30 มกราคม ถึง 1 กุมภาพันธ์ เดินทางจากน่านด้วยรถตู้ไปทุ่งช้าง ออกด่านทุ่งโก๋น เข้าลาวทางด่านน้ำงึม เพื่อลงเรือที่แม่น้ำโขง ทางเมืองไชยบุรี ที่ทางการลาวให้ไทยสร้างโรงไฟฟ้าหงสาขนาด 2,800 เมกกะวัต นั่งเรือประมาณ 6 ชั่วโมงไปหลวงพระบาง ถึงหลวงพระบางเย็นเกือบมืด สิ่งที่หลวงพระบางมีคือวัฒนธรรมอันเก่าแก่ เดินทางทั่วหลวงพระบาง ไม่เห็น 7-11 มีร้านค้าชาวลาวเล็ก ๆ ถนนที่พักเป็นถนนเดียวที่มีบาร์ขายเหล้า เป็นการจัดโซนนิ่ง บาร์เปิดถึง ห้าทุ่ม เช็คบิลนั่งได้ถึงเที่ยงคืนร้านปิด ไม่ต้องต่อรองว่าเป็นเมืองท่องเที่ยว เช้าตื่นตีห้าไปใส่บาตรข้าวเหนียวและเดินตลาดเช้า กลับโรงแรมทานอาหารเช้า โปรแกรมเยี่ยมวัด เยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ เย็นงานเลี้ยงมีบายศรีสู่ขวัญ เช้าวันรุ่งขึ้นนั่งเรือกลับเส้นทางเดิม ผมว่านั่งเรือได้เห็นวิถีชีวิตของแม่น้ำโขงอีกอย่างหนึ่ง ลงเรือที่ อำเภอเชียงของ จังหวัดเชียงรายก็ได้ ประมาณ 12 ชั่วโมงเศษ แวะนอนค้างคืนที่รีสอร์ตกลางทาง การล่องเรือสบายๆ ไม่เหนียวตัวครับ

27 - 30 มกราคม เดินทางจากหาดใหญ่พร้อมคณะของวิทยาลัยชุมชน สงขลา ไปร่วมประชุมวิชาการของวิทยาลัยชุมชนทั้งประเทศที่ทาง วิทยาลัยชุมชนน่านเป็นเจ้าภาพ ทางวิทยาลัยชุมชนน่านจัดเจ้าหน้าที่วิทยาลัยดูแลแขกแต่ละวิทยาลัยอย่างดี มีชื่อ เบอร์โทรศัพท์ของเจ้าหน้าที่ไว้ติดต่อ การเสนองานวิชาการของแต่ละวิทยาลัยที่นำเสนอ น่าเสียดายที่เป็นเฉพาะภายในแต่ละวิทยาลัยเท่านั้น หากปีต่อๆไป นำชุมชนที่มีผลงานมาแลกเปลี่ยนกันน่าจะเกิดประโยชน์ ได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้มากขึ้น น่านมีวัฒนธรรมที่ยังรักษาไว้อย่างดี หวังว่าทุนคงไม่รุกจนพัง

สอง ห้าห้าเจ็ดกำลังลาลับ

ห้า ห้าแปดเดินหน้าเต็มกำลัง

ห้า ปัญจศีลยึดมั่นเป็นธงนำ

แปด เอนกอนันต์คุณในชีวิต

สวัสดีปีใหม่ครับ

ชัยวุฒิ บุญวิวัฒนาการ

สม พงษ์รับโปรดเกล้าศาสตราจารย์
พงษ์ สาขาวิชาประถมศึกษา
จิต ระดับตระกูลก่อกำเนิด
ระดับ การศึกษาไทยเพื่อแผ่นดิน

ชัยวุฒิ บุญวิวัฒนาการ บันทึกเพื่อแสดงความยินดีในวาระที่ศาสตราจารย์ดร.สมพงษ์ จิตระดับได้รับโปรดเกล้าเป็นศาสตราจารย์ สาขาวิชาประถมศึกษา ย้อนหลังตั้งแต่วันที่ ๒๑ ธันวาคม ๒๕๕๓ ประกาศในราชกิจจานุเบกษา ๒๔ ธันวาคม ๒๕๕๗

ไพ ฑูรย์รับรางวัลคนดีแทนคุญแผ่นดิน
ฑูรย์ เป็นครูความรู้คนบก
ศิริ รักษ์ตระกูลก่อกำเนิด
รักษ์ คุณค่าวิถี โหนด นา เล

ชัยวุฒิ บุญวิวัฒนาการ บันทึกแสดงความยินดี ในวาระ"ครูฑูรย์" ได้รับรางวัลคนดีแทนคุณแผ่นดิน ของเครือเนชั่น

วันนี้เดินทางไปร่วมเสวนาแนวคิดในการเสริมสร้างชุมชนเข้มแข็ง จัดโดยวิทยาลัยชุมชนสงขลา ร่วมกับวิทยาลัยภูมิปัญญา ม.ทักษิณ และ ศูนย์วิจัยและพัฒนา ม.ราชภัฎสงขลา โดยคุณชิต สง่ากุลพงศ์ ประธานมูลนิธิชุมชนสงขลาแวะมารับที่บ้านครูลัภย์ หนูประดิษฐ์ ปราชญ์ชุมชน ขณะที่คุยกันในรถถึงประวัติศาสตร์ในวันที่ 8 ธันวาคม 2484 ที่ญี่ปุ่นยกพลขึ้นบกที่สงขลา ญาติของครูลัภย์ เป็นทหารเล่าให้ฟังถึงการต่อสู้กันอย่างดุเดือด กำลังทหารญี่ปุ่นที่ยกพลขึ้นบกถูกยิงร่วง ปรากฎทหารญี่ปุ่นเหมือนไม่กลัวตาย หนุนเนื่องขึ้ นมาเหมือนกองทัพมด จนกระทั่งรัฐบาลจอมพล ป.พิบูลสงคราม ยอมให้ญี่ปุ่นผ่านประเทศไทย ท่านเล่าว่าตอนนั้นยังเด็กสักสี่ขวบ ทุกเช้าทหารญี่ปุ่นจะขับรถจิ๊พผ่านหน้าบ้านท่านพอบีบแตรหน้าบ้านท่านก็จะวิ่งออกบ้านมาขึ้นรถจิ๊พทหารญี่ปุ่นทุกวัน ท่านเล่าว่าเหล่าทหารญี่ปุ่นวินัยสูงมาก ไม่เคยระรานคนไทยทุกกรณี มีที่น่ากลัวก็คือการกวาดต้อนเชลยศึกมาจากมาเลเซียที่เอามาทั้งชายทั้งหญิงทั้งลูกเล็กเด็กแดง เอามาทำงานแรงงานในสงขลา คนสงขลาเรียกพวกนี้ว่าเทพขี้หนู (เป็นพวกแขกกะลิงที่มาทำงานให้ทหารอังกฤษในมาเลเซีย) พวกนี้ตกค้างในหาดใหญ่ก็ไม่น้อย ท่านเล่าถึงว่าทหารญี่ปุ่นสร้างเพิงมุงจากไว้ข้างสถานีรถไฟเป็นที่อาบน้ำ พอตกเย็นทหารญี่ปุ่นลงจากรถไฟก็พากันแก้ผ้าอาบน้ำในเพิงที่ทำขึ้น จึงเป็นที่มาของคำว่าอาบน้ำแบบญี่ปุ่น เพราะคนไทยเวลาอาบน้ำจะนุ่งผ้าขะม้าอาบน้ำ จะไม่แก้ผ้าอาบน้ำ ดังนั้นหากใครที่อาบน้ำแล้วผ้าขะม้าไม่เปียกก็จะเรียกว่าอาบน้ำแบบญี่ปุ่น และหากใครไปเที่ยวหรือไปเยี่ยมญาติที่ต้องผ่านน้ำ แล้วเสื้อผ้าไม่เปียกน้ำก็จะใช้คำว่านั่งเรือญี่ปุ่นมา (คือแก้ผ้าเอาเสื้อผ้าทูนหัวแล้วท่องน้ำมา)