อนุทิน 54721

วันนี้คือ วันหนี่งที่การทำงานคือดอกไม้ของชีวิต ด้วยมีครอบครัวที่ต้องใข้กระบวนการ"สานเสวนาจากใจสู่ใจให้"การบำบัดและเยียวยา" ที่ห้อง"แด่ลูกด้วยรัก" 5 ครอบครัว เป็นครอบครัวม.1 เมื่อได้เปิดพื้นที่ของความไว้วางใจ ความปลอดภัยให้เขาเราก็ได้รับฟังเรื่องราวที่เป็นความทุกข์ไม่สบายใจอึดอัดใจ พรั่งพรูจากปากของ5ลูกสาวที่บอกถีงความเครียดจากการถูกจำกัดเวลาออกบ้านในวันหยุด "ขาดอิสระภาพ" "พ่อแม่ไม่ไว้วางใจ" "ไม่เข้าใจเรา"  ที่โรงเรียน"บางวิชาไม่รู้เรื่อง" "ไม่มีสมาธิ" "ไม่อยากโดนครูตำหนิ " "ไม่อยากถูกจับผิด "เบื่อ"  และ"กลัวพ่อแม่เสียใจ" "กลัวครูไม่รัก" และกลัวถูกไล่ออก"  เมื่อได้พูดได้ระบาย คลายทุกข์ ดูเธอมีชีวิตชีวาขี้นมา  เมื่อให้"เปิดปากเปิดใจ"กับครอบครัวที่พ่อแม่ น้า ย่า  ต้องลางานมา น้ำตาของ ความทุกข์  คลายทุกข์และความรักความเข้าใจ การให้อภัยและสายสัมพันธ์แห่งครอบครัวก็ยิบโยงกัน  เราได้คำตอบทุกครั้งว่า การให้พื้นที่ เกิดการรับฟังอย่างลึกซึ้ง ด้วยฐานจิตเมตตากรุณา และมีมุทิตา อุเบกขา ทำให้เกิด"ความหวัง" และ"มีฝัน"ของทุกคนรอ