อนุทิน 138104

ช่วงเริ่มต้นของการฝึกตนนั้น
จะเพียรนำพาใจ จากสถานะที่วุ่นวาย (A) ไปสู่สถานะที่เป็นสมาธิ (B)
จะสังเกตุเห็นว่า ตอนที่เรามีความเพียรนั้นใจจะเคลื่อนจากความวุ่นวายไปสู่ความสงบ

เมื่อสงบแล้วเราจะค่อย ๆ เผลอ จากสมาธิ กลับ ไปวุ่นวายใหม่

สลับจาก A ไป B
จาก B กลับไป A

.

.

จนวันหนึ่งเราจะเข้าสู่ประสบการณ์จิตว่างจากความคิด 

ผมมารู้ตอนหลังว่า สิ่งนั้น เรียกว่า ฌาน