ตอนต่อของ "ห่วงหาย..."จำความรู้สึกได้แต่ยังยุ่งอยู่กับการปรับเนื้อ(ให้ชินต่อการโดน งับ)ปรับตัวต่อการดูแลจิตใจ ตัวเอง, ลูกชาย(จริง)และ ลูกชายบุญธรรม(ลูกหมา)
อยากเขียนให้ความรู้สึกมันควบคู่ไปด้วยกัน
เรา..ผู้ใหญ่ มีวุฒิภาวะ(มากกว่าอีกสอง...หนึ่งคน หนึ่งตัว)ยังย่ำแย่กับการปรับเนื้อปรับตัวปรับใจครั้งนี้
แล้วเขาทั้งสองเล่า.....
ไม่มีความเห็น