อนุทินที่ ๓๙๗๒
รู้สึกใจหาย…เพื่อน ๆ ที่เรียนชั้นมัธยม ประถม มาด้วยกัน ทะยอยเกษียณกันเมื่อปีที่ผ่านมา และปีหน้านี้ เล่นเอาเกือบหมดเลย…สำหรับฉันเกษียณปี ๒๕๖๕ เหตุจากฉันเป็นคนที่เข้าเรียนก่อนเกณฑ์ จะมีเพื่อนที่เกิดปี ๒๕๐๓,๒๕๐๔,๒๕๐๕ ดีที่คุณครูลดชั้นเรียนให้ ไม่งั้นเกษียณ ปี ๒๕๖๖…สมัยก่อน คุณครูบอกกับพ่อ-แม่ว่า “ฉันเป็นคนหัวดี-เรียนเก่ง” คริ ๆ ๆ ขอบคุณค่ะครู…มันน่าจะเป็นพรสวรรค์+พรแสวงด้วยกระมังคะคุณครู เพราะนิสัยชอบเรียนรู้ด้วยตัวเองที่มิรู้จบ นี่คือ การเรียนรู้ตลอดชีวิตที่ติดตัวของฉันมา…จวบจนบัดนี้ ก็ยังมิหยุดที่จะเรียนรู้…
เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง
ไม่มีความเห็น