สวัสดีคะ อาจารย์ พอดีเข้ามาในกระทู้นี้ อาจารย์คะ หนูคบกะพี่คนหนึ่งมา สิบเดือนกว่า เขา เอาใจดูแลหนูตลอด โทรหาตลอก ก่อนจะคบเขาบออกหนูว่าเลิกกับภรรยา มีแต่ลูก เขาเป็นนักบิน แถมยศระดับสูงเลยคะ เขาก็ดีทุกอย่าง มาวันหนึ่งหนูได้ไปเจอรูป ที่เขาออกงานกับภรรยา หนูเลยถามเขา พี่มีภรรยาหรอคะ อาจารย์คะ นับจากวันนั้น เขา เปลี่ยนไปหมดเลย ไม่โทรหา ไม่มาหา ปล่อยให้เราเสียใจอยู่ตรงนี้ และไม่มีคำตอบจากเขาเลยคะ เสียใจมากมาย อะไรมันเร็วเกินไปจนรับปรับตัวไม่ทัน นอนร้องให้ สามเดือนจนทุกวันนี้ก็ลืมไม่ได้ อาจารย์คะ บอกหนูหน่อยได้ไหมให้หนูทำยังไง สับสนไปหมด ทำใจไม่ได้ อย่างน้อยก็น่าจะได้คำตอบจากเขา ไม่ใช่ หายไปเฉยเลย

อาจารย์ค่ะ หนูรู้สึกผิดมากคือวันที่เขาทำร้ายร่างกายหนูแล้วหนูร้องให้คนมาช่วย หลังจากนั้นชาวบ้านแถวนั้นเขาให้บ้านแฟนหนูย้ายออกไป เพราะจริงๆแล้วเขาทำอารมณ์แบบนี้บ่อย ชอบทำลายข้าวของ ขว้างปาของ ที่หนูรู้เพราะเขามาเขียนใน facebook ว่า ต้องพาแม่ย้ายออกเพราะอารมณ์ หนุรู้สึกว่าหนูทำลายชีวตครอบครัวเขาค่ะ แต่ถ้าหนูไม่ร้องให้คนมาช่วยเขาก็จะทำร้ายหนูไม่รู้จะมากแค่ไหน หนูต้องช่วยเหลือตัวเองด้วย แต่ตอนนี้กลับรู้สึกแย่จัง ที่รู้เรื่องว่าเป็นอย่างนี้ แต่ก็ไม่ได้โทรไปถามเขาหรอกนะค่ะ แค่รู้สึกว่าหนูทำร้ายครอบครัวเขาหรือเปล่า ชีวิตคนที่เขาลำบากกว่าจะหาเงินมาได้แล้วการกระทำหนูทำให้เค้าต้องเป็นแบบนี้ รู้สึกผิดมากค่ะ

ด้วยความยินดีครับ

คุณพิม

ฉันก็เป็นเหมือนคุณที่จู่ๆ ผู้ชายคนที่ฉันรัก เขาก็หายไปเฉยๆ ไม่มีคำบอกลา เมื่อฉันรู้ว่าเขากับแฟนยังไม่เลิกกันเลย ตลอดเวลาเขาปิดบังฉันตลอด พอฉันรู้เขาก็เงียบหาย ทุกวันนี้ฉันให้กำลังใจตัวเองเพียงว่าที่ผ่านมาเรามีความสุข คิดถึงแต่ความสุขที่เกิดขึ้น อย่าพยายามหาคำตอบว่าทำไม เพราะมันจะทำให้เจ็บปวด เป็นกำลังใจให้นะคะ

สวัสดีคะคุณแสงตะวัน

เราก็รู้นะคำตอบก็คือความเจ็บปวดนะ แต่มันคาใจ รักเรามากมาย จะจากไปยังนี้เลยหรอทั้เงที่เราไม่ผิดนะคะ คุณทำใจได้ไงคะบอกได้ไหมคะ

สวัสดีค่ะคุณพิม

ฉันก็ไม่รู้เหมือนว่าฉันทำใจได้ไง ไม่ใช่ไม่เสียใจหรือว่าไม่เจ็บปวด ฉันต้องบอกก่อนว่าฉันกับเขาเราเป็นประเภทชอบสื่อสารกันทั้งการคุยกันและเขียนจดหมายให้กัน แม้จะอยู่ใกล้ก็จะเขียนถึงกัน เพราะบางครั้งบางเรื่องไม่อาจคุยกันได้ต้องอธิบายทางจดหมาย เหมือนวันที่เขาจะจากไป เขาไม่ได้ว่าจะจากไป เขาบอกแค่ว่า"ผมไม่รู้จะทำอย่างไงเพื่อจะชดเชยน้ำตาของคุณ" ทีแรกฉันอ่านฉันก็เข้าใจว่าเขารู้สึกผิดที่ เขาปิดบังฉัน แต่พอผ่านไป 1 วัน เขาเงียบหาย ฉันถึงเข้าใจว่าเขาบอกลา ฉันสติแตกโทรหาเขา โดยโทรหาเบอร์แม่ของเขา แม่เขาไม่ยอมคุยกับฉันรับโทรศัพท์และก็บอกว่าเขาไปหาไม่รู้ ฉันรู้สึกผิดมากที่รบกวนครอบครัวเขา ฉันลบเบอร์ทุกคนที่สามารถติดต่อเขาได้เพราะฉันไม่อยากสติแตกอีก ฉันคิดหาคำตอบ ถามตัวเองอยู่ตลอดเวลา ทำงานได้อยู่กับเพื่อนได้อย่างสนุกสนาน แต่พอกลับเข้าห้องก็ต้องร้องไห้ตลอดเวลา ฉันเป็นอย่างนี้เกือบสองอาทิตย์ วันหนึ่งฉันตัดสินใจเล่าให้ครอบครัวฉันฟัง ทุกคนให้กำลังใจฉัน และคำพูดคำหนึ่งของพี่สาวฉันบอกว่า "กินข้าวเยอะๆนะ" แค่นี้เองฉันก็บอกตัวเองว่า พอแล้วหยุดที่จะจมกับมันเลิกกลับไปคิดให้เจ็บปวด จำแต่เวลาต่างที่ฉันกับเขามีความสุขก็พอ เขาเห็นแก่ตัวที่เขาปิดบังเราเพราะเขารักเรา เขากลัวที่จะสูญเสียเราไปเมื่อรู้ความจริง แค่นี้ก็พอแล้วว่าเขารักเรา เรื่องอื่นเราอย่าเก็บมาคิดให้ต้องเจ็บปวดเลยนะคะ คนเรารักกันแต่สุดท้ายก็เห็นอยู่ด้วยกันเลย แค่ได้รักและได้รับความรักกลับมาก็พอแล้ว

ทุกวันนี้ฉันเสียใจที่ไม่มีเขาอยู่ข้างๆ แต่ไม่เคยเสียใจเลยที่ได้เจอเขาและรักเขา เป็นกำลังใจให้คุณพิมนะคะ ทุกอย่างมันจะดีขึ้นค่ะ อย่าเสียใจนะคะที่รักเขาแค่นี้ก็พอแล้ว

ดีคะ ทำไมคิดแบบพิมเลยคะ พิมเคยคิดนะคะ เพราะว่าเขารักเราไง เขาถึงไม่กล้าบอกกลัวที่จะเสียเราไป พิมเจอเขาวันแรก พิมถามก่อนเลยว่า พี่มีเมียยังคะ ถ้ามีเราจะไม่ยุ่ง เขาบอกมีแต่เลิกกันไปนานแล้วอยู่ทุกวันนี้เพื่อลูก พิมก้เลยคบเขามาตลอด แต่ก็มาคิดนะคะ เรารักเขา เราควรให้อภัยเขาเห็นเขามีความสุขเราก็ควรจะสุขตาม นอนร้องให้ไม่ออกไปไหนเลย เกือบสามเดือน แต่ เมื่อ สามวันก่อนเขาโทรมา เราก็งง หายไปแล้วทำไมโทรมา เขาบอกว่า อาทิตหน้าจะมาหาเรา เราถาม จริงหรอ เขาบอกจริง เราก็เลย บอก อยากกินข้าวด้วย อยาก คุย แต่ที่จริง เราอยากเจอเขาแค่อีกหนเดียว เรา นะอยากให้ของขวัญวันเกิดเขา ห่อไว้นานแล้ว ตั้งแต่เขาไม่มา ถึงเขามาจริงเราก็คงรู้สึกไม่เหมือนเดิมแล้วละ และเราก็ยังไม่รู้เขาจะมาจริงไหม เราเลี่ยมพระไว้ให้เขานะ เราเคยคิดนะ อยากเปลี่ยนพระที่คอให้เขา แล้วเราก็จะพูดว่า นี่คือสิ่งที่เรามอบให้เขา เอาไว้คุ้มครองแม้เราจะดูแลเขาไม่ได้นะอย่างน้อยมีพระไว้คุ้มครองพี่ก็ยังดี เราก็หวังว่าเขาจะมา อย่างที่เขาบอก และเราก็จะได้ทำเรื่องที่คาใจให้หมดไป เราก็จะได้จากกันด้วยดีนะ อย่างน้อยเราก็ยังเป็นพี่เป็นน้อง นานนานได้คุยได้ถามข่าวคราวกันบ้างก็ยังดีเนอะ เรานะให้อภัยเขาหมดแล้ว เราเองก็ต้องมีชีวิตเดินหน้าต่อไปใช่ไหม เก็บสิ่งดีดีที่เขาทำให้เราไว้ เพราะมันมากมายเหลือเกินสิ่งที่เขาทำดีดีให้เราตลอดมา อยากบอกพี่ไว้ตรงนี้นะ ไม่เคยเสียใจเลยที่เกิดมาเคยได้รักพี่ เคยใช้เวลาด้วยกันถึงแม้มันจะไม่นาน แต่ เรารู้สึกว่าเคยได้เจอกันมาก่อนที่เจอพี่ครั้งงแรก รักพี่นะ และจะรักตลอดไปนะ นำ้ตาที่เสียให้พี่ไปไม่เป็นไร อภัยให้พี่ ขอบคุณเวลาที่ทำให้เราพบกัน และจะไม่เสียดายเวลาที่เราเคยคบกัน อยากให้พี่มีความสุขมากมาก รักนะคะ คนดี

ดีใจกับคุณพิมด้วยนะคะ คิดแล้วก็ตลกนะคะ ฉันไม่คิดนะว่าจะมีคนอื่นที่เป็นเหมือนฉัน ฉันก็เป็นรอที่จะให้ของขวัญวันรับปริญญาเขา แล้วฉันก็ได้ให้ก่อนที่เขาจะจากไป ฉันก็บอกเขาแค่ว่า "ขอให้ฉันทำหน้าที่ของฉันให้ดีสุดก่อน" วันนี้ฉันดีใจที่ได้ทำในสิ่งต่างเพื่อเขาตลอดเวลา ที่มีเขาแค่นี้ก็พอแล้ว

เป็นกำลังใจให้คุณพิมนะคะ [email protected] mail ของฉัน เผื่อเราจะได้คุยกัน

เคยสอนคนอื่นไว้ จะเสียอกเสียใจอะไรนักหนา แค่คนเคยรักมาจากลา จะไปเสียน้ำตาทำไมกัน

เพราะตอนนั้นฉันมีเธออยู่ จึงไม่อาจรับรู้ความรู้สึกนั้น ไม่เคยคิดว่าว่าข้างหน้าสักวัน กลับเป็นตัวฉันมานั่งเสียใจ

เข้าใจแล้วก็วันนี้ เข้าใจความรู้สึกนั้นดี เข้าใจว่า ถ้าคนเคยรักมาจากลา แค่น้ำตา...ยังกลั้นไว้ไม่ไหวจริงๆ

"แม้ชีวิตจะไม่เหลือใคร แต่จงเก็บหัวใจไว้เพื่อตัวเอง" เป็นกำลังใจให้หัวใจทุกดวงนะคะ

ทำไม เรากลับมาเสร้าอีกแล้ว ไม่เข้าใจ งงกะความคิด ลืมไม่ได้ หรือไม่อยากลืม

อยู่กับอารมณ์ นิวรณ์ และอุปาทานมากไปครับ

กลับมาใช้เหตุผลเดี๋ยวก็จางลงครับ

ความรักเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องการ รักไม่มีเหตุผล รักไม่ต้องการคำตอบจากคนที่เรารัก ไม่ว่าเค้าอาจจะไม่เคยคิดถึงเราเลยแม้แต่น้อยแต่ก็หวังว่าสักวันเค้าจะกลับมา ถึงเค้าจะมีคนอื่นไปแล้วแต่ก็หวังไว้ว่าสักวันนึง ความรักที่เรามีให้เค้าจะทำให้เค้าคิดถึงกันบ้าง สักนิดก็ยังดี และก็หวังว่าสักวันสิ่งดีๆที่มีให้เค้า จะช่วยส่งผลให้เรามีความสุขบ้าง

รักแบบนี้ยังวนเวียนอยู่กับ "กองทุกข์" ครับ

แม้จะดูดี แต่ก็ยัง "เหนื่อย" พอสมควร

เดือนนึงแล้วสินะ ที่เขาหายเงียบไป บีเป็นอีกคนนึงค่ะ ที่เพิ่งจะรู้ตัวว่าเขาจะไม่กลับมาหาเราอีก เราอยู่ด้วยกันทุกวัน ไปทำงานต่างจังหวัดเขาก้ชวนเราไปทุกครั้ง แต่ เดือนที่ผ่านมา เขาบอกเขาต้องไปดูกิจการที่ต่างจังหวัด พอเขาไปประมารอาทิตย์นึงก้ไม่ยอมติดต่อกลับมา เราเลยโทรไปถามเด้กที่ร้านเด้กที่ร้านบอก ยังไม่เจอเขาเข้ามาที่ร้านเลย ฉันเลยรู้ว่าเขาไปอยู่กับผู้หญิงอีกคนโดยที่ฉันพยายามโทรและจับพิรุธเขาได้หลายอย่าง พักหลังๆเขาจะบ่นว่า เบื่อ รำคาญ อยู่กับฉันไม่มีความสุข ฉันไม่รู้ว่าฉันทำผิดอะไร เพราะที่ผ่านมาฉันดูแลและดีกับเขาทุกอย่าง ณ วันนี้ฉันยังทำใจไม่ได้ อยากเลิก แต่ทำไมฉันถึงเลิกไม่ได้ซักที วันนี้ฉันจะเก็บของๆเขาคืนเขา เพราะฉันเหนื่อย ท้อ ที่เขาไม่ซื่อสัตย์ต่อความรักที่ฉันมีให้ เมื่อไหร่ที่ฉันจะเลิกเจ็บปวด เลิกทรมานซักที

ตบมือข้างเดียวไม่ดังหรอกครับ

คิดใหม่ทำใหม่ดีกว่า จะเดินหน้าหรือถอยหลังก็ต้องชัดเจนกว่านี้ และสองมือครับ

เมื่อถึงเวลามันจะมีทางไปของมันเอง ไม่ต้องพยายามเลิกหากยังไม่พร้อม จนเมื่อเจ็บถึงที่สุดนั่นแหละ จะละทิ้งได้อย่างง่ายดาย

คนอะไรใจดำไม่เห็นค่า จิตเมตตานั้นไม่มีไม่หลงเหลือ จิตใจนั้นดำคล้ำไม่เหลือเฟือ จะไม่เชื่อชายใดในรันทร์กาล TT ชีวิตนี้จะเกิดมาให้เขาทิ้ง จะเป็นหญิงคนเดียวที่ไม่สน โอ้ใจหนอใจของคน มันมืดมนขัดสนเหลือสิ่งใด TT โอ้ชายเจ้าคบใครไม่เลือกหน้า แม้นหน้าหนาหน้าบางก็ไม่สน โอ้ในใจของคนหนอคน มันขัดสนยิ่งกว่าการใช้เงินทอง เคยคิดถึงใจกันบ้างไหมเจ้า มันเหี่ยวเฉามากแค่ไหนใครเคยรู้ แล้วเมิงจะมาทำร้ายใจของกู ท่านคุณปู่เมิงสอนไว้ไงอ้ายควาย สันดานเมิงมันฟ้องไว้ให้คมคิด มันมีจิตสีดำคล้ำให้หม่นหมอง เมิงมีแฟนเหี้ยไรแม่งเป็นกอง เมิงเป็นที่สองของใครบ้างอ้ายทุย ใครจะคิดว่าเมิงนั้นมันเหี้ย หน้าตัวเมียสันดานนักไอ้ฉิบหาย เมิงทำงี้ว่างนักไงหะ!อ้ายควาย ถึงเมิงตายกูไม่สนในตนเมิง หล่อยังงี้ใครเห็นใครก็รัก เป็นที่ฮักในใจของสาวๆ จิตใจใครเห็นเป็นเพร่งพราว คงมียาวรักเมิงต่ออ้ายพ่อควาย น่ารักจังไอ้สัน...หน้าตัวเมีย บ้านของเมิงใครเขาเสียกันเหรอ เดี๋ยวจาสงเคราะห์ให้นะคุณเธอ อย่าเสนอหน้ามาทิ้งอีฉิ่งชาย หล่อจริงเรื่องนี้มีไม่ค้าน แต่สันดารแม่งโคตร...ใครเคยรู้ ตอนเมิงรักเมิงเรียกกูนั้นโฉมตรู แต่พอรู้หมดความหมายไม่ใยดี อย่ามาตีหน้าซื่อเป็นสองหน้า ไม่เมตตาเมิงหรอกนะไอ้สัน แฟนเมิงนั้นจะมีซักกี่พัน มาเดิมพันกะกูดูให้จม เธอคนนี้เป็นคนที่ฉันรัก แล้วเช่นไรมาหักอกเช่นนี้ ใจฉันนี้มีเธอทุกนาที แล้วเธอนี้ห่วงใครนอกจากกรู TT จะมีวิธีไหนที่จะทำให้เรากับมาเป็นเหมือนเดิมได้อีกรู้ไหมมันเจ็บ หล่อจริงแต่อย่าทำงี้มันไม่ดี อยากให้มีความใส่ใจใฝ่รักกันมากกว่านี้อย่าทิ้งกัน TT

คบกันมาหนึ่งปีค่ะอยู่ด้วยกันทุกวันรักกันมาก วันหนึ่งเขากลับหาครอบครัวแล้วหมั้นกับผู้หญิงอายุสิบเก้า ยังบอกเราอีกว่าชอบผู้หญิงคนนี้แล้วครอบครัวก้อชอบด้วยบอกว่าทำทุกอย่างเพื่อครอบครัว ตามธรรมเนียมแล้วเค้าก้อแต่งกับเราไม้ได้อยู่ดีเค้าเคยบอกตอนคบกันใหม่ๆแต่ปัญหามันอยู่ที่ว่าเรารักเค้าไปแล้ว เค้าอาจจะลืมง่ายเพราะเค้ามีคนอื่นแต่เราลืมเค้าไม่ได้เพราะเราไม่มีใคร เค้าดีทุกอย่างดูแลทุกอย่างแต่ไม่สามารถที่จะอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมได้ เค้ายังเอาใจไส่ดูแลทุกอย่างเหมือนเดิม ทำให้เราคิดมากก่วาเดิมอีกไม่รู้จะทำไงดีจะคบต่อจนเค้าแต่งงานปีหน้าหรือจะถอยออกมาตั้งแต่ตอนนี้ดีก่วา แต่เรายังรักเค้าอยู่ ไม่รู้จะทำไงดีเพิ่ง2เดืือนเองค่ะทำใจทไม่ได้. ใครก้อได้ช่วยทีค่ะ

คุณ Tukta ผมก็เพิ่งอกหักคับ เจ็บปวดมาก...เพิ่งเคยคับ...พยามทำใจก็ยังทรมารเหมือนเดิม ซึ่งเขาไม่เคยใยดีเราเลยผมอยากจะมีเพื่อนคุย แค่คุยกันคับ ถ้าไม่รังเกลียด 085-4504105 แชร์ความรู้สึก

ขอบคุณค่ะคุณเติ้ลคือตุ๊กตาไม่ได้อยู่เมืองไทยหน่ะค่ะคงช่วยคุยอะไรกับคุณไม่ได้มากนักหรอกค่ะแค่อยากระบายเหมือนกันค่ะ

การทำความเข้าใจชีวิต จะทำให้เราชัดเจนและเข้มแข็ง ไม่มีอะไรมาสั่นคลอนจิตใจเราได้ ไม่มีความทุกข์ ไม่มีความเจ็บปวด

เหมือนกับเพลง "ก้อนหินก้อนนั้น" ถ้าสนใจลองค้นหาและฟังดู จะได้แนวคิดในการดำรงชีวิตครับ

ขอบคุณมากนะค่ะ ถึงแม้ว่ามันจะลำบากในการทำใจแต่มันก้อทำให้เรารู้สึกดีขึ้น ขอบคุณจริงๆค่ะ

พยายามอยู่กับความจริงมากกว่าความฝัน แล้วเราจะชิน และพ้นความลำบากใจได้ทั้งหมด

รับรองโดยปราชญ์ทุกระดับครับ

ขอปรึกษาอาจารย์บ้างนะคะ

    เรื่องมีอยู่ว่า หนูกับแฟนคบกันมา 4 ปี 6 เดือนค่ะ  ตลอดเวลาที่คบกันเวลาเค้าคุยกับคนใหม่ เค้าก็จะมาบอกเลิกหนู

แต่ผ่านไปสักระยะ เค้าก็กลับมาง้อขอคืนดีทุกครั้งไป หนูก็ใจอ่อนค่ะ รักเค้ามาก เหมือนเราโตมาพร้อมๆกัน แล้วเค้าก็กลับมาเป็นคนดีได้สักพักค่ะ เรามีความผูกพันกันมาก แต่แล้วเมื่อไม่นานมานี้เค้าเจอคนอื่นอีกแต่คนนั้นมีแฟนแล้ว เค้าก็มาบอกเลิกหนูค่ะ มาบอกว่าเค้าจะทำงาน คงไม่มีเวลาให้หนู เค้าอยากมีชีวิตที่เป็นอิสระ ได้เรียนรู้อะไรเยอะแยะโดยที่ไม่ต้องมาพะวงกับหนู เค้าเป็นคนที่เจ้าชู้มาก ชอบค้นหาผู้หญิงไปเรื่อยๆ เค้าบอกว่าถ้ามีหนูอยู่เวลาเค้าจะคุยกับใครก็ไม่สะดวก เค้าเลยอยากเลิกกับหนู ตอนนี้เค้าคุยกับผู้หญิงหลายคนมาก แต่เค้าบอกว่าเค้าจะยังไม่มีแฟนใหม่

     แต่เค้าบอกว่าเค้ารักหนูมาก และจะไม่มีวันลืม ขอให้เราเป็นเพื่อนกันได้มั้ย ขอให้หนูยังอยู่กับเค้าได้มั้ย ขอยังมาหามาเจอหนูอยู่ได้มั้ย  เค้าบอกว่าไม่เคยเจอใครดีเท่าหนู  เค้าบอกว่าสักวันที่เค้าพร้อมเค้าอาจจะกลับมาขอหนูแต่งงานก็ได้
     แต่หนูทำไม่ได้ค่ะ หนูเป็นเพื่อนกับเค้าไม่ได้ ทุกครั้งที่หนูได้รับรู้ว่าเค้าคุยกับคนอื่น เค้ามีความสุขกับคนอื่น เค้าบอกว่าเค้ารักคนอื่น หนูเสียใจทุกครั้ง  ร้องไห้ทุกครั้ง  แต่หนูก็แอบหวัง แอบรอโทรศัพท์เค้า  แต่เค้าก็มีคนอื่นหลายคนเหลือเกิน 
     แต่ตอนนี้หนูเปลี่ยนเบอ  เพื่อป้องกันตัวเองไม่ให้รอโทรศัพท์เค้า  พยายามเอาตัวเองไปอยู่กับเพื่อน กับครอบครัว  หนูคิดว่าการที่หนูจะอยู่ต่อไปโดยไม่มีสถานะ โดยเปนอะไรก็ไม่รู้ คงไม่มีประโยชน์อะไรแน่ๆ แล้วการที่จะอยู่ต่อไปเพราะความผูกพันธ์มัดเอาไว้ก็คงไม่ดี  แต่หนูก็ยังทำใจไม่ได้ ยังคิดถึงเค้าอยู่ ยังอยากได้ยินเสียงเค้าอยู่ บางครั้งก็อยากกลับไปแก้แค้นค่ะ แต่บางครั้งหนูคิดว่าหนูจะหายไปจากชีวิตเพื่อประชดเค้าให้เค้ารู้ตัว  แต่ตอนนี้หนูว่าการที่หนูหายไปจากชีวิตเค้าน่าจะดีที่สุดสำหรับตัวหนูเองมากกว่า หนูกำลังจะเรียนต่อปริญญาโทค่ะ กำลังมีชีวิตใหม่แม้ว่าจะลืมเค้าไม่ได้ก็ตาม

...อาจารย์คิดว่าหนูทำถูกรึป่าวคะ...หรือว่าหนูควรจะรอวันที่เค้าพร้อมดี...แต่ก็ไม่รู้ว่าคนที่เค้าจะเลือกจะเป็นหนูรึป่าว...มันดูไม่มีอนาคตเลยใช่มั้ยคะ...ฟรือว่าหนูจะยังเป็นเพื่อนเค้าต่อไปดีเพราะตอนนี้หนูก็ยังรักเค้า...ตอนนี้หนูสับสนวุ่นวายมากเลยค่ะ

คุณคิดถูก และกำลังทำในส่งที่ถูกต้องแล้วครับ

เขายังไม่ "โต" ทางอารมณ์และความคิด เอาสาระอะไรไม่ได้ เล่นไปเรื่อยๆ เสียเวลาชีวิตครับ

การเกิดมาชาติหนึ่ง ควรจะทำอะไรที่เป็นประโยชน์ สั่งสมบุญกุศลดีกว่า

ทุกคนมีกรรมเป็นของตนเอง คบเขาเป็นเพื่อนร่วมโลกก็พอ คบมากกว่านั้นชีวิตจะเหลวไหลไร้สาระตามเขา และเสียเวลาไปเปล่า

เริ่มต้นใหม่ แผ่เมตตา ทำบุญให้เขา ตัดเวรตัดกรรม ได้ไม่ต้องพบกันอีกชาติหน้า

คนแบบนี้จะเหลวไหลทุกชาติ

และไม่ควรนำ DNA เขามาเกี่ยวพันกับเราครับ

ขอให้โชคดี มีความสุขยิ่งๆต่อๆไปครับ

ผมคบกับแฟนมา5ปี ผมไม่ค่อยใส่ใจเธอจนมีคนนั้นเข้ามาแล้วเธอก็แอบคบกันผมก็พอผิดสังเกตุอยู่แต่ตอนนั้นแฟนผมบอกว่าไม่มีอะไรแค่เพื่อนติดต่อมาให้ไม่ได้สนใจ แต่เวลาผ่านไปสักพักแฟนผมก็มาบอกเลิกกับผม เธอบอกกับผมว่าเธอมีคนใหม่แล้วเป็นคนนั้น ที่เธอเคยบอกว่าแค่เพื่อนติดต่อให้ไม่มีอะไร ผมรูตัวดีว่าผมดูแลเธอไม่ดีแต่ไม่รู่ว้มันยุติธรรมหรือป่าวถ้าจะคบกันทำไมไม่บอกเลิกกันตั้งแต่แรกหรือค่อยให้มั่นใจกับเขาก่อนแล้วค่อยบอกเลิกผม หรือผิดที่ผมไม่ดูแลหรือผิดที่ผมไว้ใจ ตอนนี้ผมทำอะไรไม่ได้ผมกำลังทำใจ แต่ว่าผมรู้สึกเสียดายเวลา5ปีที่ผ่านมาเหมือนชีวิตมันต้องกลับมาที่เดิมผมเสียดายทุกอย่างที่สูญเสีย ต่อไปนี้คงเหลือไว้แค่ความทรงจำ

ก็เป็นบทเรียนที่ควรนำมาทบทวนและแก้ไข

ทุกคนต้องการสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับชีวิตตนเองครับ

เรากับเขาไม่ต่างกัน

เราต้องทำตัวให้พร้อมที่จะรับสิ่งที่เราต้องการ

นี่คือหลักพื้นฐาน อยู่กับความเป็นจริงแล้วจะไม่ทุกข์ครับ

คือผมเพิ่งโดนบอกเลิก แต่ลืมเขาไม่ลง ไม่จิตใจจะทำอะไรเลยวันๆ ควรจะทำยังไงดีครับ

คิดถึงต้นเหตุจริงๆ จะเข้าใจ และทำใจได้เร็ว หาใหม่ได้ดีกว่าเดิม

ผู้ชายดีๆ เขาไม่ทำกับเราอย่างนี้ เลิกได้ก็ดีแล้วครับ

สวัสดีค่ะอาจารย์แสวง 

หนูยังไม่เคยมีแฟนเลยตลอดเวลา16ปีของหนู จะมีก็แค่คนที่เเอบชอบก็เท่านั้น 

หนูมักจะทำเป็นไม่สนเรื่องความรัก ทั้งๆที่จริงหนูสนใจมาก แต่ก็ได้แต่เก็บเอาไว้ในใจไม่แสดงออกมา เพราะกลัวจะผิดหวัง

แต่เวลาที่หนูปลื้มใครสักคน นอกจากคนคนนั้นจะไม่สนหนู เวลาผ่านไปสักระยะก็ต้องมีเหตุจากกันทุกครั้งไป

หนูตั้งใจจะเลิกยุ่งกับเรื่องแบบนี้หลายครั้งแล้ว แต่ว่าครั้งนี้หนูเจอผู้ชายต่างชาติคนหนึ่งเข้ามาในชีวิตหนู เราสนิทกันมาก มากเสียจนเพื่อนล้อว่าเป็นแฟนกัน เขาเป็นคนที่นิสัยดี อบอุ่น อยู่ด้วยแล้วมีความสุขและสบายใจกว่าใครๆที่รู้จัก

แต่อยู่มาวันหนึ่ง หนูได้รู้ว่าเขามีผู้หญิงของเขาแล้ว

หนูเสียใจมากๆที่ไม่มีโอกาสได้บอกความรู้สึกของหนูออกไปได้เลย หนูอึดอัด หนูทรมาน หนูอยากจะไปให้พ้นๆจากเรื่องความรักงี่เง่าพวกนี้เต็มทีแล้ว หนูเข้าใจดีว่านี่คือกรรมของหนูที่หนูจะต้องชดใช้ให้หมด แต่ไม่มีทางไหนเลยเหรอที่หนูจะบังคับในตัวเองให้เลิกยุ่งกับเรื่องพวกนี้

วันนี้หนูรู้แล้วว่าความรักของหนูไม่มีวันเป็นจริง แล้วหนูควรจะทำอย่างไรให้ไปให้พ้นๆจากเรื่องพรรคนี้สักที

ลองไปฟังธรรมะสักหน่อย แล้วท่านจะเข้าใจตัวเอง วางตัวได้ถูกต้อง และทุกข์น้อยลงครับ

หนูเพิ่งเลิกกับแฟนมาไม่กี่วันเองค่ะ หนุอยากทำใจได้ตอนนี้ไม่เลย

มันเป็นเรื่องไร้สาระมากที่เค้าบอกเลิกหนู หนูโกหกเค้าเค้าก็โกหกหนู

แต่พอหนูพูดว่าเค้าก็โกหกหนูเหมือนกันเค้าก็พูดกับหนูว่้ามันเรื่องของเค้า

หนูขอโทด เค้าเค้าไม่ให้อภัยหนู หนูขอโอกาสเขาเขาก็ไม่ให้ทั้งๆที่หนูไม่เคยผิดอะไรเลย

เขาบอกว่าเขาไม่เคยให้โอกาสใคร หนูควรทำยังไงดีค่ะ หนูอยากให้เขากลับมา ไม่มีโอกาสแล้วใช่มั้ยหนูต้องทำยังไงดี อยากได้เขากลับมาจริงๆ

แก้วที่ร้าวซ่อมเท่าไหร่ก็ไม่เหมือนเดิม ลืมซะ แล้วไปเริ่มต้นใหม่ ดีกว่าเยอะครับ

สวัสดีค่ะท่าน ดร.แสวง หนูยากขอความเห็นจากท่าน เพราะตอนนี้หนูเกิดอาการอกหักค่ะ หนูกับแฟนคบกันมาหกปี หนูอายุ 38 ปี ส่วนแฟนหนู 28 ปี พวกหนูอยู่กันเป็นครอบครัวแต่เราไม่ได้นอนด้วยกันเพราะที่บ้านมีพ่อและเพื่อนอีกคนหนึ่งอยู่ด้วยเพราะพ่อเป็นคนหัวโบราณถ้าจะอยู่กินกันต้องทำตามประเพณีและหนูก็ไม่สามารถออกมาอยู่ด้วยกันกับแฟนข้างนอกเพราะรู้ว่าพ่อต้องเสียใจแน่และพ่อก็ไม่มีใครดูแลอีกทั้งท่านก็อายุมากแล้ว แต่หนูกับแฟนก็มีความสัมพันธ์กันข้างนอก และหนูก็ยังไม่มั่นใจเท่าไหร่เพราะอายุเราห่างกันมาก ลองดูว่าเขาจะปรับตัวเข้าหาเราได้หรือไม่ สองปีก็ไม่มีปัญหาอะไร และคุยกันว่าจะเก็บเงินเพื่อมาสู่ขอ แรกๆก็ดีเก็บเงิน และเขาอยากได้อะไรเราก็ซื้อให้ก็เป็นเงินของเขานี่คะ หนูเป็นคนใจเย็นถึงอยูกับแฟนได้ พอมาสี่ห้าปีแฟนเริ่มเปลี่ยน ติดเพื่อนจับได้ว่านอกใจก็ให้อภัยเริ่มพูดจาไม่เพราะ ไม่อยากทำงานพอถามก็อารมณ์เสีย พาลไม่ไว้หน้ากะทั่งอยู่ต่อหน้าคนอื่น หนูก็ทนเพราะรักลืมบอกไปค่ะว่าหนูทำงานในตำแหน่งที่ดี แต่หนูก็เอาแฟนหนูเข้ามาทำงานในตำแหน่งพนักงานขับรถ หนูขับรถไม่เก่งเจ้านายก็เลยจ้างมาเพื่อช่วย ให้พาไปนู้นนี่และดูแลรถของบริษัท และหนูก็ได้เขานี่แหละช่วยขับรถที่บ้านพาไปต่างจังหวัดหรือสถานที่ไกลๆสำหรับครอบครัว เขาบอกว่าเขาอยากอยู่กับหนูแต่เขาก็เก็บเงินไม่ได้สักทีทั้งที่ทุกอย่างค่ากินทุกอย่างหนูออกให้หมด แต่เขาก็สร้างปัญหาขึ้นมาเรื่อยเงินที่เก็บไว้ก็หมดไปกับการแก้ปัญหาให้เขาและหนูก็ต้องเดือดร้อนอยู่เป็นประจำ งานที่หนูพาเข้าทำเขาไม่ใส่ใจทำ ไม่อยากทำก็ไม่มา ทุกคนที่ทำงานนินทาแต่ทุกคนเกรงใจหนูจึงไม่กล้าพูดให้เจ้านายฟัง  ด้วยความรักหนูจึงเหมือนคนตาบอดทำเป็นมองไม่เห็น แต่ตอนนี้มันเกินไป งานมาแค่ตอกบัตรแต่ตัวอยู่ใหนหนูก็ไม่รู้โทรตามก็อารมณ์เสีย หนูบอกเขาว่าถ้าจริงใจก็แค่เดินเข้าไปบอกพ่อว่ารักลูกสาวอยากจะขอไปอยู่ด้วย หรือให้ผู้ใหญ่มาพูดก็ได้ แต่เขาก็ไม่ทำ หนูก็เพิ่งมารู้ความจริงว่าเขาไปมีผู้หญิงใหม่ แต่มาหาเรื่องเราว่าไม่ดี หนูอยากเลิกนะเพราะหนูทนนิสัยแย่ๆของเขามานาน แต่เขาก็มีส่วนดีที่หนูไม่สามารถทิ้งเขาได้ แต่พอเกิดเรื่องแบบนี้ หนูก็ต้องตัดใจแต่มันก็ทรมานเหลือเกินค่ะจะต้องทำยังไงดีคะถึงจะหายเร็วๆ ขอบคุณค่ะ