Eef_NaKa
รัชดาภรณ์ มูลนะ Eef_NaKa มูลนะ

Eef_NaKa


Username
eef_naka
สมาชิกเลขที่
133479
เป็นสมาชิกเมื่อ
เข้าระบบเมื่อ
-
(ไม่มีตั้งแต่ พ.ศ. 2564)
ประวัติย่อ
ในความเป็นไปของชีวิต คนหลายคนยอมที่จะอยู่เป็นโสด เพียงเพื่อจะได้ใช้ชีวิตสุดเหวี่ยงในกรอบของ ตัวเองอย่างที่ไม่มีใครมาทัดทานได้ เขาเหล่านั้นมักคิดว่า เมื่อความรักเริ่มต้น ชีวิตผจญภัยก็พังทลาย เมื่อรับใครอีกคนเข้า มาในชีวิต โลกส่วนตัวของพวกเขาก็จะล่มสลาย ความรักกลืนกินโลกใบเดิมของเราไปจริงหรือเปล่า? ความใกล้ชิดจะทำให้ เราสูญเสียจุดยืนที่แท้จริงอย่างนั้นใช่ไหม? แต่ฉันไม่คิดอย่างนั้น...
คนเราทุกคนมีโลกกลม ๆ คนละใบ กว้างบ้าง เล็กบ้างตามความพอใจ ในโลกกลม ๆ ใบนั้นเราต่างบรรจุ วิถีชีวิต ความรัก ความคิด ความเป็นตัวเองไว้อย่างเต็มเปี่ยม และเมื่อความรักปรากฏตัว โลกกลม ๆ ของคนอีกคนก็ปรากฏ ขึ้นตรงหน้า แต่ใช่ว่าเราจะต้องกระโดดออกจากโลกของเราไปอยู่ในโลกของเขาเสียเมื่อไหร่ แล้วไม่มีความจำเป็นใดที่เขา จะต้องกระโดดออกจากโลกของเขามาอยู่ในโลกของเราด้วย
วิธีง่าย ๆ ที่จะทำให้คนสองคนมีโลกใบเดียวกัน โดยไม่ละทิ้งโลกส่วนตัวใบเดิมก็คือ "การยูเนี่ยน" (UNION)
โลกสองใบเข้าไว้ด้วยกัน มันเป็นวิธีง่าย ๆ ตามหลักคณิตศาสตร์ที่เราเคยเรียนรู้กัน เมื่อวงกลมสองวงคล้องเกี่ยวกันไว้ ส่วน ที่อยู่ในเนื้อที่ของกันและกันนั้น เราเรียกว่า"อินเตอร์เซ็คชั่น" (INTERSECTION)
ซึ่งข้อดีของมันก็คือ ช่วยให้วงกลม
สองวงที่ไม่คุ้นเคยกันมาก่อน ได้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ได้แชร์ชีวิตร่วมกัน และมีโลกใบเดียวกัน ในขณะที่ส่วนอื่น ๆ ที่ไม่ ได้ถูกอินเตอร์เซคชั่นนั้น ก็ยังมีชีวิตของมันต่อไป และมันก็ยังเป็นโลกใบเดิมที่บรรจุความเป็นตัวของตัวเองไว้อย่างครบถ้วน
เหมือนความรัก.... โลกที่คนสองคนเกี่ยวคล้องกันไว้นั่นแหละ คือโลกที่ความรักสร้างขึ้น คือโลกที่คนสองคนจะโอบกอดกัน ได้ทุกเวลา และแชร์ทุกอย่างร่วมกัน ตั้งแต่กินข้าวด้วยกัน ดูหนังด้วยกัน ฟังเพลงด้วยกัน มันเป็นโลกที่แสนอบอุ่นสำหรับ คนเหงา แต่ถ้ารู้สึกว่า ยากกลับไปเยี่ยมเยือนโลกใบเดิมของตัวเองสักหน่อย ก็แค่กระโดดออกจากส่วนที่อินเตอร์เซคชั่นไว ห่างออกมาสักหนึ่งก้าว...วิถีชีวิตอิสระของนักผจญภัยก็จะเดินหน้า ในขณะที่โลกสองใบก็ไม่ได้แยกจากกันไปไหน เพราะ มันเกี่ยวคล้องกันไว้อย่างแน่นหนา เพราะฉะนั้น ฉันจึงเชื่อว่าความรักกลืนกินโลกของใครไม่ได้หรอก นอกเสียจากว่าคนสอง คนเต็มใจที่จะเคลื่อนวงกลมเข้าใกล้กันเอง จนซ้อนกันมากขึ้น ๆ และกลายเป็นวงกลมเดียวกันในที่สุด แล้วมันก็ทำให้ฉันนึก ถึงวงกลมของปู่กับย่า, ตากับยาย แล้วก็พ่อกับแม่ของฉัน ที่ใช้ชีวิตในวงกลมเดียวกันอย่างที่ไม่เคยรู้สึกว่าความรักจะลด น้อยลงไปได้เลย...

++++=====+++++=====++++=====+++++=====+++++====
"คน"... ก็เหมือนวงกลม
มีหลายด้านให้มอง...
มี 360 องศาให้เดินค้นหา..ให้มองเห็น
แต่เรามักหยุดอยู่แค่..องศาแรก..ที่มองเห็น..
และยึดติดว่าสิ่งที่เห็น..สิ่งที่รู้ในด้านนั้นเป็นทุกอย่างของคนๆ นั้น
...
ฉะนั้นการรู้จักคบหาใครสักคน..
ควรต้องคบให้ครบ 360 องศา เสียก่อน
ถึงจะได้รู้ว่าคนนั้นมีกี่มุมที่ให้มอง
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท