อนุทิน 37279

"ครูของแผ่นดิน"  วลีนี้ได้ยินแล้วรู้สึกถึงความยิ่งใหญ่ของวิชาชีพครู และเมื่อได้ยินจากผู้ทรงคุณวุฒิอย่าง "ครูพะนอม แก้วกำเนิด" ยิ่งมีความรู้สึกว่าเรากำลังถูกยกระดับทางจิตใจให้เห็นคุณค่าในตนเองให้สูงขึ้น ซึ่งปกติก็ให้ความสำคัญกับวิชาชีพครูมากๆ แต่เมือ ครูพะนอม แก้วกำเนิด  มาย้ำเตือนให้เราตระหนักในความสำคัญของครู ยิ่งทำให้เราที่เป็นแค่ครูน้อยคนหนึ่ง ยิ่งต้องตั้งใจทำงานพัฒนาจิตใจ ร่างกายและสังคมของเยาวชนที่อยู่ในมือและหัวใจของเราให้มากขึ้น ร่วมทั้งการดูแลสังคมให้มากขึ้น ด้วยในสถานการณ์ของบ้านเมืองขณะนี้ ที่ครูทุกคนต้องเร่งรีบปลูกฝังความรักความสามัคคี ที่ครั้งหนึ่งสมัยเราเป็นเด็กจะได้ยินได้ฟังจากครูของเราเองบ่อย ๆ แบบมากๆ  โดยเฉพาะหลังจากเรียนวิชาประวัติศาตร์ เราได้เรียนเรื่องราวในอดึต แล้วครูก็จะสรุป ให้ข้อคิดทำให้เราตระหนักว่าความสามัคคีเป็นสิ่งสำคัญ นำพาถึงความสงบสุข ความเจริญก้าวหน้าของประเทศไทย   แล้วหันกลับมามองตัวเอง ซึ่งเป็นครูแนะแนวได้ทำอะไรเพื่อคุณธรรมข้อนี้แล้วหรือยัง  ณ วันนี้ตัวเราเองยังมิได้พูดถึง ย้ำเตือนเด็กๆ เลย ต้องเริ่มพิจารณาหาวิธี และลงมือซะแล้ว  ขอชักชวน ผู้ใหญ๋ ครู ข้าราชการทุกท่าน เด็กๆ น้องนักศึกษา มาร่วมใจกันชวนกันสร้างความสามัคคีให้เกิดในหมู่พวกผอง รักสามัคคีกันในความเป็นคนไทยที่มีแผ่นดินเกิดร่วมกัน โดยเริ่มต้นที่ตัวเรา ไม่แบ่งสี แบ่งพวก ยึดความเป็นคนไทยสีเดียวกัน ยึดชาติ ศาสน์ กษัตริย์   เดียวกัน  เราอยู่ร่วมกัน แบ่งปันซึ่งกันและกัน มีน้ำใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ซึ่งกันและกัน  เพื่อบ้านและครอบครัวประเทศไทยของเรา.