แอมแปร์


อาจารย์
สาขาวิชาภาษาไทย คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช
Username
ampere
สมาชิกเลขที่
14291
เป็นสมาชิกเมื่อ
เข้าระบบเมื่อ
ประวัติย่อ

 

จบปริญญาตรีและปริญญาโทจาก มศว.ประสานมิตร เอกภาษาไทย (เพื่อนๆให้ข้อมูลเพิ่มว่า โทหนังฝรั่ง) 

เป็นครูโรงเรียนสวนกุหลาบ(รังสิต) 1 เดือน แล้วบรรจุเข้า โรงเรียนเทพศิรินทร์ 2 ปี จากนั้น ย้ายกลับนครศรีฯ เป็นครูโรงเรียน ศรีวิชัย (เตรียมอุดมศึกษาภาคใต้) ได้ 7 เดือน 

โอนเข้ามหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีฯ สังกัดคณะวิทยาการจัดการ โปรแกรมวิชานิเทศศาสตร์ ได้ 13 ปี

ได้รับอนุมัติให้ย้ายไปสังกัดหลักสูตร ครุศาสตร์บัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย คณะครุศาสตร์ เมื่อ ตุลาคม 2551 จนถึงปัจจุบัน เหลือเวลาอีก 5 ปี เกษียณ อันเป็นเวลาที่นับถอยหลังรอคอย ^___^

ตั้งใจคิด และตั้งใจสร้างความรู้ เรื่อง"การรู้เท่าทันการสื่อสาร" ( Communication Literacy) เพราะได้เห็นว่าใช้ประโยชน์ได้ในชีวิตจริง หลังจากลองเรียนรู้ด้วยการฝึกร่วมกันกับนักศึกษา โดยฝึกให้ทำงาน ฝึกนิสัย และฝึกทักษะการรู้เท่าทันการสื่อสารแถมกันไปเป็นแพ็กเกจตลอดปีการศึกษานั้น ก็พบว่าเด็กๆฉลาดขึ้นกว่าครูผู้ฝึกทุกรุ่นไป : )

จึงโพสต์เรื่อง การรู้เท่าทันการสื่อสาร ครั้งแรกในเว็บไซต์ วิชาการด็อตคอมลิงก์นี้ลิงก์นี้ และลิงก์นี้ และโพสต์ไปเรื่อยๆ อ่านเองสนุกเองอยู่ร่วมสองปี ต่อมาก็แวะเข้ามาที่นี่ Gotoknow.org และโพสต์ต่ออีกยืดยาว มีผู้ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้เข้ามาร่วมสนทนาเป็นระยะ ตามวาระเรื่อยๆ คือมีเวลาเมื่อไหร่ก็เข้ามาเขียน และผู้อ่านที่สนใจก็ตามเข้ามาอ่าน (หรือหลงเข้ามาอ่าน) บ้างประปราย 

จากนั้นก็แวะไปที่ Learners.in.th และโพสต์เรื่อยๆต่อไปอย่างเพลิดเพลิน แล้วก็ชักชวนเด็กๆเปิดบล็อกเขียนบันทึก จากนั้นก็ข้ามฟากไปสื่อสารที่ Researchers.in.th เพราะคิดว่าไหนๆไปแล้วก็ไปให้ครบ และพบกับความเปลี่ยนแปลงตามช่วงเวลาที่เปลี่ยนไป ซึ่งเป็นที่เข้าใจได้ ^___^

เรื่อง การรู้เท่าทันการสื่อสาร (ซึ่งลองเรียกใหม่ให้เข้าใจง่ายขึ้นว่า ทักษะการฉุกใจคิด แม้จะไม่ครอบคลุมทั้งหมดแต่ก็จำง่ายขึ้น) เป็นเรื่องที่คนโพสต์เองก็ยังไม่รู้ว่าจะออกมาหน้าตาเป็นยังไง และจะจบลงอย่างไร ได้แต่รอว่าสักวัน เมื่อเด็กๆจำนวนหนึ่งเข้าใจเรื่องการรู้เท่าทันการสื่อสารอย่างลึกซึ้งและถ่องแท้แล้ว...... โพสต์ทั้งหมดนี้ก็ไม่จำเป็นอีกต่อไป........

ส่วน เรื่องอ่านเล่นและเรื่องเขียนจริง ทั้งหลายนั้น เป็นความสนุกสนานส่วนตัว ที่เมื่อคิดออกแล้วก็เขียนไว้เรื่อยๆ และโพสต์ไว้สำหรับแบ่งปันกันอ่าน ในวันที่ท่านใดก็ตามบังเอิญแวะมา และรู้สึกว่า "เขียนไม่ออก" .....แล้วอาจจะบังเอิญได้มาอ่านเรื่องต่างๆที่โพสต์ไว้ 

ท่านจะได้สบายใจว่าการเขียนอะไรอย่างที่ใจคิด เขียนด้วยใจ เขียนด้วยความรักและความรู้สึกรับผิดชอบต่ออะไรบางอย่างในชีวิตนั้น จริงๆแล้วก็ไม่ได้ยากอะไรเลย.......

ขอแค่นั่งลง..... และ เขียน เท่านั้น : )

และหลังจากที่ พูด คิด เขียน และทำ แบบนับถอยหลังอย่างมั่นใจแล้วมาระยะหนึ่ง ก็ได้ตัดสินใจลาออกจากราชการเพื่อดูแลคุณพ่อ หลังจากคุณแม่เสียชีวิต ในปี พ.ศ.2565 ได้เป็นข้าราชการบำนาญที่ลาออกจากราชการเต็มรูป  … โดยความตั้งใจยังเหมือนเดิม เพราะเชื่อว่าการเรียนรู้เกิดขึ้นได้ทุกที่ ทุกเวลา
และสิ่งที่ดีที่สุดคือการได้อยู่ดูแลพ่อเต็มเวลา นับเป็นโอกาสทองที่จะได้ปฏิบัติธรรมอย่างแท้จริงในบั้นปลายชีวิตนี้  : )

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท