของเราเลยออกเดินหาชาวต่างชาติท่านอื่นและบริเวณอื่นที่ไม่ใช่แถวๆบ่อน้ำพุนี้ และแล้วก็ไปเจอชาวต่างชาติท่านต่อมาซึ่งมากลับภรรยาชาวไทย กลุ่มของเราเลยรีบวิ่งเข้าไปขอสัมภาษณ์พี่ชาวต่างชาติท่านนี้พร้อมกับหาทำเลที่จะถ่ายวีดีโอให้ไม่มีเสียงรบกวน และก็เป็นผลสำเร็จ กลุ่มของข้าพเจ้าสัมภาษณ์ชาวต่างชาติเรียบร้อยและคลิปวีดีโอก็ใช้ได้ ก็เลยแยกย้ายกันกลับบ้านในเวลาประมาณ 16.00น. 

     ความรู้สึกของข้าพเจ้าตอนที่สัมภาษณ์ชาวต่างชาติ ข้าเจ้ารู้สึกตื่นเต้นกว่าตอนที่ซ้อมเป็นอย่างมาก รู้สึกว่าทำไมลิ้นเรามันแข็งจังพูดติดๆขัดๆ แต่ก็พอไหลไปได้ แต่ประสบการณ์ครั้งนี้ถือว่าเป็นอะไรที่สนุกสนานมากเลยทีเดียวและได้ฝึกความกล้าแสดงออกมากครับ

• จากวันที่ 22-26 สิงหาคม 2555 คงต้องขับรถอุบลฯ-ยโสธร และยโสธร-อุบลฯ ตามลำพัง เป็นว่าเล่น เพราะต้องเดินทางไปช่วยงานฌาปนกิจศพน้องสะใภ้ที่ อ.เมือง ยโสธร และกลับไปทำงานที่อุบลฯ
• สายๆ วันนี้ขับรถจากยโสธรมาอุบลฯ ช่วงอำเภอเขื่องใน-อุบลฯ รู้สึกง่วงแต่ก็พักไม่ได้ พยายามฝืนเพราะมีงานด่วนรออยู่ที่มหาวิทยาลัย มีอาการเกือบหลับในไป 3 ครั้ง รถแฉลบออกทางขวานิดๆ แต่ก็รู้สึกตัว (ที่ยังกล้าขับอยู่ก็เพราะรถวิ่งทางเดียว ไม่มีรถสวนเลยไม่เกรงว่าจะสร้างปัญหาให้รถสวน และก็คิดว่าไม่น่าจะสร้างปัญหาให้รถที่ขับตามหลังมา เพราะมีสองเลน เราเองขับเร็วเลยวิ่งเลนขวา ถ้ามีรถที่ขับตามหลังมาใกล้ๆ และขับเร็วก็จะหลีกทางให้ โดยให้สัญญาณแล้วเปลี่ยนไปขับเลนซ้าย
• ตอนที่รถทำท่าแฉลบทั้ง 3 ครั้งจะอยู่ในช่วงที่วิ่งเลนขวาและไม่มีรถตามมาใกล้ๆ  ทั้ง 3 ครั้งรถทำท่าจะแฉลบลงร่องที่กั้นระหว่างถนนอีกด้าน ถ้ามีปัญหาจริงก็คงเป็นอันตรายกับตนเอง ไม่เป็นอันตรายกับคนอื่น แต่ก็โล่งอกที่ถึงเป้าหมายโดยปลอดภัย
• คืนนี้ก็คงต้องนอนน้อย เพราะต้องพิมพ์เอกสารประวัติ และจัดทำไฟล์ภาพส่งงานประชาสัมพันธ์เช้าพรุ่งนี้ เพื่อจัดทำหนังสือเกษียณอายุราชการ และตรวจงานวิชาจิตวิทยาสำหรับครู ซึ่งมีตารางสอนพรุ่งนี้ 08.00-11.20 น.  ตอนบ่ายต้องทำเรื่องเบิกค่าวัสดุฝึก ซึ่งเป็นวันสุดท้ายที่คณะให้ทำเรื่องเบิก แล้วเย็นๆ ก็ต้องขับรถไปยโสธรอีก เที่ยวนี้ดีหน่อยจะมีคนนั่งไปเป็นเพื่อน

เป็นไข้ไม่หายสักที เหนื่อยใจจริงๆๆ

          ในสัปดาห์แรกของการเปิดเรียน ฉันเป็นไข้หวัดโดยไม่ได้ไปหาหมอไม่ได้ไปให้เภสัชฯ จัดยาให้ ฉันเข้าสอนครบ 12 คาบ โดยเดินขึ้นไปสอนชั้น 6-7 ฉันให้ความสำคัญต่อการเรียนการสอนมาก ลาคลอดยังลาแค่ 1 สัปดาห์ ฉันเริ่มด้วยการให้นศ. ทำแบบสำรวจข้อมูลรายบุคคลซึ่งนศ.จะได้คิดวิเคราะห์และเขียนสื่อความ ช่วยให้นศ.เข้าใจตนเอง เข้าใจเพื่อน (จับคู่) และอาจารย์มีข้อมูลทางชีวสังคมของนศ. รู้ถึงความสามารถ ความสนใจ คติ ค่านิยม อัตมโนทัศน์ เจตคติต่อสถาบันและต่อสาขา และความคาดหวังในรายวิชา แล้วให้ทดสอบก่อนเรียน ฉันเห็นนักศึกษา 4 Sections รอเก้อเพราะอาจารย์ไม่เข้าสอน ประมาณ 16.30 น. เมื่อวานนี้ขณะที่ฉันยังอยู่ในห้องสอน มีผู้นำแบบประเมินไปให้ฉันเซ็นรับรอง ส่วนใหญ่ฉันได้รับการประเมินการปฏิบัติงานในระดับ 2 จากคะแนนเต็ม 4 ด้วยผู้ประเมินที่ไม่รู้จักฉันเพราะชื่อฉันถูกฝากไว้ในสาขาของผู้ประเมินที่อยู่คนละตึกกัน ซึ่งฉันก็รู้สึกเฉยๆ เพราะชินชาแล้ว หกทุ่มเศษนศ.เขียนความเห็นใน GTK  ว่า  คอลัมน์ที่ฉันเขียน น่าสนใจมาก จะแนะนำเพื่อนๆ ให้เข้าไปเรียนรู้ จะได้รู้ว่าอาจารย์ ใจดี น่ารัก เหมือนที่เธอได้สัมผัสตั้งแต่เรียนคาบแรก