มีเวลา 15 นาทีก่อนรถมารับกลับบ้าน
ช่วงนี้ชีวิตค่อนข้างใช้อารมณ์ในการ "ตื่นเต้น และกังวล" มากๆ กับสิ่งที่ต้องทำ ต้องรับผิดชอบมากขึ้น นั่นคือ
การมี "บ้าน" หลังใหม่ ที่เป็นของตัวเองจริงๆ (เดิมอยู่บ้านบุพการี)
ตื่นเต้น..กับกระบวนการสร้าง ต่อเติม ตกแต่ง
กังวล..กับ ภาระหนี้สินที่จะเป็นเงาตามตัวเราไปอีกนานโข (สงสัยหมดพร้อมเกษียณ คิคิ)
แต่ก็ดีนะ สำหรับตัวเองคิดว่าจะได้มีโอกาส เปลี่ยนแปลง เริ่มต้น รับผิดชอบอะไรใหม่ๆ ใหญ่ๆ ก็จะสู้ จะสร้างสรรค์ สิ่งดีๆ ให้กับชีวิตตัวเองอย่างเป็นเรื่องเป็นราว เป็นชิ้น เป็นอัน กะเค้าซะที
คิดถึงเพลงเก่าๆ ที่แม่เคยเปิดบ่อยๆ
" บ้าน...คือวิมานของเรา...เราซื้อ เราเช่า เราปลูก ของเราตามความพอใจ " กะว่าจะตั้งชื่อบ้านว่า "บ้านแก้มแหม่ม" ซะเลย ชื่นใจดีอิอิ
ไม่มีความเห็น