การเลี้ยงลูก..ของชาวพุทธ?
วันนี้คุยต่อเรื่อง การเลี้ยงลูก อีกนิดหนึ่งนะคะ .... การเลี้ยง ... ต้องไม่ยึดมั่นถือมั่นว่า .... "เขาต้องเป็นอย่างนั้น" …. เขาควรเป็นอย่างนี้ ...พ่อ-แม่ ต้องยอมรับในความเป็นมนุษย์ของลูก ... และอย่าเอาลูกไปเปรียบเทียบกับลูกคนอื่น.... เพราะจะทำให้ พ่อ-แม่ "เป็นทุกข์" ... "ต้องปล่อยวาง" ... การเลี้ยงลูกช่วยให้ปฏิบัติธรรมได้ดี....จุดสำคัญในการปฏิบัติธรรมคือการละความเห็นแก่ตัว ... มีลูก.... พ่อ-แม่มีแต่ให้อย่างเดียว... ไม่ควรจะเอาอะไรจากลูก ...พ่อ-แม่ควร "มีความสุขจากการให้" และสอนให้ลูกตั้งอยู่ใน... "ธรรมและเป็นตัวอย่างที่ดี" ให้ลูกเห็น ... คือ พ่อ-แม่ เป็นชาวพุทธต้องไม่ทะเลาะกันทุกวัน ... ต้องไม่หน้าบูดเบี้ยวอยู่ทั้งวันทั้งคืน...ลูกเห็นเขาจะไม่สนใจธรรมะนะคะ
สรุปได้ว่า ... การเลี้ยงลูก...เป็นส่วนหนึ่งของ การปฏิบัติธรรม ... ให้เห็นว่าการปฏิบัติธรรมเป็น "การให้" เป็นการให้ ทาน รักษาศีล การภาวนา ... การปฏิบัติธรรมเป็นการให้ ... ฝึกให้ ... ยิ่งให้ยิ่งมีความสุข ... ยิ่งให้ยิ่งมีโอกาส .... ยิ่งให้ยิ่งมีความมั่นคง ที่จะให้ความสุขแก่คนอื่น .... ถ้าตัวเองยังไม่มีความสุขแล้วเราก็ให้ความสุขคนอื่นไม่ได้ .... ดังนั้นเริ่มให้กับคนใกล้ตัวก่อนค่ะ และ พ่อ-แม่ ต้องยอมรับในความเป็นมนุษย์ของลูกด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ
26 พ.ค. 2558
ความเห็น (3)
เห็นด้วยทุกประการค่ะ...และสามารถนำแนวทางนี้ไปประยุกต์ใช้กับการอยู่ร่วมกันในสังคมของเรา เพื่อความสุขที่ยั่งยืน ขอบคุณค่ะ
พ่อ แม่ คือ ผูัให้ชีวิตแก่ลูก แต่...ไม่ใช่เจ้าของชีวิตลูก
จึงไม่ควรยึดมั่นถือมั่นว่าลูกจะต้องเป็นไปอย่างที่พ่อแม่ปรารถนานะจ๊ะ
ขอบคุณจ้ะ
"พ่อ-แม่ ต้องยอมรับในความเป็นมนุษย์ของลูก ... และอย่าเอาลูกไปเปรียบเทียบกับลูกคนอื่น"
ขอบคุณค่ะ คุณหมอ