ไม่มีความเห็น
ทั้งสองศัพท์มาจากรากศัพท์เดียวกัน คือ ชีวิ (บางมติก็บอกว่า ชีวฺ) โดยคำภีร์ได้ให้ความหมายไว้ว่า ปาณธารเณ ซึ่งอาจแปลตรงตัวว่า ในความทรงไว้ซึ่งลมหายใจ หรือ ในความทรงไว้ซึ่งชีวิต...
คำว่า ชีพ หรือ ชีวะ นั้น จึงมีความหมายตามรากศัพท์ และอาจวิเคราะห์ได้ว่า...
หมายความว่าอะไรบางอย่างที่หล่อเลี้ยงให้ลมหายใจดำรงอยู่ ให้เรามีชีวิตอยู่ได้ นั่นแหละ เรียกว่า ชีวะ (ชีพ) .... คำว่า ชีพ นี้ ยังใช้แทนคำว่า จิต วิญญาณ มโน มนัส ฯลฯ ได้อีกด้วย ซึ่งคำนี้อาจแปลใกล้เคียวกับคำไทยแท้ๆ ว่า ใจ หรือ ขวัญ
คำว่า อาชีพ หรือ อาชีวะ นั้น มี อา อุปสัคเพิ่มเข้ามาข้างหน้า ( อา + ชีวะ = อาชีวะ) ... อา แปลได้หลายนัย แต่นัยนี้หมายถึง ทั่ว. นั่นคือ ทั้งหมด. ทั้งปวง. หรือทุกสิ่งทุกอย่าง... พอจะวิเคราะห์ได้ว่า
หมายความว่า อาชีพ เป็นตัวเครื่องมือที่ให้เราทรงไว้ซึ่งลมหายใจ หรือดำรงชีวิตไว้ได้ ก็คือ การงานต่างๆ นั่นเอง
สรุปว่า ชีพ คือ ตัวที่ดำรงชีวิตอยู่ ... อาชีพ คือ เครื่องมือที่ทำให้ดำรงชีวิตอยู่
เจริญพร
ขอบพระคุณครับ ท่านมหา
ชัดมากเลยครับ ผมจะได้คิดต่อได้ตรงกับความหมายจริงๆเสียที
โดยความเคารพอย่างสูงครับ