ปริศนาธรรม จาก พระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราช
ปุจฉา:
๐ก่อนองค์กษัตริย์สิ้น พระชนม์
ทรงตรัสต่อพหล สนิทไซร้
เจ้าจงตระเตรียมตน ตามตรัส
ทหารรับคำสั่งไว้ ตรึกทั้งสงกา
๐(๑)เจ้าจงพาแพทย์ผู้ รักษ์เรา
ทั้งแปดคนบอกเขา เผื่อพร้อม
แบกโลงอย่าดูเบา คำสั่ง เรานา
ให้ราษฎรยลด้อม อย่าได้ปิดบัง
๐(๒)ทรัพย์ในคลังมากน้อย จงโปรย
ตามระยะทางสั่งโรย รอบพื้น
จากเมืองสู่เมรุโดย ทองถ่อง ทางเทอญ
ข้าตักษัยไป่ฟื้น แต่เจ้าจงจำ
๐(๓)หัตถ์ข้ากำช่วยให้ แบผาย
ออกนอกโลงข้าหมาย ชัดแจ้ง
ทวยราษฎร์ที่ทั้งหลาย เห็นหัตถ์ ชัดนา
คำสั่งสามข้อบ่แย้ง เร่งพร้องพลทหาร!!
ไร้นาม ๑๗/๐๙/๒๕๕๖
บ้านกลอนไทย > บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ > หมวดบทกวี บทกลอนให้แง่คิดกับการดำเนินชีวิต > กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา (ผู้ดูแล: เพรางาย)
ความเห็น (2)
ปราชญ์ย่อมเป็นปราชญ์ตราบจนสิ้นลมนะคะ บทกลอนเพราะ เนื้อหาครบถ้วน สวยงามมากค่ะ ขอบคุณนะคะ
(วิสัชนา)
๐กาลนั้นมหาดเล็กแม้น จงรัก ภักดิ์เฮย
กล้าเพ็ดทูลถามหลัก ปิ่นเกล้า
ข้าพระองค์คิดครวญจัก มิจ่าง จินต์แล
โปรดประทานข้าเจ้า แจ่มแจ้งจารเศียร
(องค์กษัตริย์ตรัสตอบดังนี้)
๐(๑)เจียนจ่อยมราชล้วน ยากหนี
หมู่แพทย์ผู้ปราชญ์มี ปรัชญ์แก้ว
ห่อมโหสถปรุงชี- วาตม์กลับ คืนแฮ
ก็ย่อมยากหลีกแคล้ว คลาดคล้อยขาดขันธ์
๐(๒)ทรัพย์สินอันมากล้น คณนา
ใครจักอาจนำมา ต่อเชื้อ
สิ้นชีพเพชรจินดา พลอยหมด
กี่โกฏิกี่ล้านเรื้อ ร่อยร้างเหลือศูนย์
๐(๓)จรูญจำรัสครั้ง แรกมา
เพียงคู่คือหัตถา เปล่าเปลี้ย
ยามจากย่อมจากลา มือเปล่า
เหลือลัพธ์ร่างต่ำเตี้ย ติดพื้นโลงลาญฯ
ไร้นาม ๑๗/๐๙/๒๕๕๖
บ้านกลอนไทย > บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ > หมวดบทกวี บทกลอนให้แง่คิดกับการดำเนินชีวิต > กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา
....ไร้นามยอดยิ่งแล้............ดั่งเคย
หาใช่ร้อยกรองเผย.............เด่นล้ำ
แจงธรรมพิสดารเฉลย..........กระจ่าง
แบบอย่างผู้รักษ์ค้ำ............สิ่งต้องพึงเจริญ
แจง ก. กระจายออกเป็นส่วน ๆ , พูดหรือเขียนขยายความออกไป
พิสดาร [พิดสะดาน] ว. กว้างขวาง, ละเอียดลออ
เฉลย [ฉะเหฺลย] ก. อธิบายหรือชี้แจงข้อปัญหาต่าง ๆ ให้เข้าใจ
เจริญ [จะเริน] ก. เติบโต, งอกงาม