กอด เทคนิคการสัมผัสเพื่อสร้างบรรยากาศ…ศิลปินไทยผู้หนึ่งใช้เทคนิคนี้ได้อย่างสละสลวย กับเพื่อนฝูง แฟนคลับทุกเพศทุกวัยของเขา ตัวตนเขาก็เป็นครอบครัวไทยแท้ แต่ใช้ชีวิตช่วงหนึ่งในต่างประเทศ แม้ในการทำงานเขาก็ยังชอบเดินทางท่องเที่ยวเพื่อโลกทัศน์ที่กว้างไกล ดังนั้นภาวะผู้นำ และวิสัยทัศน์ที่ยาวไกลย่อมสั่งสมในตัวเขาจากการเรียนรู้แน่นอน ครั้งหนึ่งเขามีโอกาสได้ไปถ่ายทำรายการวาไรตี้บนเกาะชาวประมง เขาซื้อขนมเบเกอรี่จากโรงแรมไปฝากเด็กๆบนเกาะด้วยเงินส่วนตัว เมื่อไปถึงได้เจอกับผู้หญิงชาวประมง จึงเดินเข้าไปทักทายด้วยการกอด ผู้หญิงคนนั้นสื่อสารเป็นภาษาท้องถิ่นจับใจความได้ว่า เดี๋ยวสามีเขาจะเข้าใจผิด ผู้เขียนแน่ใจว่าศิลปินท่านนั้นไม่ได้เข้าใจในทันที แต่อาจทบทวนได้ในภายหลัง ประเทศไทยเราเปิดรับวัฒนธรรมตะวันตกมากขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็ยังมีคนไทยที่ธำรงวัฒนธรรมไทยไว้จำนวนหนึ่ง โดยเฉพาะในสังคมชนบท ผู้เขียนเองก็เลือกใช้เทคนิคการกอดนี้ อยู่บ้างนานมาแล้ว แต่ต้องเลือกใช้ให้เหมาะสม กับผู้ที่เขายอมรับวัฒนธรรมแบบนี้เป็นการทักทายสร้างบรรยากาศ หรือ เป็นการให้กำลังใจผู้สูงอายุ เป็นต้น แต่สำหรับสังคมไทยก็จำเป็นต้องระมัดระวังเรื่องเพศที่แตกต่าง ขึ้นกับบริบท ที่ไม่อาจแจกแจงรายละเอียดได้ครบถ้วน ผู้เขียนจึงมองว่าเทคนิคการกอดก็อาจเป็นเทคนิคนิคมีคม ผู้ใช้ต้องพึงระมัดระวัง ไม่อาจกล่าวได้ว่า ต่างโผเข้ากอดกัน โดยไม่คำนึงปัจจัย แล้วต่างเปิดใจ ใจเปิด ความรู้หลั่งไหล เหมือนสายธาร ฉะนั้น…
ไม่มีความเห็น