ตอนเช้ารู้สึกเหนื่อยกาย...เพลียใจ แต่ก็ต้องอดและทนเพื่อทำหน้าที่ให้ดีที่สุด แต่กระนั้น ก็ยังรู้สึกได้ว่าใจร้อนรุ่ม พอไม่ได้ดั่งใจมันก็พาลหงุดหงิดขึ้นมา...
แต่พอตอนบ่าย จิตใจเริ่มเยือกเย็นลง ความเมตตากรุณาเริ่มยึดพื้นที่แทนความหงุดหงิด
อืม...ความรู้สึกในใจช่างเปลี่ยนแปลงได้รวดเร็วจริงๆ
ไม่มีความเห็น