อนุทิน 173496


ภูฟ้า
เขียนเมื่อ

รู้แล้ว ละทันที

  • ละที่ ความพอใจ ความไม่พอใจ ความยินดี ความไม่ยินดี (รู้สือ ๆ )

  • มีสติอยู่ที่ “รู้” โดยไม่เข้าไปยินดี ยินร้าย รู้สือ ๆ

  • ไม่มีเราตั้งแต่ต้น

  • รู้สือ ๆ ออกจากการคิด สู่การรู้

  • สิ่งที่รับรู้ได้ทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ สิ่งนั้นเป็นโลก ล้วนอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ล้วนเป็นสังขารปรุงแต่ง ไม่ควรเข้าไปยึดมั่นถือมั่นต้องปล่อยวางไป รู้แล้วละเสีย รู้แล้ววางเสีย

  • เวทนา ไม่ใช่ใจ พอใจก็สุขเวทนา ไม่พอใจก็ทุกขเวทนา เป็นเช่นนั้นเอง รู้สือ ๆ ไม่เข้าไปผลักไสดิ้นรน



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท