หลังจากปีใหม่แล้ว ภาระกิจต่างๆๆ ค่อยทำให้มีเวลาว่างบ้าง ถือโอกาสเหลนหลับ เข้ามาเยี่ยมอ่านบทความของตนเอง เพื่อจะรู้ว่ามีใครผ่านเข้ามาทักทายบ้าง ปรากฎว่า มีคนเข้ามาอวยพรมากมายเลย ดูแล้วก็ได้แต่ดู เพราะไม่มีเวลามากพอที่จะเข้าไปขอบคุณทุกๆๆท่าน ที่เข้ามาหา อยากจะบอกผ่านอนุทินว่า คิดถึงทุกๆๆคน และอยากไปเข้าไปเยี่ยมอ่านแล้วก็เม้นท์ยาว ตามความรู้สึกและประสบการณ์ที่แท้จริง เหมือนเคย แต่ทำไม่ได้
ขณะที่เขียนอยู่นี้ เหลนตื่นอีกแล้วคะ ต้องรีบเข้าไปปลอบ แล้วก็ตบก้นเบาๆๆ เพื่อให้เขาหลับต่อไป ไปก่อนนะคะ เหลนตื่น ร้องโยเยแล้วคะ
ไม่มีความเห็น