“ครูเรือแจว”“ครูเรือยนต์”
เสียงระฆัง เคยกังวาน เมื่อนานแล้ว
ครูเรือแจว ต้องจอดลำ ตามวิถี
เรือลำเก่า นั้นผุพัง ทุกนาที
ด้วยชีวี มีเสื่อมทรุด สุดทานทน
ครูเรือยนต์ คนมาแทน แล่นแรงเร่ง
ครูคนเก่ง เร่งกันแซง แรงทุกหน
ให้ได้มา ซึ่งเงินตรา เพื่อตัวตน
จิตใจชน คนเป็นครู นั้นหายไป
มีความรู้ ที่เลอเลิศ ประเสริฐศักดิ์
แต่ใจรัก ความเป็นครู อยู่หรือไหม?
ยึดอัตตา หาประโยชน์ อยู่ร่ำไป
ลืมหัวใจ ให้ศิษย์น้อย คอยในเรือ
ครูเรือแจว ทอดใจ ให้อ่อนล้า
ยังศรัทธา ค่าคุณครู อย่างล้นเหลือ
มีหัวใจ ให้ลูกศิษย์ อย่างเหลือเฟือ
มีความเชื่อ ว่าครูดี ต้องมีใจ
อย่าหวังรวย เงินทอง และยศศักดิ์
ขอให้รัก อาชีพครู คู่ขานไข
เป็นผู้สร้าง จิตวิญญาณ สานเด็กไทย
ให้เติบใหญ่ ใจมีธรรม นำความดี.....
อรรถการ สัตยพาณิชย์
16 มกราคม 2561
เปรียบเทียบแตกต่างชัดดีค่ะ