อนุทินที่ ๕๑๒๕

นั่งฟังการสอบเค้าโครงวิทยานิพนธ์ของอาจารย์ภัคร ทางระบบ Zoom…ขอบคุณท่านอาจารย์ทุกท่านที่เป็นคณะกรรมการในการสอบครั้งนี้ ท่านให้ข้อคิดเห็นในการทำปริญญานิพนธ์ นิสิตปริญญาเอก…มากมาย มีประโยชน์ต่อหนูมาก ๆ เลยลูก นำข้อคิดเห็น และแนะนำมาปรับเพื่อให้วิทยานิพนธ์มีคุณภาพมากยิ่งขึ้น…ไม่มีอะไรมากสำหรับตัวเรา นั่นคือ “ความเพียร และความอดทน” สุดท้ายหนูจะได้เป็นความภูมิใจ และคุณค่าของตัวหนูเองลูก

เรียนรู้…ด้วยตัวของพวกเราเอง

เมื่อใครบางคน

รู้สึกเป็นทุกข์แล้วหละก็

ขอจงไปนั่งที่ตรงนั้น

ไม่มีการเทศนา ไม่มีคำแนะนำใดๆ

ขอไปนั่งอยู่ตรงนั้นเถิด!

อนุทินที่ ๕๑๓๐

วันนี้…เริ่มทำบันไดหลังบ้าน เพื่อสะดวกในการขึ้น-ลงบ้านเดิมที่พรหมพิราม โดยจ้างช่างมาทำ คิดค่าแรง ๑,๕๐๐ บาท แบบเหมาทำจนเสร็จ ไม่จ้างแบบรายวัน…ส่วนวัสดุ เราซื้อหามาเอง ตกราคาไม่เกิน ๓,๐๐๐ บาท เพราะมีหิน - ทราย เดิมบ้างแล้ว…

อีกเรื่องจ้างช่างมาทำรั้วใหม่ด้านข้าง ที่เดิมเป็นรั้วรวดหนาม ทำไว้ตอนบรรจุเข้ารับราชการ เกือบ ๓๔ ปี แล้ว เริ่มผุพังตามกาลเวลา…ช่างก็เป็นลูกพี่-ลูกน้องกัน เขาคิดเมตรละ ๑๐๐ บาท…คิดว่าประมาณ ๕๐-๖๐ เมตร ก็พอได้อยู่…เราทำเองไม่ได้ ก็ต้องจ้างช่างให้มาทำ…ส่วนวัสดุ อุปกรณ์ เราต้องจัดหามาให้ช่าง งานนี้ประมาณไว้ภายในวงเงิน ๓๐,๐๐๐ บาท (ไม่ทำรั้วรวดหนาม ปรับเปลี่ยนใหม่)…เริ่มจัดการบ้านบ้างแล้ว ก่อนที่จะเกษียณแล้วได้ไปพักอาศัย…ชีวิตที่เรียบง่าย ไม่ต้องฟุ้งเฟ้อ ก็ทำให้เรามีความสุขใจ

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๑๒๘

ย่าบุษ สอนพี่ฟ้าครามว่า ช่วงเรียนชั้นประถมศึกษานี้…ย่าขอให้หนูค้นพบตัวเองให้เจอว่า “หนูชอบเรียนอะไร?”…เพราะขอให้หนูมีความรู้ที่แน่นพอที่หนูจะทราบว่า หนูต้องการเรียนอะไร ได้เกรดเท่าไร ย่าไม่ใส่ใจ ขอเพียงว่าหนูมีความรู้มากเพียงใด สำหรับตัวหนูเองมากกว่า…

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

เขียน … นอกเมือง

“…

ครม.อยากกระตุ้นเศรษฐกิจ โดยการโยกวันหยุดไป ๆ มา ๆ

คนสอนหนังสือที่ต้องสอนวันศุกร์ แทบไม่ได้สอน

หยุดโควิดไปก็เป็นเดือน เทอม ๒/๖๓ เหลืออยู่สัก ๒ เดือน

ครูเมาหัว ‘)…

…”

๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๔

วันศุกร์แรกของเดือนที่ ๒

อนุทินที่ ๕๑๒๗

การใช้ชีวิตอยู่บนโลกมนุษย์นี้ มีสองนัย คือ โลกของการใช้ชีวิต (การทำมาหากิน พออัตภาพเพื่อการดำรงชีวิตให้มีความเป็นอยู่ อย่างพอประมาณ) และโลกธรรม (การนำหลักของคุณธรรม ความดีตามคำสอนมาปรับใช้ เพื่อให้สุขภาพจิตดีและมีความสุข)

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

มาทำงาน สดใส ทึ่ศูนย์แพทย์ประชา คนไข้ไม่เยอะครับ วันนี้

งดซื้อ หนังสือ 1 ปี 5 กพ 64

เมื่อวานเย็นไปเดินริมบึง มข วิวสวยมาก

เขียน … ที่บ้าน

“…

7Q

1. IQ (Intelligence Quotient) ความฉลาดทางสติปัญญา

2. EQ (Emotional Quotient) ความฉลาดทางอารมณ์

3. CQ (Creativity Quotient) ความฉลาดในการริเริ่มสร้างสรรค์

4. MQ (Moral Quotient) ความฉลาดทางศีลธรรม

5. PQ (Play Quotient) ความฉลาดที่เกิดจากการเล่น

6. AQ (Adversity Quotient) ความฉลาดในการแก้ไขปัญหา

7. SQ (Social Quotient) ความฉลาดทางสังคมที่จะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับผู้อื่น

…”

๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๔

ผ่านแล้วอีกเดือน

อนุทินที่ ๕๑๒๓

เช้านี้…ลูกชาย อาจารย์ภัคร สอบโครงร่างวิทยานิพนธ์ ๓ บท นิสิตระดับปริญญาเอก มหาวิทยาลัยศิลปากร โดยสอบเป็นคนแรกของรุ่นนี้ รุ่นที่ ๒…เกี่ยวกับเรื่อง ตำรายา โดยแปลจากภาษาโบราณที่มีอยู่ในสำนักศิลปะและวัฒนธรรม ของ มรภ.พิบูลสงคราม สุดท้าย มหาวิทยาลัยจะได้ตำรายาอีก ๘๗ ฉบับ…แม่บุษ มีความเข้าใจว่า ของแบบนี้ หากคนไม่มีสิ่งใดที่ติดตัวมา คงทำไม่ได้หรอก…เช้านี้ แม่บุษ เป็นกำลังใจให้นะลูก หนูสอบด้วยระบบ Zoom…แม่จะเข้าไปฟังด้วยค่ะ…ขอให้ลูกตั้งใจทำ และทำให้ดีที่สุด เพราะนายทำเพื่อประเทศชาติ อีกหน่อยหากสำเร็จ จะมีคนนำไปต่อยอดได้อีกมากมายลูก

เรียนรู้…ด้วยตัวของพวกเราเอง

วันนี้ เวลาประมาณเที่ยงกว่าๆ ได้ปั่นจักรยานออกไปซื้อราดหน้า ที่ร้านอาหารตามสั่งหน้าปากซอยในหมู่บ้าน พอถึงหน้าร้าน ก็สั่งอาหาร สั่งเสร็จจะเอารถจักรยานไปจอดรอเพื่อจะได้ไม่ขวางทางผู้อื่น เผอิญรถจักรยานไหลถอยหลังนิดหนึ่ง พนักงานบริษัทแห่งหนึ่งขับจักรยานยนต์มารอสั่งต้มยำ บีบแตรรถเหมือนเตือนเราไม่ให้ถอยไปชนรถของเขา จึงหันไปขอโทษ แต่ก็ไม่ได้ว่าหรือคิดอะไร เลยเถิด และเอาจักรยานไปจอด พอดีลูกเจ้าของร้านซึ่งเป็นลูกศิษย์ จะเอารถจักรยานยนต์ ของเขาเอง ซึ่งจอดอยู่ด้านในออกไปซื้อเห็ดฟางมาทำต้มยำให้คนที่บีบแตร ด้วยกลัวว่ารถจักรยานของเราจะขวางทางเขา จึงเดินไปจะขยับรถจักรยานให้ ลูกศิษย์บอกว่ารถอาจารย์ ไม่ต้องขยับหรอกรถอาจารย์ไม่ขวางหรอก ถึงขวางผมก็ไม่บีบแตรไล่เหมือนคนขับจักรยานยนต์คันนั้นหรอก เลยมานึกว่าอ้าวเขาบีบแตรไล่เราเหรอ เออดูหน้าตาเขา เหมือนไม่ค่อยพอใจอย่างนั้นแหละ พอแม่ค้าส่งราดหน้าให้ จ่ายเงิน รับเงินทอนเสร็จ รถเก็บขยะคันใหญ่ของเทศบาลเข้ามาเก็บขยะข้างร้านนี้พอดี พนักงานเก็บขยะเข้ามาบอกคนขับรถจักรยานยนต์คันนั้นว่า “พี่ไปจอดด้านโน้น ตรงนี้จะเก็บขยะ” หันไปดูแปลกใจว่าอ้าวมันเกิดอะไรขึ้น คนขับจักรยานยนต์คันนั้นจะคิดอะไรหรือเปล่าหนอ แล้วรีบปั่นจักรยานไปส่งอาหารคนที่รออยู่ทันที ได้แต่คิดขำๆอยู่ในใจว่าจะตั้งชื่อเรื่องนี้ว่าอะไรดีหนอกรุงเทพฯ๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๔

ช่วงนี้วิ่งรอบสระในกองบิน (คนน้อย) ตั้งแต่ Covid-19 ระลอกสอง. เย็นนี้เพิ่งจะแวะวิ่งรอบหนองประจักษ์ค่ะ ยังมีคนวิ่งเยอะ. แต่รู้สึกได้ว่าบางตาลงเล็กน้อย. ไม่เกินหนึ่งในห้าค่ะ

เทศบาลนครอุดรธานีทำทางจักรยาน. ทางวิ่งใหม่. เรียบขึ้น. ชอบความหนานุ่มของทางสีฟ้า สีเทา. ลงน้ำหนักเท้าแล้วรู้สึกมีความยืดหยุ่น. ส่วนพื้นสีเหลืองเหมือนบางและแข็งกว่า. เหมือนดูดซับน้ำหนักน้อยกว่า. เด้งกลับเร็ว

รวมแล้วดีใจ. ทางวิ่งน่าวิ่งขึ้นมาก ๆ ค่ะ

อนุทินที่ ๕๑๐๙

สิ่งใดที่ทำด้วยหัวใจ…สิ่งนั้นจะยิ่งใหญ่เสมอ เพราะสุดท้าย มันคือ ความภูมิใจของตัวเราเอง…สิ่งนี้ ที่คนอื่นไม่สามารถรู้ในตัวของเราเอง

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

ห่างหายไปนานเลยค่ะ อยู่ในโซเชียลนานไป ถนัดรับฟัง ให้กำลังใจคนอื่น แต่เรื่องของตัวเองเกือบไม่รอด ><

…. จากสื่อโซเชียลก็ทำให้เราได้เรียนรู้อะไรได้มากมายเลยนะคะ …เราจะเจอทั้งความรัก มิตรภาพ ผู้ร้าย ฯลฯ แล้วแต่เราจะเจอและอุปทานเอาเนาะ …… เพราะเราจะเจอทั้งความสุข ความเศร้า มึน ๆ อึน ๆ ฮึด สู้ หรือเฉย ๆ …..ด้วยความที่เจอกับคนร้อยพ่อ พันแม่ มากหน้าหลายตา …

จริง ๆ แล้วก็แล้วแต่ว่าอารมณ์ความรู้สึกของเราในช่วงนั้นเป็นอย่างไรอยู่ด้วยนะคะ แต่ไม่ว่าเราจะเจออะไร ก็ขอให้เรามีพลังใจที่เข้มแข็งนะคะ …

-03/02/64-ได้เวลานำเสนอผลการดำเนินงานด้านวิชาชีพของตัวเอง-ในฐานะข้าราชการพลเรือน-ปฏิบัติราชการก้าวเข้าสู่ปีที่ 20-ทำอะไร ที่ไหน อย่างไร และได้ผลอย่างไรบ้าง?-คือประเด็นการนำเสนอ กำหนดการนำเสนอวันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2564 นี้-ขอจงมีพลังกาย พลังใจ ในการปฏิบัติหน้าที่เพื่อเกิดประโยชน์กับแผ่นดินเกิดต่อไป สาธุ…

ความสุขของฉัน …. ไม่ว่าจะทำอะไร ฉันก็ทำด้วยความเต็มใจ ตั้งใจ และมีความสุขกับสิ่งเหล่านั้นเสมอ ….

วันนี้ขอบคุณตัวเองหรือยังคะ ถ้ายัง…ก็ขอบคุณตัวเองก่อนเลยนะคะ ที่ผ่านเรื่องราวอะไร ต่าง ๆ มาได้อย่างมากมาย …..อย่าลืมให้กำลังใจตัวเอง รักตัวเอง รักตัวเองให้มากมีความหมายต่างกันกับเห็นแก่ตัวนะคะ ^ ^

อนุทินที่ ๕๑๑๙

มีความเข้าใจคำว่า “อโหสิกรรม”…ฝึกให้ได้ และให้เป็นเสมอ ๆ จะเห็นถึงความหมายของคำว่า “อโหสิกรรม”…มิเสียแรง ที่เกิดมาในภพนี้ ที่พบถึงคำสอน และเข้าใจในพระพุทธศาสนา…สุขที่พบได้ด้วยใจของเราเอง

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

4-02-2564 จะไปยื่นเรื่องการปลูกไม้ผลในสวนแก้ว ขอนแก่น ปลูกกล้วย 25 ต้น มะละกอ 10 ต้น ไม้ผล ขนุน 1 ต้นแค 8 ละมุด 1 น้อยหน่า 2 มะนาว 1 ชะมวง 1 ต้นยอ1 ขี้เหล็ก 2 มะขามเทศยักษ์ 1 ต้น

เรียนรู้ ณ ปี ๒๐๒๑ ;)…

จริงๆแล้ว

ชีวิตเป็นสิ่งเรียบง่าย

แต่ทำไมเราต้องทำชีวิตให้สลับซ้อนด้วย!

อนุทินที่ ๕๑๑๓

เรียนรู้…ทางธรรมในทุก ๆ วัน ฝึกเสมอต่อการนำลงสู่การปฏิบัติในชีวิตประจำวัน…จะเห็นถึง “บารมีธรรมในตนเอง” แม้ใครจะมองอย่างไร ก็มิใส่ใจในจริยาของผู้อื่น เพราะเป้าหมาย คือ “นิพพาน” หนทางแห่งการพ้นทุกข์…สาธุธรรม

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๑๑๖

เช้านี้…ย่าสอนพี่ฟ้าครามว่า “หนูจงอยู่คนเดียวให้เป็น…ไม่จำเป็นต้องมีเพื่อนตลอดเวลา”…จากที่เธอเคยขอย่าไปรับที่ประตู ๓ เนื่องจากต้องการเล่นกับเพื่อนในตอนเย็น แต่มา ๒ วันนี้ เธอขอมารอย่ารับที่ประตู ๔ เธอเล่าให้ย่าฟังว่า “หนูอยากอยู่คนเดียวบ้าง”…คำสอนเริ่มได้ผล สุดท้ายก็จะติดเป็นนิสัยของเธอเองลูก เพราะนี่คือ การปฏิบัติธรรมที่เป็นพื้นฐานของชีวิต ต่อไปหนูก็จะสามารถอยู่คนเดียวเป็น…คนเราเกิดมาคนเดียว ก็ตายคนเดียว…หลักธรรมในความเป็นจริง…ย่ากำลังนำหลักธรรมมาสอนพี่ฟ้าคราม

เรียนรู้…ด้วยตัวของพวกเราเอง

เขียน … นอกเมือง

“…

ถ้าหากเรารู้ตัวว่า เรามีความผิดพลาด

สิ่งที่เราทำได้ดีที่สุด คือ

นำความผิดพลาดนั้นกลับมาคิดทบทวน

เพื่อในอนาคตไม่ควรผิดพลาดแบบนี้อีก

…”

๒๙ มกราคม ๒๕๖๔

ยามบ่าย