อนุทิน 168098

การเปลี่ยนอาชีพจากจับปากกา จับชอล์คมาจับจอบจับเสียม มันแตกต่างกันเฉพาะอุปกรณ์เท่านั้น หากแต่การใช้ความคิดในการจัดการงานตรงหน้าไม่แตกต่างกันเลย การจัดระบบ การคิดวิเคราะห์ สังเคราะห์ ประเมินค่า การใช้เหตุ พิจารณาผล ฯลฯ หลักการจัดการ วิชาการต่าง ๆ ก็ต้องนำมาประยุค และ ปรับเปลี่ยนใช้ได้ทั้งสิ้น…การเป็นเกษตรกรอาจจะเหนื่อยตัวมากกว่าเหนื่อยใจ แต่ก็ไม่เครียดเคร่งกับงานตรงหน้าเหมือนกับงานราชการที่ต้องมีทั้ง…ผู้บังคับ…และบัญชา มีทั้งกฎหมาย ทั้งระเบียบ ทั้งวินัย พะรุงพะรังไปหมด….วันนี้ไม่มีสิ่งที่รั้ง สิ่งที่เหนื่ยวเหล่านั้นแล้ว แต่…อายุที่มากขึ้น สุขภาพที่อ่อนแอลง ความเหนื่อยล้าที่ล้อมรุม….สิ่งเหล่านี้คือ…สุขภาพ…ที่ปริ่ม ๆ …. ทุกขภาพ….แม้ว่าความคิดความอ่านยังบรรเจิด โครงการต่าง ๆ ที่วาดหวังไว้ยังชัดเจน แจ่มใส …. แต่…ทุกขภาพ…คอยฉุดรั้ง….นี่แหละ…คือ…อุปสรรค…ที่ยากจะจัดการ….ทุกสิ่งอย่างเป็นไปตามวันเวลาที่กฎเกณฑ์แห่งสัจธรรมกำหนดไว้แล้ว…แน่แท้ จริงแท้…ไม่มีสิ่งใดมาเปลี่ยนแปลงได้ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา….

[สุจิตรา]

รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะคุณมะเดื่อ

[ต้นโมกข์]

รักษาสุขภาพด้วยครับ

[เพชรน้ำหนึ่ง]

คือสิ่งที่หวังเอาไว้อีกสิบปีข้างหน้าครับพี่ครู

[แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช]

การทำกิน ปลูกอะไรก็ได้กิน เราน่าจะทำตั้งนานแล้วนะคะ

[คุณมะเดื่อ]

หวัดดีจ้ะ คุณแม่มด ท่านอาจารย์ต้น น้องเพชร พี่แก้ว ขอบคุณทุก ๆ คนที่มาทักทายกันนะจ๊ะ เมื่อถึงเวลา สิ่งที่เราต้องทำ และทำให้ได้ก็คือ ปรับเปลี่ยนวิถึชีวิต และดำเนินชีวิตของเราไปตามทางที่เรากำหนดนะ แม้จะดูยุ่งยาก ลำบาก เพราะความไม่คุ้นเคยก็ต้องสู้ ต้องพินิจพิจารณา ค่อยเป็นค่อยไป เท่าที่กำลังวังชาทั้งกายและใจจะอำนวยนะจ๊ะ