อนุทิน 29886

เลิกอ่านงานของ มิเชล ฟูโก้ (Michel Foucault) ตั้งแต่รู้ว่า มิเชล ฟูโก้   เป็นกระเทย (เฒ่า)  ฟูโก้ ก็เอาแนวคิดของ  เฟรดริช นิทเช่  (Friedrich  Nietzsche) มาผสมกับแนวคิดของ โร ล็องด์ บาร์ตส์ (Roland Barthes) ก็ไม่เห็นมีอะไรใหม่  ห้วย อ่านงาน ฟูโก้ อ่าน พระมเหลเถไถ (เหล=เล๋?) หรือ อุณรุทร้อยเรื่อง ของ คุณสุวรรณ ยังจะได้อะไรมากกว่า

มเหลเถไถ :
เมื่อนั้น                            พระมะเหลเถไถมะไหลถา 
สถิตยังแท่นทองกะโปลา      ศุขาปาลากะเปเล     
วันหนึ่งพระจึงมะหลึกตึก       มะเหลไถไพรพรึกมะลึกเข
แล้วจะไปเที่ยวชมมะลมเต    มะโลโตโปเปมะลูตู 
ตริแล้วพระมะเหลจึงเป๋ปะ     มะเลไตไคลคละมะหรูจู๋ 
จรจรัลตันตัดพลัดพลู          ไปสู่ปราสาทท้าวโปลา  


อุณรุทร้อยเรื่อง :
โอ้ว่าพระทูลกระหม่อมแก้ว      หนีเมียไปแล้วพระโฉมศรี
มิได้สั่งสนทนาพาที               สกุณียังรู้สั่งยมนา
จรเข้ยังรู้สั่งอากาศ                สิงหราชยังรู้สั่งมหิงสา
หัศรังยังรู้สั่งไอยรา                นาคายังรู้สั่งสุบรรณบิน
เหมราชยังรู้สั่งซึ่งคูหา            แต่มัจฉายังรู้สั่งไพรสินธุ์
พยัคฆ์ยังรู้สั่งมฤคิน               พระภูมินทร์ควรฤาไม่อาลัยลา ฯ
จำจะยกโยธาคลาไคล           ตามองค์พระอภัยเชษฐา
ว่าพลางนางแปลงกายา         เป็นองค์สุดาเยาวมาลย์
รี้พลให้กลายเป็นโยธา           ไอยราแปลงเป็นคชสาร
พาชีแปลงเป็นอาชาชาญ        พระพรหมานแปลงเป็นท้าวธาดา
ไกรสรให้แปลงเป็นสิงหราช     สกุณชาติให้แปลงเป็นปักษา
พระราเมศแปลงเพศเป็นรามา   พยัคฆาแปลงเป็นพยัคฆี
พญาครุฑแปลงเป็นสุบรรณจร  วานรแปลงเป็นกระบี่ศรี
นาคาเป็นพญาวาสุกรี             โกสีย์แปลงเป็นท้าวหัสนัยน์

พระสุริยันต์นั้นเป็นทินกร                      ศศิธรเป็นดวงแขไข
เจ้าพลายงามแปลงนามเป็นหมื่นไวย      ชาละวันนั้นให้เป็นกุมภา
พระอิศวรแปลงเป็นพระศุลี                   ทรพีแปลงเป็นมหิงสา
เทเวศร์แปลงเพศเป็นเทวา                   กินนราแปลงเป็นกินนรี
พญาหงส์แปลงองค์เป็นเหมราช            พระดาบศแปลงชาติเป็นฤาษี
โคกลายกายาเป็นคาวี                        มฤคีแปลงเป็นมฤคา
มยุเรศกลายเพศเป็นยูงพลัน                 ทสกัณฐ์นั้นแปลงเป็นยักษา
อุณากรรณนั้นเป็นบุษบา                     ปันหยีแปลงกายาเป็นอายัน
ขุนแผนแผลงแปลงกายเป็นพลายแก้ว    สียาตราเพริศแพร้วเป็นหย้าหรัน
คนธรรพให้แปลงเป็นคนธรรพ์               นางพิมพ์กลายกายพลันเป็นวันทอง
ต่างตนสำแดงแผลงฤทธิ์                     ทศทิศไหวจบสยบสยอง
โยธาเหลือหลายก่ายกอง                     คับคั่งทั้งท้องสนามใน ฯ

ว่ากันว่า คุณสุวรรณ เธอเสียจริต (เป็นบ้า) แต่งานของเธอ ก็ยังอ่านรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง คล้ายๆ งานเขียนของ  นาย ฟูโก้ นาย นิทเช่ หรือนาย บาร์ตส์ ฮา